Brenda një kampi të burgosurish lufte në Ukrainë – ku mbahen qindra ushtarë rusë, rekrutë dhe mercenarë

“Raketat ruse po kërcënonin edhe një herë Ukrainën nga qielli teksa ne hymë në këtë objekt të robërve të luftës në perëndim të vendit. Qindra ushtarë rusë të kapur, rekrutët dhe mercenarët mbahen në këto ndërtesa rrëqethëse – një nga 50 vendet e Ukrainës ku ata janë të ndaluar”.

Kështu fillon një reportazh i mediumit prestigjioz BBC, i cili kishte qenë në një bodrum, për t’u takuar me pamjen e dhjetëra të burgosurve që po strehoheshin nga sulmet ruse.

Siç vë në pah shkrimi në fjalë, përcjell Telegrafi, shkëmbimet e të burgosurve janë bërë një tipar i rregullt i kësaj lufte dhe për Kievin është thelbësore që ato të vazhdojnë.

Ukraina tha këtë muaj se kishte siguruar lirimin e 1,762 burrave dhe grave deri më tani në shkëmbime të të burgosurve. Këto janë operacione shumë të ndjeshme, shpesh duhen muaj për t’u rregulluar.

Sipas Konventave të Gjenevës, të burgosurit e luftës nuk duhet të parakalohen apo ekspozohen në publik.

“Na lejuan të afroheshim me ata që donim dhe kërkuam pëlqimin e tyre. Por rojet ishin me ne kudo që shkonim dhe këta burra nuk kishin gjasa të flasin lirshëm. Shumë prej tyre fshehën fytyrat e tyre për të mbrojtur më tej identitetin e tyre”.

Siç kujton shkrimi, nëntorin e kaluar, një raport i OKB-së për të drejtat e njeriut dokumentoi abuzime nga të dyja palët, bazuar në intervistat me të burgosurit që flisnin për raste torture dhe keqtrajtimi.

“Këtu rojet u shfaqën të etur për të treguar se po i trajtonin mirë të burgosurit. Një luftëtar tha se kishte punuar për një grup mercenar. Ai ishte sjellë në këtë objekt tre ditë më parë, pasi ishte zënë rob pranë qytetit lindor Soledar, i pushtuar muajin e kaluar nga forcat ruse”.

Ndërkohë një i burgosur tjetër tha se ishte kapur në rajonin e Luhansk më 29 dhjetor.

“Shpresoj se do të shkëmbehem dhe nuk do të më duhet të kthehem në ushtri”, citohet të ketë thënë ai.

“Po sikur të mos kesh zgjidhje?” – është pyetur ai.

Ai ndaloi për një sekondë: “Kam disa ide. Mund të kthehem duke u dorëzuar vullnetarisht”.

Duke u larguar nga streha, thuhet në shkrim, u bë e qartë se gjysma e të burgosurve ishin plagosur.

“Disa i kishin fashuar duart ose këmbët. Të tjerët do të lëviznin duke çaluar. Një i ri u emocionua teksa përshkroi se si kishte humbur këmbën nga një shpërthim granate”.

“Më pas u shfaq një linjë e vogël prodhimi ku të burgosurit e luftës po bënin së bashku komplete mobiljesh në natyrë. Ata vazhduan punën, përsëri me kokën ulur”.

Një kompani vendase kishte një kontratë me objektin dhe kjo do të thoshte se të burgosurit mund të bënin gjithashtu disa para, kryesisht për t’i shpenzuar për cigare dhe ëmbëlsira.

“Shumica e të burgosurve të luftës janë të detyruar të kenë punë si kjo. Me sa duket vetëm oficerët rusë kishin një zgjedhje. Në kohën e drekës, të burgosurit marshoni drejt në një mensë të përkohshme në katin e fundit. Përmes dritares një flamur ukrainas përplasej nga era e ftohtë”.

Dhe disa nga ushtarët ukrainas që kishin mbrojtur Mariupolin ishin pjesë e shkëmbimit të fundit.

Një i burgosur është pyetur nëse e kuptonte atë që po shikonte (në gjuhën ukrainase).

Sipas shkrimit të BBC, të burgosurve u lejohet një telefonatë çdo dy javë, sipas gardianëve, përcjell Telegrafi.

Për familjet e tyre në Rusi, këto telefonata janë shpesh shansi i parë që ata kanë për të zbuluar se djemtë e tyre janë kapur.

“Ku je? Unë kam pyetur gjysmën e qytetit për ty!”, përmes telefonit dëgjohej nëna e një të riu.

“Mami,… Unë jam zënë rob, nuk mund të them më shumë… Gjëja më e rëndësishme është që unë jam gjallë dhe i shëndetshëm”, citohet të jetë përgjigjur ai.

Ndërkohë disa nga thirrjet e të burgosurve mbetën pa përgjigje, duke i lënë ata të shpresonin për një mundësi tjetër në telefon – dhe një shkëmbim të ardhshëm të të burgosurve. /Telegrafi/