LAJMI I FUNDIT:

Si po i rinovojnë ukrainasit armët e epokës sovjetike për fushëbetejën e shekullit XXI

Si po i rinovojnë ukrainasit armët e epokës sovjetike për fushëbetejën e shekullit XXI

Në një raport nga terreni, CNN shfaqi një pamjet e ushtarëve ukrainas që kombinojnë artilerinë e vjetër sovjetike dhe teknologjinë moderne, duke përdorur drone që drejtojnë topat nga distanca të gjata në pozicionet e forcave ruse.

Në një bodrum në Ukrainën lindore, të rinjtë ulen në një tavolinë të gjatë plot me laptopë, me sytë “ngjitur” pas ekraneve.


Ata vëzhgojnë figurat e zeza në majë të kodrës, të cilët duket se i zë paniku dhe më pas vrapojnë për tu fshehur.

Është një video e drejtpërdrejtë nga një dron i vogël disa kilometra larg, duke vëzhguar ekipet e artilerisë që përpiqen të godasin ushtarët rusë në llogoret e tyre.

Gjatë gjithë vijës së frontit lindor, në qendrat komanduese në bodrumet e fshehta me dyer metalike të pashënuara, ushtarët ukrainas drejtojnë sulmet në një përpjekje për të frenuar përparimin e rusëve.

Ky është me të vërtetë një terren testimi për luftën inovative në shekullin e XXI, transmeton Telegrafi.

Ushtarët përdorin drone të lira, të disponueshëm në treg dhe aplikacione të mesazheve për të identifikuar dhe komunikuar shënjestrimin e armëve që në shumë raste janë të vjetra me disa dekada.

Lufta e tyre më e ashpër është për qytetin Bakhmut, i cili ishte i rrethuar nga forcat ruse për muaj të tërë.

Egërsia e asaj beteje duket tashmë në momentet e para të afrimit drejt qytetit, ku nga blloqet e apartamenteve buron tym i zi.

Teksa ekuipazhi i CNN-it shkonte në rrugën kryesore, një predhë ruse ra mbi një ndërtesë vetëm disa dhjetëra metra larg. Pak çaste më vonë, një tjetër predhë goditi sërish ndërtesën, duke bërë që një eskortë ushtarake të detyronte ekipin të largohej. Pjesa më e madhe e kësaj lufte është zhvilluar duke shmangur kërcënimin e vazhdueshëm të artilerisë ruse.

Kremlini ka përqendruar një numër të madh forcash për këtë sulm ndaj Bakhmutit dhe trupat ukrainase po luftojnë, thotë Petro, komandanti i Gardës Kombëtare që drejton këtë njësi.

“Duket si një sulm i vazhdueshëm, i pafund. E vetmja kohë për të pushuar është kur u mbarojnë burrat dhe presin përforcime”, deklaroi ai.

Ashtu si të tjerët në ushtrinë ukrainase, Petro përdor vetëm emrin për të mbrojtur identitetin e tij.

Ai përshkruan një betejë në të cilën Rusia dërgoi valë pas valë forcash, me sa duket nuk i interesonte nëse ato do të kositeshin.

“Taktika e tyre është të dërgojnë përpara ata njerëz të varfër që ne duhet t’i eliminojmë. Ata nuk mund ta kapin Bakhmutin me një sulm të drejtpërdrejtë, kështu që ata e anashkaluan atë. Na u desh të lëviznim nga zonat urbane në fushat ku jemi shumë të ekspozuar ndaj artilerisë”, shton Petro.

Disa ushtarë rusë përshkruan humbje të konsiderueshme, megjithëse Ministria ruse e Mbrojtjes pretendoi në fillim të këtij muaji se humbjet nuk e kalonin 1 për qind të forcës luftarake dhe 7 për qind të plagosur.

Komandantët ukrainas ankohen gjithashtu për mungesë komunikimi midis njësive dhe se atyre u mungojnë mjaft oficerë të rinj për t’i mbajtur ushtarët të motivuar në betejë edhe pas muajsh lufte rraskapitëse.

Më tej, në vijën e pemëve në kufi me tokën bujqësore, ka një njësi artilerie ukrainase në anën tjetër të telefonit me bodrumin.

Tuman, komandanti i baterisë, merr koordinatat në celularin e tij në njërën dorë dhe i shkruan në fletoren që mban në tjetrën.

Ai u bërtet atyre, dhe ushtari u bërtet atyre përpara se të shikojë përmes hapësirës për të vënë në shënjestër një artileri të kohës sovjetike që tani po ngarkojnë me predha të prodhimit polak. Duke tërhequr litarin, gjethet e vjeshtës shkunden nga toka pothuajse e ngrirë dhe granata vërshon drejt horizontit.

“Shtabi ynë po përpiqet të furnizojë sa më shumë predha”, thotë Tuman në sigurinë relative të një llogore aty pranë.

Ai pretendon se saktësia e artilerisë ruse është përkeqësuar gjatë vitit, pasi forcat ukrainase kanë dëmtuar aftësinë e armikut të tyre për të kryer zbulimin ajror.

Në një qendër tjetër komanduese të bodrumit, më në jug në rajonin e Donetskut, një grup tjetër ushtarësh shikojnë ekranet. Komandanti i tyre, Pavlo, thotë se viktimat e përditshme numërohen me dhjetëra.

“Automjetet dhe municionet mund të zgjerohen. Ne përpiqemi të mos i numërojmë dhe të përdorim aq sa duhet për të ndaluar avancimin e armikut. E vetmja gjë që nuk mund t’i kthejmë janë jetët njerëzore”, thotë Pavlo.

“Nuk ka luftë pa sakrifica. Nëse ne rezistojmë dhe nuk duam të lejojmë rusët të pushtojnë territorin tonë, ne duhet të luftojmë. Nëse luftojmë, bëjmë sakrifica. Këto sakrifica janë të justifikuara dhe të pashmangshme”, përfundon Pavlo. /Telegrafi/