Koha për reflektim

Derisa një kashore virus me “kurorë”, për vetëm muaj arriti të na tkurrë dhe të na vë para panikut në shkallë botërore, atëherë shtrohet pyetja se kush është zot i kësaj toke: njeriu apo mikrobota?

Epidemitë dhe pandemitë e mëdha mortore që shënuan epokat, si lia e madhe me 300 milionë të vdekur, fruthi i bardhë me 200 milionë të vdekur, murtaja e zezë me 100 milionë të vdekur, gripi spanjoll me 30-100 milionë të vdekur… mandej kolera, lepra, gripi aziatik, AIDS-i, Ebola, SARS-i, H1N1 etj. na bëjnë të mendojmë se pikërisht në momente kritike, kur njerëzimi futej në dinamika të çmendura, qofshin ato luftëra të mëdha apo degradime morale, materiale e mjedisore, dalin disa mikroorganizma që marrin kontrollin për të rivendosur “rendin” planetar.

Dhe, sot, kur koronavirusi pothuajse na tkurri duke na e zvogëluar perimetrin deri në vatrën familjare, do të ishte mirë të ndajmë pak kohë për reflektim dhe t’ia shtrojmë disa pyetje vetes sonë:

– A vlen më shumë pasuria e madhe që na i mori pjesët ma të bukura të jetës me çmimin e humbjes së një përqafimi të imponuar nga mikrobota?

– A vlen ma shumë një makinë hiperluksoze për të cilën do të paguajmë këste mujore për shumë vite, apo një maskë me e mbyllë gojën apo një rrotull letre tualeti me e fshi prapanicën?

– Dhe, në fund, kur të rrimë më gjatë me fëmijët tanë, kur të luajmë më shumë me ta, dhe kur mbrëmjeve do t’ua tregojmë përrallat që na i tregonin dikur nanat dhe gjyshet tona… atëherë do të kuptojmë se sa pjesë të bukura të jetës i kemi humbur nga ky vrapim i çmendur drejt askundit.