PËRBINDËSHAT QË KEMI NË SHPIRT

Poezi ga: Giorgio Gaber
Përktheu: Beti Njuma

Të bën një farë përshtypjeje të mos kuptosh si duhet
nga lind çdo reagim yti.
Dhe ti po jeton pa mësuar kurrë
thellë-thellë çfarë je,
çfarë je.

Përbindëshat që kemi në shpirt
që jetojnë tek çdokush
fshehur në pavetëdije
janë një thirrmë atavike.

Përbindëshat që kemi në shpirt
që enden në çdo mendje
janë instinktet tona të errëta
e pashmangshmërisht
duhet të përballemi me to.

Përbindëshat që kemi në shpirt
të heshtur dhe tinëzakë
janë gjeni egoist
që pa miklime
sundon dhe pushton.

Përbindëshat që kemi në shpirt
na shtyjnë kah dhuna
që thuajse në simbiozë
është molepsur
me ekzistencën tonë.

Jeta jonë e qytetëruar
ideja jonë për drejtësi dhe barazi
bashkëjetesa jonë sociale
kërcënohet
nga përbindëshat që janë thelbi ynë.

Përbindëshat që kemi në shpirt
na ligështojnë
përballë asaj
që paturpësisht
e quajmë dashuri

Përbindëshat që kemi në shpirt
janë të pangopur e rrënues
janë pushteti me çdo çmim
por edhe kush e urren
veç prej zilisë e ka.

Përbindëshat që kemi në shpirt
na frymëzojnë ëndrrën e madhe
të një Zoti të rreptë e të drejtë
me nevojën mitike
për Allahun dhe Jezu Krishtin.

Përbindëshat që kemi në shpirt
na ngulitin ide të shtrembërta
dhe shijen sadiste e të sëmurë
përballë shëmbëllesave të vdekjes.

Jeta jonë e ndërgjegjshme
besimi ynë tek e drejta dhe e bukura
është një ekuilibër i dukshëm
që kërcënohet
nga përbindëshat që kemi në tru.

Përbindëshat që kemi në shpirt
rriten në mbarë botën.
Përbindëshat që kemi në shpirt
po na shkatërrojnë.

Përbindëshat që kemi në shpirt
që jetojnë në çdo mendje
që në çdo tokë lindin,
pashmangshmërisht
na shpien drejt luftës.