Çfarë ka ndodhur me klubet kur Cristiano Ronaldo është larguar

Manchester United aktualisht po përshtatet me jetën pas Cristiano Ronaldos për herë të dytë.

Ndarja spektakolare e yllit portugez nga klubi i “Old Trafford” në javët e fundit sigurisht që ka prishur statusin si mbret që gëzonte atje deri në këtë sezon.

Pas bujës së shkaktuar nga intervista e tij me Piers Morgan, në të cilën ai akuzoi United indhe trajnerin Erik ten Hag për mungesë respekti dhe sulmoi shumë aspekte të klubit, është e lehtë të harrohet Ronaldo që shënoi 24 herë sezonin e kaluar.

Kjo e bëri atë golashënuesin kryesor të ekipit me një diferencë të konsiderueshme, me ardhjen e tij të dytë në United dukej si një vendim i frymëzuar.

Futbolli, sidoqoftë, mund të ndryshojë shumë shpejt dhe pak tifozë të United po derdhin lot për largimin e ashpër të Ronaldos, me Ten Hagun qartësisht i lehtësuar.

Kjo është hera e pestë në karrierën e tij të shkëlqyer që Ronaldo largohet nga një klub. Por, çfarë ka ndodhur me klubet që ai i la.

SPORTING LISBONA

Historia: Ronaldo ishte një adoleshent me flokë kaçurrela dhe ngjyrë bionde në maje kur shpërtheu në skuadrën e Sporting Lisbonës gjatë sezonit 2002-03.

Ai shënoi pesë gola në 31 paraqitje gjatë edicionit të tij të parë të plotë si profesionist, me paraqitjet e tij dhe premtimet e shumta që tërhoqën interes nga Liverpooli, Arsenali, Barcelona dhe klube të tjera të larta.

Transferimi: Megjithatë, Sir Alex Ferguson refuzoi të largohej nga Lisbona pa nënshkruar me Ronaldon për Manchester United, pasi ai dërmoi mbrojtësit e tij gjatë një miqësore parasezonale në vitin 2003.

Rio Ferdinand më vonë tha se John O’Shea ‘kishte nevojë për një rezervuar oksigjeni’ pasi nuk arriti t’i afrohej adoleshentit gjatë lojës.

Për fat të mirë, Ferguson ishte i impresionuar seriozisht dhe një tarifë transferimi prej 15 milionë euro u negociua shpejt.

Çfarë ndodhi me pas? Sporting kishte qenë kampion i Portugalisë në 2001-02, por kishte rrëshqitur në hijen e skuadrës dominuese të Portos së Jose Mourinhos me një përfundim në vendin e tretë vitin e ardhshëm.

Sezonin pas largimit të Ronaldos, ata përsëri përfunduan në vendin e tretë, duke humbur me dhimbje kualifikimin në Ligën e Kampionëve ndaj rivalëve Benfica me një pikë të vetme pasi Porto fitoi titullin.

Në mënyrë të turpshme, ata u mundën nga klubi turk Genclerbirligi në raundin e dytë të Kupës UEFA, duke humbur 3-0 në ndeshjen e dytë në shtëpi.

Ndërsa shitja e Ronaldos ishte një faktor në rënien e tyre, ndoshta një faktor më i madh ishte transferimi i golashënuesit të tyre më të mirë brazilian, Jardel, i cili u largua për në Bolton po atë verë.

Megjithatë, disa nga fitimet e transfertave u riinvestuan në një tjetër sulmues brazilian, Liedson, i cili do të bëhej diçka si legjendë duke shënuar 173 gola në 313 ndeshje për Sportingun.

Dhe në të vërtetë nga 2004-05, ata po përparonin përsëri, duke arritur në finalen e Kupës UEFA ku u mundën në stadiumin e tyre nga CSKA Moska.

MANCHESTER UNITED

Historia: Edhe që nga momenti kur ai mahniti turmën në “Old Trafford” me hapat dhe goditjet e tij gjatë debutimit kundër Boltonit, ishte e qartë se Ronaldo ishte vërtet shumë i veçantë.

Shënimet e golave ​​rriteshin me çdo sezon dhe ai ishte integral në ngritjen e United jo vetëm në forcën dominuese të Ligës Premier përsëri, por edhe një ekip që mund të konkurronte në Ligën e Kampionëve.

Kjo kulmoi në sezonin 2007-08, kur Ronaldo i papërmbajtshëm shënoi 42 herë në të gjitha garat, ndërsa skuadra e fundit e madhe e Fergusonit fitoi një dopietë të Ligës Premier dhe Ligën e Kampionëve.

Në total, Ronaldo shënoi 118 gola në 292 ndeshje gjatë periudhës së tij të parë në Old Trafford, duke i ndihmuar ata të fitojnë tre tituj të Ligës Premier, Kupën FA, Kupën e Ligës, Ligën e Kampionëve dhe Kupën e Botës për Klube FIFA.

Ai gjithashtu e vendosi atë, në fillim të të 20-ave, si një nga futbollistët më të mirë në botë dhe njeriun e vërtetë për rastin e madh.

Transferimi: Ronaldo kishte dashur të largohej dhe t’i bashkohej Real Madridit pasi United mundi Chelsean në finalen e Ligës së Kampionëve në Moskë të vitit 2008.

Siç ka ndodhur gjithmonë, Reali përfaqësonte majën e futbollit evropian dhe ata kishin paratë për të realizuar operacionin.

Kishte ashpërsi në atë kohë, me United që akuzoi Realin për ndërhyrje dhe presidenti i FIFA-s, Sepp Blatter e krahasoi situatën me ‘skllavërinë moderne’.

Ferguson kishte thënë në mënyrë të famshme se nuk do ta shiste, por në verën e vitit 2009, pasi 26 golat e Ronaldos e kishin çuar United drejt një titulli tjetër lige dhe një tjetër finale evropiane, skocezi i madh instiktivisht e dinte se ishte koha për t’u larguar.

Në skenat që do të bënin jehonë shumë herë, gjuha e trupit fëminore të Ronaldos ishte bërë një shqetësim për tifozët e United dhe bashkëlojtarët, ndërkohë që nuk u bë asnjë përpjekje për të fshehur dëshirën e tij për t’u transferuar në “Santiago Bernabeu”.

Edhe pse Ferguson ishte mentori i Ronaldos dhe ata ndanë një lidhje të ngushtë, dhimbja e ndarjes u lehtësua nga një tarifë rekord botëror prej rreth 94 milionë euro, duke i lejuar United të vazhdonte përsëri.

Çfarë ndodhi me pas? Edhe pse ishte një vendim futbollistik, shitja rekord e Ronaldos erdhi në një moment të dobishëm.

Një vit më pas doli se familja Glazer – pronarët amerikanë të United – kishin 1.5 miliardë euro borxh pas efekteve të përplasjes financiare globale në perandorinë e tyre të qendrave tregtare në SHBA.

Shifrat financiare të United në tetor 2010 treguan një humbje rekord të klubit prej 90 milionë euro, një shifër që sigurisht dukej shumë më e shëndetshme falë të ardhurave të Ronaldos.

Një pjesë e arsyes ishte një sezon zhgënjyes 2009-10, në të cilin United dështoi të zëvendësonte golat e Ronaldos dhe ia dorëzoi Chelseat kurorën e tyre në Ligën Premier.

Ata u rikthyen edhe në Evropë, duke humbur nga Bayern Munich në çerekfinale.

Edhe pse shitja e Ronaldos u përfundua në fillim të korrikut, United dështoi të përforconte në mënyrë adekuate linjën e tyre të sulmit me Michael Oëen, një lojtar i lirë, nënshkrimi kryesor në atë zonë.

Pavarësisht përpjekjeve të tij më të mira dhe atyre të Ëayne Rooney që shënoi 26 gola vetëm në ligë, United u mposht pa shpresë nga Chelsea (103 pikë, 86 gola) dhe përfundoi i dyti me një pikë.

Me të drejtë, United nuk mbeti për një kohë të gjatë. Ata rifituan titullin e Ligës Premier në 2010-11 dhe arritën një tjetër finale të Ligës së Kampionëve, duke humbur nga Barcelona.

Megjithatë, United e shiti Ronaldon në momentin e duhur. Është e qartë të shikosh prapa se mbajtja e tij kundër vullnetit të tij do të kishte shkaktuar më shumë telashe sesa ia vlente.

REAL MADRID

Historia: Shifrat e Ronaldos si lojtar i Real Madridit flasin vetë – 450 gola në 438 ndeshje, katër trofe në Ligën e Kampionëve, dy tituj lige dhe shumë ndryshime të tjera.

Ishte një qëndrim nëntë sezonesh që konfirmoi absolutisht statusin e tij si një nga futbollistët më të mirë – nëse jo, më i miri në botë, padyshim një nga më të mëdhenjtë ndonjëherë.

Në mënyrë të pagabueshme për të bërë një ndryshim në ndeshjet vendimtare të çdo sezoni, Ronaldo e riktheu Real Madridin në rëndësi në futbollin evropian – diçka që mbetet ende tani.

Transferimi: Në vitin 2018, në moshën 33-vjeçare, Ronaldo sapo e kishte ndihmuar Realin të përfundonte një hat-trick të triumfeve në Ligën e Kampionëve – një arritje mahnitëse.

Ronaldo kishte acaruar për një kontratë të përmirësuar më herët gjatë sezonit, duke thënë se ndihej i tradhtuar nga klubi pas gjithçkaje që kishte bërë për ta.

Presidenti Florentino Perez kishte premtuar bisedime, por pas finales së Ligës së Kampionëve me Liverpoolin, Ronaldo foli në kohën e kaluar për kohën e tij me klubin: “Ka qenë shumë bukur të luaj për Real Madridin”.

Duke vendosur që një sfidë e re ishte më e mira, Ronaldo nënshkroi një kontratë katërvjeçare me Juventusin atë verë në një marrëveshje me vlerë 105 milionë euro.

Pas nënshkrimit, ai drejtoi gishtin e fajit drejt Perezit për largimin e tij, duke thënë se ai filloi të ndjente se nuk ishte më i domosdoshëm për ta.

Çfarë ndodhi me pas? Me pak fjalë, Reali kishte një makth absolut.

Fillimisht duhet shpjeguar se financat e Realit ishin një faktor kyç në vendimin për shitjen e Ronaldos.

Shitja e tij prej 100 milionë euro gjithashtu fshiu pagat e tij vjetore prej 45 milionë, gjë që bëri të gjithë diferencën në vitin 2018 midis klubit që kishte një fitim prej 46 milionë euro në krahasim me një humbje prej 100 milionë.

Me pak fjalë, ai tashmë është bërë shumë i shtrenjtë për t’u mbajtur në libra dhe kjo ishte edhe para ndonjë kontrate të përmirësuar.

Por, pavarësisht gjithë atyre parave për të riinvestuar, Reali u përpoq t’i bënte gjërat me çmim të lirë dhe i pagoi çmimet me sezonin e tyre më të keq në pothuajse dy dekada.

Zëvendësuesi i Ronaldos ishte sulmuesi i Republikës Domenikane, Mariano nga Lyon. Ai është ende në klub, por le të mos tallemi – ai kurrë nuk do ta plotësonte boshëllëkun që la Ronaldo.

Mariano shënoi katër herë atë sezon dhe, megjithë një përpjekje të guximshme prej 30 golash nga Karim Benzema, Reali nuk ishte kurrë në gjendje të kompensonte 44 golat që Ronaldo kishte shënuar në 2017-18.

Rrjedhimisht, ata përfunduan në vendin e tretë në La Liga, 19 pikë prapa kampionëve të Barcelonës dhe me totalin e tyre më të keq (68) që nga viti 2001-02 dhe diferencën më të keqe të golave ​​(+17) që nga 1999-2000.

Rrugëtimi i tyre në Ligën e Kampionëve u përfundua nga Ajaxi, i cili fitoi 4-1 në Bernabeu në 16-të e fundit për të kaluar me rezultatin e përgjithshëm 5-3. Ata u mposhtën gjithashtu nga Barça në gjysmëfinalet e Kupës së Mbretit.

Për të shtuar përshtypjen e trazirave pas Ronaldos, ata gjithashtu kaluan përmes tre trajnerëve. Fatkeqësi Julen Lopetegui u shkarkua në tetor pas humbjes 5-1 në El Clasico.

Santiago Solari u përpoq t’i stabilizonte gjërat, por ai u shkarkua në mars për t’i hapur rrugë Zinedine Zidanes të rikthyer, i cili ishte larguar vetëm qershorin e kaluar.

Por, përpara se të filloni të arrini në përfundimin se Perez ndoshta duhet ta kishte sanksionuar atë rritje të pagave, Reali është rikthyer që atëherë me disa tituj të ligës dhe fitoren e sezonit të kaluar në Ligën e Kampionëve.

JUVENTUS

Historia: Tri vitet e Ronaldos në Juventus ishin mjaft të suksesshme me dy tituj të Serie A dhe 101 gola në 134 ndeshje duke e shënuar atë si një nga golashënuesit më pjellorë të klubit ndonjëherë.

Klubi kishte fituar shtatë Scudettot e mëparshme dhe nënshkrimi i Ronaldos ishte thjesht një konfirmim i pozicionit të tyre preminent në futbollin italian dhe një sinjal se ata donin të pushtonin Evropën përsëri.

Megjithatë, magjia e Ligës së Kampionëve që Ronaldo solli në Real Madrid nuk u shkatërrua në Torino. Ata u befasuan nga Ajaxi në çerekfinalen e sezonit 2018-19, humbën në mënyrë tronditëse nga Lyon në 1/16 sezonin e ardhshëm dhe më pas nga Porto në të njëjtën fazë një vit më pas.

Kështu që koha e tij atje do të ketë gjithmonë një shije të keqe.

Transferimi: Ronaldo e përfundoi 2020-21 si golashënuesi kryesor i Italisë me 29 gola, por telashet po krijoheshin.

Juventusi dhuroi një sezon të dobët për standardet e tyre nën drejtimin e Andrea Pirlos, duke përfunduar vetëm në vendin e katërt dhe duke u rrëzuar përsëri nga Liga e Kampionëve në 16-shen e fundit.

Pavarësisht golave ​​të Ronaldos, kishte murmuritje pakënaqësie që skuadra ishte shumë e përqendruar rreth dëshirave të tij dhe gjuha e trupit të tij përsëri nuk ndihmoi askënd.

Siç sugjeroi miku i tij, Patrice Evra, Ronaldo ndoshta ishte bërë një kok turku për mangësitë e ekipit në Evropë dhe tani hegjemonia e tyre e brendshme u sakrifikua, vërtet kishte një problem.

Në fillim të sezonit vijues, Ronaldo i tha trajnerit të ri Max Allegrit se nuk kishte ‘ndërmend’ të qëndronte në klub dhe ai ishte i lidhur me Manchester City përpara se të bindej nga Ferguson dhe ish-kolegët e tij që të ndiqte zemrën e tij përsëri në United.

United pagoi 15 milionë euro fillestare për të nënshkruar me Ronaldon dhe ai u kthye me shumë bujë për të shënuar dy herë në debutimin e tij të dytë kundër Neëcastles në Old Trafford. Të tjerat i dimë.

Çfarë ndodhi me pas? Forma e Juventusit nuk u përmirësua vërtet pasi ata përsëri përfunduan në vendin e katërt në Serie A. Ata gjithashtu shënuan vetëm 57 gola në ligë në krahasim me 77 në sezonin e fundit të Ronaldos me golashënuesin e tyre më të mirë në ligë, Paulo Dybala me 10 gola.

Ata gjithashtu humbën në mënyrë të turpshme 3-0 në shtëpi ndaj Villarrealit në ndeshjen e 1/8-ës në Ligën e Kampionëve, duke u eliminuar me rezultat të përgjithshëm 4-1. Përveç kësaj, ata humbën finalen e Kupës së Italisë nga Interi.

Pavarësisht kësaj, largimi i Ronaldos dukej se përmirësoi harmoninë e ekipit. Nuk kaloi shumë kohë në të kuqtë e United kur ish-shokët e skuadrës filluan të shtriheshin në të.

Giorgio Chiellini tha se Ronaldo duhet të ishte larguar më herët për të lejuar që skuadra të përgatitej më mirë pa të dhe Leonardo Bonucci tha se ishte ‘absolutisht e vërtetë’ Juventusi ishte një ekip më i mirë pa të.

“Këtë vit ne po zbulojmë përulësinë e duhur që shërben për të rifituar fitoren”, kishte thënë ai.

Allegri tha më vonë gjatë sezonit: “Unë mendoj se objektivat personale janë lënë mënjanë dhe ka më shumë fokus te ekipi”.

Jo se u përkthye në një ngritje të menjëhershme të fatit. Kjo vazhdoi këtë sezon – ndërsa Ronaldo nuk ka një klub, Juventusi mbetet me 10 pikë të ritmit në Serie A dhe ka dalë në Ligën e Evropës. /Telegrafi/