Coronavirusi ndryshoi gjithçka, a po jetojmë tani në një mënyrë krejtësisht të re?

Kur u konfirmuan rastet e një coronavirusi të ri jashtë Kinës, pak kush ka menduar që ky virus do të tronditë botën. Coronavirus nuk është më vetëm një problem kinez.

Bota është shumë më ndryshe sot sesa dikur, një vend në karantinë pas një tjetrit, kontrollet kaotike të kufijve, spitalet e mbipopulluara, shkollat ​​e mbyllura, kopshtet dhe kolegjet, rrugët e shkreta, raftet bosh në markete dhe mbylljet e shtëpive janë pjesë e përditshmërisë sonë, transmeton Telegrafi.

Karantina, izolimi i vetes, distanca sociale dhe kontaktet sociale, shkalla e vdekshmërisë, popullsia në rrezik, testimi, paniku dhe furnizimet e krizave janë të gjitha pjesë e fjalorit të ri. Të gjithë ne mbajmë shënime të dhënat ditore për numrin e të infektuarve dhe të vdekurve në vendin tonë – ku nuk ka vdekje, për fat të mirë.

Pjesa më e madhe e asaj që ne morëm si të mirëqenë dje, bëhet e rrezikshme ose e ndaluar sot, udhëtimi me aeroplan, varkë ose transport publik, shkuarja në një koncert, në një kinema, në një lojë, në një kafene apo restorant, takime biznesi, trajtim, dhe në rast të infeksionit të dyshuar, edhe largimi nga shtëpia. Kontakti i ngushtë ose qëndrimi me më shumë njerëz bëhet burim ankthi, të paktën për ata që janë të prirur për të.

“Grilat po bien poshtë në të gjithë Evropën … Ne mund të jemi duke hyrë në një eksperiment të zymtë, të pavullnetshëm shoqëror që zbulon zakonet dhe praktikat e përditshme që do të na mungojnë nëse ato janë zhdukur dhe që mund të zhduken çuditërisht lehtë”, kjo përshkruhet nga kolumnisti i The Guardian, Gaby Hinsliff. “Faleminderit, unë e di që ju po ndryshoni zakonet tuaja dhe sakrifikoheni vetë. E di që nuk është e lehtë. Por të gjitha sakrificat tuaja ofrojnë kontribute të vlefshme për vendin”, tha kryeministri Giuseppe Conte, i cili këto ditë po përballet jo vetëm me sfidën më të madhe të mandatit të tij, por edhe me situatën më të vështirë në Itali që nga Lufta e Dytë Botërore.

Karantina në të gjithë Italinë është një ngjarje historike e kohës sonë siç kemi shkruar tashmë, vendimi i Contes për shtrirjen e karantinës në të gjithë vendin, është një ngjarje historike e paparë. Kjo masë drastike duhet të paktën të lehtësojë epideminë, por ajo ka zgjuar jetën e italianëve. Ashtu si evropianët e tjerë, ata në një masë më të madhe ose më të vogël do të duhet të mësohen me disiplinimin, heqjen dorë nga e mira e komunitetit, pa strehimi, izolimi, kufizimi i lirive dhe privilegjeve që ata gëzojnë – gjithçka që pak a shumë është e huaj për perëndimorët bashkëkohorë.

A munden Perëndimorët të heqin dorë nga rehatia dhe liria e tyre për të mirën e përbashkët? Tashmë është folur shumë për shoqërinë kolektive kineze, por edhe sistemin politik autoritar të udhëhequr nga Partia Komuniste, e përshtatshme për karantinën masive. Mbetet për tu parë nëse italianët, por edhe evropianët e tjerë dhe perëndimorët, e kanë përmbushur këtë sfidë. Për njerëzit e Italisë, jeta me një epidemi është bërë normale tashmë – dhe vdekja e atyre që janë sëmurëve rëndë është bërë po ashtu normale, për fat të keq. Ky numër matet në qindra çdo ditë, që është ndoshta një pasojë tragjike e përshkallëzimit të epidemisë për shkak të futjes me vonesë të masave parandaluese. Ky është gjithashtu një mësim shumë i mirë për Kosovën, e cila, të paktën në teori, ende mund të parandalojë një skenar të tillë, megjithëse disa argumentojnë se ajo që po ndodh në Itali i pret të tjerët.

Por duke pasur parasysh virusin që mund të merret nga një person që nuk ka simptoma, është e qartë që të gjithë jemi të stresuar.

Ndalimi i hyrjes në SHBA nga Bashkimi Evropian për tridhjetë ditë, me përjashtim të udhëtarëve nga Britania e Madhe dhe qytetarët amerikanë, hyri në fuqi të premten, dhe më vonë atë ditë, presidenti Donald Trump shpalli një emergjencë kombëtare për shkak të pandemisë. Në të gjithë vendin, tubimet publike janë të ndaluara dhe njerëzve, ashtu si në Evropë, këshillohet të qëndrojnë në shtëpi ose të paktën të qëndrojnë larg nga njerëzit e tjerë.

Ndalimi i fluturimeve nga BE mund të shtyjë skajin e një linje ajrore tashmë të tronditur. Dhjetëra shkolla dhe universitete janë pezulluar, Broadway dhe Disney World janë mbyllur deri në njoftimin e mëtutjeshëm, dhe garat e shumta sportive janë anuluar, nga kampionati i basketbollit NBA deri në ligën e futbollit MLS, ligën e baseballit MLB dhe ligën e hokejve në NHL.

“Hapat që po ndërmarrim do të shpëtojnë absolutisht jetë. Të gjithë ne përballemi me këtë realitet të ri në një farë mënyre”, tha Dr. Amy Acton nga Departamenti i Shëndetit në Ohio. Fundi i globalizmit apo mundësia për reformën e tij?

Ky realitet i ri mund të duket si i mërzitshëm që kemi parë deri tani vetëm në filma dhe seriale. Por kjo mund të ketë disa pasoja pozitive, ashtu si Lufta e Dytë Botërore, për shembull. Masat e karantinës dhe distancës sociale, si dhe një rënie e përgjithshme e qarkullimit, mund të shkaktojnë riorganizim të punës: më shumë punë nga shtëpia, më pak takime, ndoshta edhe një javë më të shkurtër pune.

Blerja në internet mund të fitojë vrull shtesë. Sigurisht, në një afat të shkurtër, transporti, turizmi, por edhe sektorë të tjerë të ekonomisë globale do të pësojnë një goditje të rëndë, dhe recesioni global është i sigurt. Pyetja e madhe, sidoqoftë, është nëse lëvizja e lirë e mallrave dhe njerëzve, të rrezikuar tashmë nga popullistët si Trump, do t’i mbijetojë kësaj pandemie.

Nga ana tjetër, kjo krizë do të bëjë që domosdoshmërisht vendet të mos varen plotësisht nga importet, për shembull, Kina – që produkte të caktuara të rëndësishme strategjike, siç janë maskat për fytyrën, dezinfektuesit ose testet e viruseve, duhet të jenë në gjendje të prodhojnë, dhe jo vetëm të importojnë.

Do të na bëjë të vetëdijshëm që bota sot është më e lidhur se kurrë, se ne nuk mund të izolohemi ose duam, dhe se sfidat me të cilat përballemi janë të zakonshme sepse virusi nuk njeh kufij dhe barriera kulturore.

Shpresojmë se do të inkurajojë edhe solidaritetin me bashkëqytetarët e saj dhe përgjegjësinë, para së gjithash, për veten dhe familjen tonë, dhe më pas ndaj shoqërisë në tërësi. Dhe ky padyshim që do të jetë një pasojë pozitive e kësaj katastrofe natyrore. /Telegrafi/