A është uria arma më vdekjeprurëse e konflikteve moderne?

Shkalla e urisë në nivel ndërkombëtar është dëshmi e dështimit kolektiv deri më tani për të përmbushur detyrimet ndaj njerëzve, sipas Chef Andres Torres.

Në shekullin e 5-të, Sun Tzu shkroi se si uria mund të përdoret si një taktikë lufte, për të shuar armikun derisa ata të jenë mjaftueshëm të dëshpëruar për t’u dorëzuar.

Ndërsa aspektet e tjera të luftës kanë ndryshuar, duke kaluar nga kalë në tanke dhe shpata në mitralozë, duket se heqja e nevojave themelore për të mbijetuar mbetet në përdorim.

Rreth 783 milionë njerëz në mbarë botën nuk kanë ushqim të mjaftueshëm për të ngrënë dhe më shumë se 85% e këtyre njerëzve jetojnë në vende të prekura nga konflikti.

Kjo nuk është një rastësi.

Uria po përdoret qëllimisht nga agresorët në zonat e konfliktit nga Gaza dhe Ukraina në Jemen dhe Republikën Demokratike të Kongos.

Në vitin 2018, OKB-ja miratoi Rezolutën 2417, duke njohur lidhjen midis konfliktit dhe urisë.

Ndërsa sot, konflikti mbetet shtytësi kryesor i pasigurisë ushqimore akute dhe kronike.

Ju nuk mund ta armatizoni ushqimin

Armatimi i urisë duhet të njihet në mënyrat se si aktorët kryesorë, si BE-ja dhe OKB-ja, angazhohen në punën humanitare dhe në ndjekjen e paqes.

Ndërsa ne kemi parë rritje të konsiderueshme në paratë e dedikuara për ndihmën ushqimore humanitare, veçanërisht në konfliktin në Ukrainë, mungesa e njohjes së kësaj lidhjeje vazhdon të pengojë mbështetjen efektive.

Negociatat mbi ndihmën humanitare vazhdojnë të hedhin dyshime mbi vlerën afatgjatë të ndihmës ushqimore në krahasim me llojet e tjera të ndihmës, dhe megjithatë, në konfliktin modern, adresimi i pasigurisë ushqimore është në qendër të zgjidhjes.

Në gusht, Ministri izraelit i Financave, Bezalel Smotrich sugjeroi se vdekja e qëllimshme e palestinezëve nga uria mund të ishte “e justifikuar dhe morale”, në ndjekje të objektivave të vendit, pas akuzës nga Gjykata Ndërkombëtare Penale se udhëheqja izraelite po përdor qëllimisht urinë si një taktikë lufte.

Veprimet e ndërmarra nga Izraeli për të penguar dërgimin e ndihmave humanitare dhe për të shkatërruar infrastrukturën kritike kanë rezultuar që ekspertët e OKB-së të shpallin zi në të gjithë Gazën.

Vdekjet e fëmijëve në të gjitha pjesët e territorit nga kequshqyerja dhe dehidratimi janë përshkruar si pjesë e “fushatës gjenocidale të urisë” të Izraelit, shkruan euronews, përcjell Telegrafi.

Rusia është përballur me akuza të ngjashme në konfliktin e saj me Ukrainën, duke shkatërruar qëllimisht pikat e shpërndarjes së ndihmave dhe duke kufizuar shpërndarjen e ndihmave humanitare, për shembull, në Mariupol gjatë sulmit në qytet në fillim të vitit 2022, i ka lënë qytetarët pa qasje në ushqim dhe ujë të pijshëm.

Këta shembuj kanë marrë vëmendje dhe ndihmë të konsiderueshme, ndonëse në sasi të pamjaftueshme për të trajtuar plotësisht problemin, por ka të tjerë që janë më pak të njohur dhe u është përgjigjur më pak urgjentisht.

Uria mund të shfrytëzohet edhe në mënyra të tjera

Në Sudan, më shumë se 2.5 milionë sudanezë po shohin potencialisht “krizën më të keqe të urisë në botë” pasi si Forcat e Armatosura sudaneze ashtu edhe Forcat e Mbështetjes së Shpejtë vazhdojnë “të vrasin urie” civilët e kapur gjatë konfliktit që ka vazhduar për më shumë se një vit — secila palë akuzon tjetrën për bllokimin e shpërndarjes së ndihmës.

Save the Children vlerëson se tre në katër fëmijë sudanezë tani po përjetojnë urinë.

Vetë kjo uri është duke u shfrytëzuar, pasi fëmijët e kequshqyer joshen për t’u bashkuar me grupet e armatosura me premtime për ushqim, dhe më pas kërkohet të marrin pjesë në dhunën e tmerrshme.

Pavarësisht kësaj katastrofe humanitare, përgjigja ndërkombëtare nuk është përputhur me nevojën.

Ndërsa 2 miliardë dollarë u zotuan në një konferencë të dedikuar në prill të vitit 2024, më pak se gjysma e kësaj shume ishte menduar për ndihmë humanitare dhe shumë prej tyre nuk janë realizuar.

Fatkeqësisht, kjo nuk është e pazakontë.

Kjo pasi 60% e vdekjeve në luftën civile dhjetëvjeçare në Jemen vlerësohet të jetë rezultat i urisë.

Megjithatë, përpjekjet për mbledhjen e fondeve humanitare në vitin 2023 ranë 3.1 miliardë dollarë më pak se objektivi i vendosur nga OKB-ja.

Gjatë vitit 2023, mungesat në financim nënkuptonin që ndihma ushqimore u tërhoq nga 10 milionë afganë midis majit dhe nëntorit.

Zgjidhjet për një problem kaq të gjerë dhe të dëshpëruar qëndrojnë pjesërisht tek ata që kanë përvojën e jetuar se si t’i mbijetojnë situatave të tilla rraskapitëse dhe gjithashtu me organizatat me njohuri të thella lokale që i mbështesin ato.

Organizata të tilla përdorin kreativitetin dhe shkathtësinë e tyre për të ofruar zgjidhje dhe për të mbledhur fonde, shpeshherë duke e kaluar shumë më tepër peshën e tyre me burimet e pakta që kanë në dispozicion.

Megjithatë, shtetet kombëtare kanë detyrime morale dhe ligjore për të ofruar ndihmë për të trajtuar urinë e lidhur me konfliktin dhe pasigurinë ushqimore.

Në fund të fundit, e vetmja mënyrë për t’i dhënë fund urisë për ata që janë zhvendosur nga jeta dhe toka e tyre nga dhuna është sigurimi i paqes dhe stabilitetit të qëndrueshëm.

Çdo plan afatgjatë duhet t’i japë përparësi përpjekjeve për ndërtimin e paqes.

Njerëzit e uritur varen nga ndihma nga jashtë për të përmbushur së pari nevojat e tyre të menjëhershme përpara se të mund të bëhet diçka më shumë për të filluar rindërtimin e një vendi/

Megjithatë, parandalimi i vdekjeve nga uria kërkon veprim të menjëhershëm, praktik dhe efektiv.

Ne po dështojmë kolektivisht?

Ndërsa konflikti arrin nivelet e reja të pas Luftës së Dytë Botërore, pasiguria ushqimore po rritet nga viti në vit.

Mbrojtja nga uria dhe kequshqyerja është një e drejtë themelore e njeriut që shtetet kombëtare demokratike në mbarë botën janë të detyruara ta mbrojnë.

Në një kohë kur pasiguritë rreth besueshmërisë së aleatëve kryesorë po rriten, është e domosdoshme që BE-ja të qëndrojë e qëndrueshme dhe të vazhdojë rrugën drejt ndalimit të urisë.

Sigurisht, ofrimi i ndihmës së nevojshme humanitare është jashtëzakonisht sfidues, por nuk është i pamundur. /Telegrafi/