Para një viti gati humbi betejën me COVID-19: Rrëfimi prekës i mjekut italian, i cili dëshiron të jetojë edhe për pacientët e tij

Sa herë që Francesco Tursi hedh djalin e tij gjashtë muajsh Antonio në ajër dhe e kap atë, ai e kupton se ai pothuajse humbi shansin për të shijuar një nga gëzimet e të qenit baba.

Sipas mediave të huaja, përcjell Telegrafi, vitin e kaluar më 21 shkurt, specialisti 47-vjeçar i sëmundjeve pulmonare në spitalin Codogno u gjend “në vorbullën e pandemisë së coronavirusit” kur një burrë nga qyteti u bë personi i parë në Itali që doli pozitiv për virusin.

Qyteti me 15,000 banorë u bë pika zero për virusin, “kryeqyteti” i padëshiruar i zonës së parë në Evropë që do të mbyllej.

Codogno dhe 10 qytete aty pranë në rajonin e Lombardisë, të cilat u bënë më të goditurat në Itali dhe një qytet tjetër në rajonin kufitar të Venetos, ishin të izoluar nga bota e jashtme.

U ngritën pikat e kontrollit, stacionet e trenave u duken si të braktisura – pastaj viktimat e COVID-19 mbytën spitalin në Codogno.

“I pashë ata pacientë që iu nënshtruan problemeve serioze të frymëmarrjes dhe tentoja të zbatoja gjithçka që kisha studiuar, gjithçka që dija, por ndonjëherë këta pacientë thjesht nuk u përgjigjën”, ka rrëfyer ai. “Kjo na la zemrat të copëtuara dhe kokat tona të shkatërruara”.

Disa javë më vonë, Tursi filloi të ndjente lodhje ekstreme, ndoshta nga ndërrimet e tij të gjata. Pastaj erdhën dhimbje të forta në gjoks.

Ai ishte infektuar me virusin dhe u dërgua në një spital në kryeqytetin rajonal Milano.

“Bota ime u shemb”, tha ai, duke folur në shtëpinë e tij në qytetin afër Lodi.

Gruaja e tij, Valentina Mondini, 34, ishte pesë muaj shtatzënë me fëmijën e tyre të parë, të cilin ai kishte frikë se mund të mos e shihte kurrë, përcjell Telegrafi.

“Mendova se mbase i gjithë viti do të ishte i tmerrshëm për mua, se ndoshta jeta ime do të merrte fund”, tha ai.

Në vend të kësaj, ai u shërua pas rreth gjashtë javësh dhe ishte përsëri në punë në Codogno, këtë herë me edhe më shumë ndjeshmëri për pacientët me COVID-19.

“Ishte një armë shtesë që mund ta përdorja”, tha ai. “Më në fund unë isha në gjendje të kuptoja plotësisht atë që po ndiente një pacient”.

Një vit më vonë, Tursi është ende duke trajtuar pacientët me COVID-19 në Codogno, vend që është kthyer – në dukje – në normalitet.

Atje të rinjtë blejnë rroba dhe pensionistët qëndrojnë nëpër bare – por të gjithë mbajnë maska dhe respektojnë rregullat e distancimit shoqëror.

“Unë dua të jetoj, unë dua të jetoj për Antonion, për Valentinan, unë dua të jetoj për të gjithë”, ka thënë ai. “Unë dua të jetoj për pacientët e mi”. /Telegrafi/