LAJMI I FUNDIT:

JAVËT ASTRALE

JAVËT ASTRALE

Nga: Van Morrison
Përktheu: Fadil Bajraj

Po të isha kuturisur në rrymë të helikës
Ndërmjet viadukteve të ëndrrës sate
Ku kurora e çeliktë e ngultë çahet
Në hendek rrugës dytësore
A do të më gjeje?
A do të m’i puthje sytë?
Të më lëshosh përtokë
Në qetësi mengadalë
Të lindem sërish
Të lindem sërish
Nga pjesa e largët e oqeanit
Nëse i fus rrotat në lëvizje
E unë qëndroj me duar pas shpine
Duke e shtyrë derën
A do të mund të më gjeje?
A do të m’i puthje sytë?
Që të më lëshosh përtokë
Në qetësi më ngadalë
Të lindem sërish
Të lindem sërish
Ja ku je
Derisa qëndron me shikim lakmie
Flet me Huddie Ledbetterin
Duke ia treguar fotografitë në mur
Duke pëshpëritur në korridor
Dhe duke drejtuar gishtin në mua
Ja ku je, ja ku je
Duke qëndruar në diell e dashur
Me duar mbas shpine
Dhe me sy përpara
Ja ku je
Përkujdesesh për birin tënd
Shikon nëse i ka rrobat e pastra
Duke ia mbathur këpucët e vogla të kuqe
E kuptoj se ti e di se ai ka rroba të pastra
Po ia mbathë këpucët e kuqe të vogla
Dhe ke drejtuar gishtin kah unë
Dhe ja ku jam
Duke qëndruar në vëmendjen tënde të trishtuar
Duke u përpjekur të bëj çmos
Duke të shikuar drejt në sy
Dhe ia dal mbanë, e dashur
Po, po, po
Po të kisha kuturisur në rrymë të helikës
Ndërmjet viadukteve të ëndrrës sate
Ku kurora e çeliktë e ngultë çahet
Në hendek që mbaron në rrugët dytësore
A do të më gjeje?
A do të m’i puthje sytë?
Të më lëshosh përtokë
Në qetësi më ngadalë
Të lindem sërish
Të lindem sërish
Të lindem sërish
Në një botë tjetër
Në një botë tjetër
Në një kohë tjetër
E kam shtëpinë në lartësi
Kurrgjë s’jam sall i huaj në këtë botë
Bash kurrgjë s’jam pos i huaj në këtë botë
E kam shtëpinë në lartësi
Në një tokë tjetër
Bukur larg
Bukur larg
Lart në qiell
Lart në qiell
Lart në qiell
Lart në qiell
Në një kohë tjetër
Në një vend tjetër
Në një kohë tjetër
Në një vend tjetër
Lart në qiell
Lart në qiell
Po shkojmë drejt qiellit
Po shkojmë drejt qiellit
Në një kohë tjetër
Në një vend tjetër
Në një kohë tjetër
Në një vend tjetër
Me një fytyrë tjetër