Shëndetësi Këshilla mjekësore

Fëmijët dhe inkontinenca – si të kuptojmë dhe trajtojmë problemin

Doktoresha Valbona Stavileci, pediatre dhe nefrologe, ofron këshilla të rëndësishme në lidhje me një problem të zakonshëm në fëmijë – inkontinencën. Në gjuhën mjekësore, ky problem njihet si të lagurit, një çështje që ndikon një numër të caktuar të fëmijëve dhe mund të shkaktojë shqetësime të ndryshme për ta dhe prindërit.

Doktoresha Stavileci bën të ditur se inkontinenca mund të paraqitet si e lagur që ndodhë gjatë ditës dhe e lagur që ndodhë gjatë natës, dhe mund të ndodhë në çdo grup moshe. Megjithëse nuk është një problem i rrallë, duhet pasuar me vëmendje sepse ndikon në cilësinë e jetës së fëmijëve.

Problemet e zakonshme që lajmërohen përveç të lagurit janë urgjenca gjatë urinimit, urinim shumë i shpeshtë dhe vështirësia në kontrollin e fshikëzës urinare. Këto shqetësime mund të çojnë në shqetësime të tjera shëndetësore dhe ndikojnë në vetëbesim dhe sjellje të fëmijëve.

“Problemet të cilat lajmërohen përveç të lagurit të thjeshtë që ne hasim si të lagur, është edhe urgjenca gjatë urinimit. Është urinim shumë i shpeshtë, urinim që s’mundet me e mbajtur, është vështirësia me e shprazë fshikëzën e urinës apo ndjesia që nuk mund ta shprazim plotësisht kemi ndjenjën që ka mbetur urinë ende”, tregon ajo.

Doktoresha thekson se vlerësimi i parë është një bisedë e hollësishme me prindin për shqetësimet dhe pyetje specifike mbi shprehjet e urinimit të fëmijës. Kjo informacion ndihmon në krijimin e një ideje të problemit dhe në planifikimin e ekzaminimeve të tjera të nevojshme për të zbuluar shkakun e vërtetë të inkontinencës.

Trajtimi fillon me një vlerësim të detajuar fizik dhe përfshin ekzaminime të ndryshme si shtypja e gjakut, ekzaminimi neurologjik dhe ekzaminimi me ultrazë. Në disa raste, mund të kërkohet edhe përdorimi i imazheve të tjera apo ekzaminimeve më invazive për të përcaktuar shkakun e inkontinencës.

“Janë këto disa shqetësime të cilat duhet t’i kemi në konsideratë dhe t’i gjejmë te fëmijët. Vlerësimi i parë që bëhet në këto raste është marrja në pyetje e detajuar e nënës e ankesave që ka fëmija dhe pyetje të cilat janë shumë specifike mbi shprehitë e urinimit; sa saktë sa shpesh kanë urinon, si është rrjedha e urinimit, a ka vrushkull apo jo, a laget çdoherë, a nuk mund ta mbajë urinën fare apo e kontrollon pak, a shtyn urinimi?”, shton doktoresha.

Megjithatë, një pjesë e rëndësishme e trajtimit është jepja e këshillave të rëndësishme për fëmijët. Këto këshilla përfshijnë praktika të rregullta të urinimit, si të njohim sinjalet e nevojës, dhe si të ulim rrezikun e inkontinencës. Doktoresha thekson se edukimi i fëmijëve dhe prindërve rreth funksionimit të organeve të urinimit shpesh sjell përmirësime të dukshme.

Ndërkohë, në rastet kur janë të nevojshme, trajtimi mund të përfshijë edhe përdorimin e medikamenteve. Doktoresha nënvizon se ka raste kur është e nevojshme një përqasje e personalizuar dhe kombinimi i disa formave të trajtimit për të arritur një zgjidhje efektive.

Në përfundim, doktoresha Valbona Stavileci thekson se inkontinenca në fëmijë nuk duhet shikuar si një problem i vogël. Konsultimi i një mjeku dhe ndjekja e trajtimit të përshtatur për secilin rast është thelbësore për përmirësimin e jetës së fëmijëve dhe shpërbërjen e kësaj çështjeje shëndetësore.

“Diçka që është shumë e rëndësishme është se nuk ka qasje të njëjtë për të gjithë. Duhet një qasje e personalizuar. Secili fëmijë ka probleme të tjera dhe secilit fëmijë i ndihmojmë, në qoftë se i njohim ato probleme dhe i japim zgjidhjen e duhur”, përfundon ajo.