Si po pëson fiasko të vërtetë lufta e Putinit në Ukrainë

Ushtarët rusë po humbnin betejën në Lyman, një qytet i vogël në lindje të Ukrainës, në fund të muajit shtator, kur komandanti në front të luftës mori një telefonatë nga Moska. Ishte Vladimir Putin, ai i cili urdhëroi që forcat ushtarake të mos tërhiqen.

Presidenti rus duket se kishte informacione të kufizuara rreth realitetit të situatës, sipas zyrtarëve aktual dhe ish-zyrtarëve amerikanë e një ish-oficeri të inteligjencës ruse të mirë informuar.

Trupat në vijën e parë të frontit të pajisura dobët u rrethuan nga forcat ukrainase të mbështetura nga artileria perëndimore, transmeton Telegrafi.

Putin refuzoi urdhrat e gjeneralëve dhe u tha ushtarëve të mbanin pozicionet e tyre, shkruan në një artikull të madh hetimor Wall Street Journal.

Pavarësisht thirrjes së Putinit, rusët u larguan duke lënë pas dhjetëra kufoma

Sulmet ukrainase vazhduan dhe më 1 tetor, ushtarët rusë u tërhoqën me nxitim, duke lënë pas dhjetëra kufoma dhe artileri të shumtë.

Putin priste që lufta në Ukrainë të ishte e shpejtë dhe me bilanc triumfues.

Për muaj të tërë ai u përpoq të pajtohej me faktin se lufta ishte bërë një “moçal i shtrenjtë” dhe e gjeti veten të izoluar nga realiteti.

Gjatë verës, delegacione të ekspertëve ushtarakë dhe të prodhuesve të armëve u larguan nga takimi me presidentin rus duke pyetur veten nëse ai ishte në dijeni për gjendjen në fushën e betejës, thanë njerëz të njohur me situatën.

Edhe pse Putin ka punuar që atëherë për të krijuar një pamje më të qartë të luftës, Putin është i rrethuar nga njerëzit që ende besojnë se Rusia do të ketë sukses, pavarësisht nga shtimi i viktimave njerëzore dhe ekonomike.

Njerëzit rreth Putinit po mbrojnë veten

“Disa njerëz janë thellësisht të bindur se nuk duhet ta shqetësojnë presidentin”, tha Ekaterina Vinokurova, një anëtare e Këshillit të të Drejtave të Njeriut, të cilën vetë Putini e emëroi për ta zëvendësuar më pas në muajin nëntor.

Gabimet i dhanë formë pushtimit katastrofik të Ukrainës nga Rusia – që nga ditët e para, kur Putin mendonte se ushtarët do të priten me lule, deri në tërheqjet poshtëruese në verilindje dhe jug të Ukrainës.

Me kalimin e kohës, Putini, i cili kurrë nuk shërbeu në ushtri, u bë aq i kujdesshëm ndaj strukturës komanduese, saqë lëshonte urdhra drejtpërdrejt për njerëzit në vijën e frontit.

WSJ kaloi muaj duke intervistuar zyrtarë aktualë dhe ish-zyrtarë rusë

Ky artikull i Wall Street Journal bazohet në intervista me zyrtarë aktualë, ish-zyrtarë rusë dhe njerëz të afërt me Kremlinin, të cilët e përshkruan Putinin si një udhëheqës të izoluar, i cili nuk mundet ose nuk dëshiron të besojë se Ukraina po të reziston me sukses. Presidenti, thonë këta njerëz, kaloi 22 vjet duke ndërtuar një sistem që e lajkatoi atë duke fshehur ose zbukuruar të dhëna dekurajuese.

Zyrtarët amerikanë thonë se nuk është e lehtë të gjesh një person të brendshëm të Kremlinit që ka ndikim mbi Putinin dhe që nuk rrëmbehet prej historive së tija.

Presidenti flet gjithnjë e më shumë për Rusinë në një kuptim pothuajse fetar, si një qytetërim 1000-vjeçar që bën një luftë të shenjtë për të korrigjuar padrejtësitë historike dhe përmes së cilës ai vetë do të ngrihet në panteonin e liderëve pushtues perandorakë si Pjetri i Madh.

Megjithëse kontaktet mes SHBA-së dhe Rusisë ndodhin pothuajse çdo ditë, qoftë përmes ambasadave, Pentagonit apo CIA-s, ato bisedime janë bërë të kufizuara, thanë zyrtarët amerikanë, duke zbuluar se disa nga aleatët më të afërt të Putinit janë edhe më të ashpër se vetë udhëheqësi autoritar.

Putin merr raporte të vjetruara, nuk përdor internetin sepse ka frikë nga vëzhgimi

Putin zgjohet çdo ditë rreth orës 7:00 të mëngjesit dhe merr informacione me shkrim mbi luftën, të kalibruara me kujdes për të theksuar sukseset dhe për të minimizuar dështimet, sipas një ish-oficeri të inteligjencës ruse dhe zyrtarëve aktualë rusë.

Ai ka refuzuar prej kohësh të përdorë internetin për shkak të frikës së mbikëqyrjes dixhitale, thanë zyrtarët rusë dhe amerikanë, duke e bërë atë më të varur nga dokumentet e përpiluara nga këshilltarë të udhëhequr ideologjikisht.

Lajmet nga fusha e betejës mund të duhen ditë për të arritur në tavolinën e Putinit, kjo është arsyeja pse ato shpesh janë të vjetruara, thonë burime të brendshme.

Komandantët e frontit i raportojnë Shërbimit Federal të Sigurisë (FSB), pasardhësi i KGB-së, i cili redakton raportet për ekspertët e Këshillit të Sigurimit, të cilët ia kalojnë ato Sekretarit të Këshillit, Nikolai Patrushev, personi që e bindi Putinin të pushtonte Ukrainën. Ai, nga ana tjetër, raportet ia përcjell personalisht Putinit.

Patrushev dhe Këshilli i Sigurimit nuk iu përgjigjën kërkesave për koment të WSJ. Zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov tha se planifikimi, të cilin Putin e quan një operacion special ushtarak, është klasifikuar si sekret shtetëror.

“Presidenti, si më parë, ka kanale të shumta për marrjen e informacionit. Çdo pretendim se ai po merr informacion të shtrembëruara nuk korrespondon me realitetin”, tha Peskov.

WSJ kaloi muaj duke intervistuar zyrtarë aktualë dhe ish-zyrtarë rusë

Ky artikull i Wall Street Journal bazohet në intervista me zyrtarë aktualë, ish-zyrtarë rusë dhe njerëz të afërt me Kremlinin, të cilët e përshkruan Putinin si një udhëheqës të izoluar, i cili nuk mund ose nuk do të besonte se Ukraina do të rezistonte me sukses. Presidenti, thonë këta njerëz, kaloi 22 vjet duke ndërtuar një sistem që e lajkatoi atë duke fshehur ose zbukuruar të dhëna dekurajuese.

Zyrtarët amerikanë thonë se nuk është e lehtë të gjesh një person të brendshëm të Kremlinit që ka ndikim mbi Putinin dhe që nuk tërhiqet në historinë e tij. Presidenti flet gjithnjë e më shumë për Rusinë në një kuptim pothuajse fetar, si një qytetërim 1000-vjeçar që bën një luftë të shenjtë për të korrigjuar padrejtësitë historike dhe përmes së cilës ai vetë do të ngrihet në panteonin e liderëve pushtues perandorakë si Pjetri i Madh.

Megjithëse kontaktet mes SHBA-së dhe Rusisë ndodhin pothuajse çdo ditë, qoftë përmes ambasadave, Pentagonit apo CIA-s, ato bisedime janë bërë të kufizuara, thanë zyrtarët amerikanë, duke zbuluar se disa nga aleatët më të afërt të Putinit janë edhe më të ashpër se vetë udhëheqësi autoritar.

Putin merr raporte të vjetruara, nuk përdor internetin sepse ka frikë nga vëzhgimi

Putin zgjohet çdo ditë rreth orës 7 të mëngjesit dhe merr një informim me shkrim mbi luftën, me informacion të kalibruar me kujdes për të theksuar sukseset dhe për të minimizuar dështimet, sipas një ish-oficeri të inteligjencës ruse dhe zyrtarëve aktualë dhe ish-rusë.

Ai ka refuzuar prej kohësh të përdorë internetin për shkak të frikës së mbikëqyrjes dixhitale, thanë zyrtarët rusë dhe amerikanë, duke e bërë atë më të varur nga dokumentet e përpiluara nga këshilltarë të udhëhequr ideologjikisht, transmeton Telegrafi.

Lajmet nga fusha e betejës mund të duhen ditë për të arritur në tavolinën e Putinit, kjo është arsyeja pse ato shpesh janë të vjetruara, thonë burime të brendshme. Komandantët e frontit i raportojnë Shërbimit Federal të Sigurisë (FSB), pasardhësi i KGB-së, i cili redakton raportet për ekspertët e Këshillit të Sigurimit, të cilët ia kalojnë ato Sekretarit të Këshillit, Nikolai Patrushev, personi që e bindi Putinin të pushtonte Ukrainën. Ai, nga ana tjetër, ia përcjell raportet vetë Putinit.

Patrushev dhe Këshilli i Sigurimit nuk iu përgjigjën kërkesave për koment. Zëdhënësi i Kremlinit, Dmitry Peskov tha se planifikimi, të cilin Putin e quan një operacion special ushtarak, është klasifikuar si sekret shtetëror. “Presidenti, si më parë, ka kanale të shumta për marrjen e informacionit. Çdo pretendim se ai po merr informacion të shtrembëruar nuk korrespondon me realitetin”, tha Peskov.

“Vladimir Vladimirovich nuk duhet të shqetësohet tani”

Zyrtarët aktualë dhe ish-zyrtarë rusë dhe njerëz të afërt me Kremlinin thonë se Putini mbetet plotësisht i përkushtuar në përpjekjen për të nënshtruar Ukrainën dhe është i përgatitur të mobilizojë ekonominë dhe popullsinë ruse për vite me radhë për të pasur sukses. Nëse furnizimet perëndimore me armë dhe mbështetja ekonomike dobësohen dhe bie morali i Ukrainës, ai mund të del triumfues në luftën më të madhe të Evropës që nga Lufta e Dytë Botërore.

Për muaj të tërë, një sërë zyrtarësh rusë, gazetarë pro-qeveritar dhe analistë u përpoqën të informonin personalisht presidentin se si kishte dështuar pushtimi i tij.

Kur një sondazh i vjetër iu afrua zyrës së Putinit që tregonte mbështetje më të ulët se sa pritej nga publiku rreth pushtimit, zyra e tij u përgjigj, duke përdorur emrat e parë dhe të mesëm të Putinit: “Vladimir Vladimirovich nuk duhet të shqetësohet tani”.

Në muajin korrik, kur raketat amerikane HIMARS filluan të synonin depot e logjistikës ushtarake ruse, Putin ftoi rreth 30 udhëheqës biznesi nga industria ushtarake në rezidencën e tij, Novo-Ogarevo jashtë Moskës.

Pas tre ditësh karantine dhe tre testesh PCR, drejtuesit u ulën në fund të një tavoline të gjatë prej druri, duke dëgjuar Putinin të përshkruante atë që ai e konsideronte një përpjekje të suksesshme lufte. Ukrainasit ishin të motivuar për të luftuar, u tha Putini atyre, vetëm sepse ushtria e tyre po qëllonte dezertorët.

Të gjithë kanë të njëjtën përshtypje – Putini nuk e di se çfarë po ndodh në të vërtetë

Putin më pas iu drejtua shefit të Shtabit të Përgjithshëm të Forcave të Armatosura Ruse, Valery Gerasimov, i cili tha se armët ruse po godasin me sukses objektivat e tyre dhe se pushtimi po vazhdon sipas planit. Prodhuesit e armëve u larguan nga takimi me ndjenjën se Putinit i mungonte një pasqyrë e qartë rreth luftës.

Në muajin shtator, një grup gazetarësh dhe blogerësh ushtarakë rusë, të gjithë avokatë të flaktë të luftës, u takuan me presidentin rus për më shumë se dy orë dhe morën të njëjtën përshtypje. Po atë muaj, Putin u takua me udhëheqësin kinez, Xi Jinping në Uzbekistan dhe e siguroi atë se Rusia e kishte nën kontroll luftën, thanë njerëz të njohur me takimin. Në të njëjtën javë, trupat ruse braktisën qindra kilometra katrorë të territorit të pushtuar.

Përpara një video-takimi mes Putinit dhe anëtarëve të Këshillit të të Drejtave të Njeriut në muajin dhjetor, këshilltari presidencial dhe kryetari i këshillit, Valery Fadeyev dhe anëtarët e tjerë u kërkuan të pranishmëve të mos hapnin tema të tilla si përdorimi i mercenarëve nga Rusia dhe lufta, sipas Vinokourov dhe një ish-anëtari tjetër të këshillit që u shkarkua tre vjet më parë.

“Na u tha se detyra jonë ishte të bisedonim me presidentin vetëm për tema të mëdha, jo për tema të vogla apo çështje private”, tha Vinokourova për Wall Street Journal.

Fadeev konfirmoi se këshilli vendosi së bashku të mos ngrejë temën e forcave mercenare, por ai theksoi se nuk kishte asnjë ndalim. Ai tha se këto çështje janë diskutuar më parë me administratën presidenciale dhe shtoi se ideja që autoritetet shtetërore të filtrojnë të dhënat për presidentin është absurditet i plotë.

Rekrutoi aktivistë popullorë të luftës për ta informuar për luftën

Për të marrë atë që ai beson se është informacion i papërpunuar nga fronti, Putin ka rekrutuar katër nga aktivistët më të njohur pro luftës në mediat sociale ruse, një përzierje gazetarësh të televizionit shtetëror, korrespondentëve të luftës dhe propagandistëve pro-Kremlinit që i janë bashkuar ushtrisë ruse.

Këta influencues kanë për detyrë të ndihmojnë task-forcën e re të Kremlinit të prodhojë një raport mujor mbi progresin e mobilizimit të trupave ruse, sipas një dekreti presidencial të postuar në faqen e internetit të Kremlinit në muajin dhjetor.

Që nga marsi, kur pushtimi me sa duket filloi të lëkundet, liderët perëndimorë kanë qenë të hutuar se si një lider kombëtar, kaq i preokupuar me statusin e Ukrainës dhe rindërtimin e fuqisë ushtarake ruse, mund të nënvlerësojë aq shumë fuqinë e Ukrainës.

Disa nga aleatët e Putinit pranojnë se informacioni që arriti tek presidenti rus ishte i gabuar dhe ia atribuojnë dështimet ushtarake planifikimit të dobët nga zyrtarët qeveritarë.

Konstantin Zatulin, një ligjvënës nga partia në pushtet “Rusia e Bashkuar”, e cila mbështet luftën, tha në një intervistë se Putini nuk ka informacione të plota të situatës dhe se në një farë mënyre ai nuk kishte plotësisht të drejtë.

Ai e përjetoi aneksimin e Krimesë si një triumf personal

Planifikuesit e luftës, tha Zatulin, nënvlerësuan qartë forcën e armikut dhe mbivlerësuan të tyren.

Putinit iu deshën vetëm ditë për të pushtuar më shumë se një të pestën e Gjeorgjisë në vitin 2008 dhe disa javë për ta vërë nën kontroll gadishullin e Krimesë në vitin 2014. Ministri i mbrojtjes, Sergey Shoigu dhe Gerasimov, së bashku me shërbimin e inteligjencës së jashtme të Rusisë SVR dhe të tjerë, e kundërshtuan masën.

Presidenti rus e pa operacionin në Krime si një triumf personal. Rrethi i tij i brendshëm u pakësua gradualisht tek këshilltarët agresivë, të cilët e siguruan atë se forcat ruse do ta pushtonin Kievin brenda disa ditësh.

“Ai ndoshta ka harruar se si, kur ishte operativ i KGB-së, ai gënjeu shefin e tij”, tha Indrek Kanik, ish-kreu i analizave në shërbimin e inteligjencës së jashtme të Estonisë.

Sistemi i vetë-mashtrimit ka qenë real prej dekadash

Sistemi i vetë-mashtrimit u krijua me dekada, tha Boris Bondarev, një diplomat karriere që dha dorëheqje nga posti në misionin e përhershëm të Rusisë në Kombet e Bashkuara në Gjenevë pas pushtimit. Gjatë dy dekadave të sundimit të Putinit, diplomatët mësuan të ushqenin liderin me histori që ai dëshironte t’i dëgjonte, thekson Bondarev.

Zyrtarët e dinin se duhej të ekzagjeronin lajmet e mira dhe të minimizonin të keqen në mënyrë që të merrnin lëvdata dhe promovime, të gjitha nga frika se mos e mërzitnin “babanë”. Ishte pseudonimi i Putinit që dikur përdorej për perandorët rusë.

Bondarev, një këshilltar për kontrollin e armëve në Rusi, kuptoi se sanksionet e vendosura nga Perëndimi ndaj Rusisë në vitin 2014 kishin një efekt shumë më serioz sesa e kuptoi udhëheqja e vendit. Prodhimi rus i dronëve varej nga komponentët evropianë dhe amerikanë.

“Të vërtetat e pakëndshme u mbytën në një det komplimente”

Kur Bondarev e ngriti çështjen me kolegët, të cilët mund të kishin dhënë alarmin për ndikimin e mundshëm në gatishmërinë ushtarake të Rusisë, ai kujtoi se ishte heshtur “Ata më thanë se nuk do të kishte pasoja. Por pasojat erdhën”.

“Duket se njerëzit sot do të thonë pothuajse çdo gjë për të tërhequr vëmendjen e publikut”, shkroi një zëdhënës i misionit rus në Gjenevë në një email.

Diplomatët i dërguan raportet e tyre në Moskë në telegrame të shtypura me font me 14 pika, me hapësirë të madhe. Lajmi i mirë zakonisht do të dominonte në faqen e parë të çdo raporti, gjersa dështimet pas redaktimeve shkruhen në faqet e fundit.

“Ne i mbytëm të vërtetat e pakëndshme në një det komplimente”, tha Bondarev për The Wall Street Journal. Zyra e Kremlinit redaktoi raportet që iu përcollën presidentit, Bondarev shtoi se “Atëherë do të bëhej shumë më e vështirë për Putinin të dallonte se çfarë është e vërtetë dhe çfarë jo”.

Farat e besimit të tepruar të Putinit në veprimet kundër Kievit u mbollën në vitin 2014, kur këshilltarët e tij të kohës së luftës e këshilluan atë të mos pushtonte Krimenë.

Refuzoi këshillat e ministrave për pushtimin e Krimesë

Protestuesit properëndimorë mposhtën policinë në qendër të Kievit, duke detyruar presidentin ukrainas pro-Moskë,Viktor Yanukovych, të arratisej. Putin thirri shefat e tij të sigurimit në Kremlin për një operacion gjatë gjithë natën për të larguar Yanukovych për në Rusi.

Pak para lindjes së diellit, Putin i tha stafit të tij se kishte vendosur të pushtonte Krimenë, një gadishull kryesisht rusishtfolës, tha presidenti rus në një dokumentar të vitit 2015.

Një pushtim do të kishte pasoja të rënda, paralajmëruan Putinin ministri i mbrojtjes dhe këshilltarët. Megjithatë, i bindur se armiqtë perëndimorë të Rusisë donin ta largonin Ukrainën nga ndikimi rus, ai hodhi poshtë këshillat e tyre.

Pas një fitoreje të shpejtë, pothuajse pa gjak, popullariteti i tij u rrit mbi 80 për qind. Kremlini e ka krahasuar operacionin, i cili zgjati disa javë, me disfatën e dhimbshme të Rusisë cariste në luftën e gjatë të Krimesë në shekullin e XIX.

Ukraina ka ndryshuar dhe Putini e ka humbur atë

Në Ukrainë, ky konflikt shkatërroi simpatinë për Moskën dhe e ndihmoi vendin të krijonte një identitet të përbashkët kombëtar. Kievi ka rindërtuar dhe forcuar ushtrinë e tij, duke hedhur poshtë gjurmët e fundit të doktrinës sovjetike për të imituar sistemet e komandës së NATO-s. Putinit duket se i ka munguar ky ndryshim.

Putin filloi të fliste për Rusinë se kishte një ushtri të barabartë me atë të Amerikës, dhe në vitin 2018 ai mbajti fjalimin vjetor për Gjendjen e Kombit në televizion, duke shfaqur një armë bërthamore që mund ta goditse Floridën. Askush nuk e dëgjoi Rusinë, tha Putin, “Epo, ata do të dëgjojnë tani e tutje”.

Brenda Kremlinit, shumica e sondazheve që arritën tek Putini u kryen nga vetë shërbimi sekret FSO. Kështu, mediat e kontrolluara, por nominalisht të pavarura për matjen e opinionit publik, VTsIOM dhe FOM, puna e të cilave ka të metat e veta, u larguan nga Kremlini. Sondazhet e FSO anashkalojnë administratën e Putinit dhe vijnë direkt në tryezën e tij.

“Është sikur po flet me veten”

Putin u tërhoq gjithnjë e më shumë dhe u konsultua me gjithnjë e më pak aleatë të vjetër. Kur Sergei Kiryenko, kreu i politikës së brendshme të Kremlinit, mblodhi të gjithë ekipin presidencial në vitin 2019, Putini u mbajti leksione atyre për orë të tëra mbi sovranitetin rus dhe pikëpamjet e tij. “Ata u ndanë me ndjenjën se ai po fliste me vetveten”, tha një konsulent politik i Kremlinit.

Kur COVID-19 arriti në vitin 2020, nga frika për shëndetin e tij, Putin u largua prej rezidencës së zakonshme në periferi të Moskës në një pronë të largët pranë liqenit Valdai, 400 kilometra larg kryeqytetit, dhe në rezidencën verore presidenciale në Socchi në Detin e Zi.

Ai kaloi një kohë të gjatë atje me mikun e vjetër dhe manjatin e medias Yuri Kovalchuk, i cili ishte në karantinë aty pranë. Të dy teorizuan për idenë e përbashkët të një Rusie të Madhe. Zyrtarë të tjerë, duke përfshirë zëdhënësin e Peskovit, folën kryesisht me Putinin përmes video-lidhjes, transmeton Telegrafi.

Në një fjalim në prill, shefi i CIA-s, William Burns tha se rrethi i këshilltarëve të Putinit ishte ngushtuar dhe se në një kompani kaq të vogël nuk ishte e dobishme të vihej në dyshim gjykimi i tij ose besimi pothuajse mistik se ai ishte i destinuar të rivendoste ndikimin e Rusisë.

Paranojë në rritje

Shefi mes tyre ishte Sekretari i Këshillit të Sigurimit, Niklolai Patrushev, i cili punoi me Putinin kur ata ishin oficerë të rinj të KGB-së në Leningrad. SHBA-të do të donin, tha Patrushev, që Rusia të mos ekzistonte fare.

Ndërsa rrethi ngushtohej, Putini bëhej gjithnjë e më paranojak, i bindur se SHBA-ja po vendoste armë bërthamore në Ukrainë, thanë zyrtarët amerikanë të njohur me këtë çështje. Gerasimov dhe Shoigu, të cilët u takoheshin me Putinin, nuk patën asnjë ndikim për të moderuar pikëpamjet e tij.

Në muajin korrik të vitit 2021, Putin publikoi një ese historike me 6,917 fjalë mbi kombin ukrainas, të shkruar në bashkëpunim me Kovalchuk.

Një biznesmen i lidhur me Kremlinin i tha Putinit atë që donte të dëgjonte nga Ukraina. Viktor Medvedchuk, një politikan i financuar nga Rusia, u lidh me Putinin duke e bërë presidentin rus kumbar të vajzës së tij, Daria.

Për vite me radhë, Medvedchuk kishte një linjë të dedikuar për të kontaktuar presidentin – një telefon me një numër rus dhe një aplikacion sigurie për thirrje që ukrainasit e quanin Kremlinvka, thekson Yuriy Lutsenko, një ish-prokuror publik ukrainas që përgjonte telefonat e njerëzve të lidhur me Kremlinin, në hetimin e rrëzimit të aeroplanit malajzian mbi Ukrainë në vitin 2014.

Medvedchuk e siguroi Putinin se ukrainasit e shihnin veten si rusë dhe do të mirëprisnin ushtarët okupues me lule, thanë dy njerëz të afërt me Kremlinin. Medvedchuk, i cili u arrestua në Ukrainë dhe më pas u lirua në Rusi si pjesë e një shkëmbimi të të burgosurve në muajin shtator, nuk mund të kontaktohej për koment.

Ndërkohë, FSB manipuloi të dhënat e sondazheve për të bindur Putinin se ukrainasit do të mirëpritnin ushtarët rusë, sipas Alexey Danilov, sekretar i Këshillit të Sigurimit të Ukrainës. Duket se disa sondazhe të opinionit publik janë krejtësisht të fabrikuara, pohoi Danilov.

Sipas një ish-oficeri të inteligjencës ruse dhe një personi të afërt me Ministrinë e Mbrojtjes, planifikimi i luftës ishte më shumë përgjegjësi e FSB-së sesa e ushtrisë. Ministria operoi orët normale të punës në javët para pushtimit, me pak ndjenjë urgjence.

Edhe pas dështimit për të pushtuar Kievin, Shoigu e siguroi Putinin se gjithçka po shkonte sipas planit

Zëdhënësi i Putinit, Peskov, ministri i Jashtëm, Sergey Lavrov, shefi i shtabit, Anton Vaino dhe kreu i politikës së brendshme Kiriyenko nuk ishin në dijeni rreth planeve të luftës.

Pas 15 ditësh lufte, kur u bë e qartë se një sulm i shpejtë ndaj Kievit kishte dështuar, Putini u ulë në një kolltuk të qëndisur me ari, ndërsa ministri i Mbrojtjes e informoi për situatën përmes video-lidhjes në një takim televiziv.

“Vladimir Vladimirovich, gjithçka po shkon sipas planit. Ne ju raportojmë këtë çdo ditë”, tha Shoigu. /Telegrafi/