Ish-kryeprokurori i Task Forcës Hetimore Speciale: Vetëpërmbahuni, akuzat nuk janë ndaj UÇK-së

Ish-kryeprokurori i Task Forcës Hetimore Speciale që kishte kryer hetimet për pretendimet e raportit e Dick Martyt për dyshimet e pretenduara për krime të kryera nga UÇK-ja, Clint Williamson, bëri sot një deklaratë në lidhje me publikimin e propozim-aktakuzës ndaj Hashim Thaçit dhe Kadri Veselit.

Në fakt ai s’e ka ndryshuar mendjen për luftën e UÇK-së dhe individët e saj që, siç thotë ai, kanë mundur të keqpërdorin UÇK-në për të kryer dhunë në mënyrë që të siguronin fuqi politike dhe pasuri personale për veten e tyre, njofton Klan Kosova.

Williamson për më tepër ka publikuar edhe gjetjet e hetimeve në vitin 2014 ku thotë se ajo që u deklarua atëherë është mëse aktuale.

Por, ai e thekson se hetimi ishte ndaj individëve dhe assesi ndaj UÇK-së si tërësi dhe si e tillë duhet të shihet, megjithatë ai beri thirrje për vetëpërmbajtje ndaj atyre që në zemërim e sipër reagojnë kundër propozim-aktakuzës së Thaçit dhe Veselit.

Deklarata e plotë e Williamson:

“Sot, Zyra e Prokurorit të Specializuar të Kosovës në Hagë bëri publike ekzistencën e aktakuzës kundër Presidentit Hashim Thaçi të Kosovës dhe ish-udhëheqësve të tjerë të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës për krime kundër njerëzimit dhe krime lufte. Ky është një zhvillim domethënës në një hetim që filloi në vitin 2011 me emërimin tim si Kryeprokuror i Task Forcës Speciale Hetuese të Bashkimit Europian. Në përfundim të mandatit tim si Prokuror në vitin 2014, unë njoftova gjetjet tona paraprake hetimore dhe u mbyll duke deklaruar:

Disa, për të mbrojtur veten e tyre, janë përpjekur ta paraqesin këtë hetim si një sulm ndaj luftës së Kosovës për liri ose kundër UÇK-së si një organizatë. Shumë kosovarë iu bashkuan UÇK-së me qëllimet më të mira dhe ata kundërshtuan kriminelitetin e shfrenuar që shfaqej pas luftës. Disa prej tyre kanë treguar guxim dhe integritet të madh duke dalë përpara si dëshmitarë dhe duke thënë ato që dinë për ata që morën një rrugë të ndryshme – ata në pozicione drejtuese që përqafuan kriminalitetin dhe donin të përdorin UÇK-në për të çuar më tej objektivat e tyre personale. Pra, duhet të jetë e qartë se ky hetim dhe çdo akuzë që rrjedh nga ai, janë të drejtuara në veprimet kriminale të individëve brenda grupeve të veçanta, jo në UÇK-në në tërësi.

As, kjo nuk është një përpjekje për të rishkruar historinë, pasi disa janë përpjekur ta paraqesin si të tillë atë. Unë kam qenë në Kosovë në vitin 1998 dhe 1999 dhe kam mbikëqyrur hetimin e mëpasshëm nga ICTY për krime të kryera nga serbët gjatë asaj periudhe, duke bashkautorizuar aktakuzën fillestare kundër Slobodan Milosheviq dhe të tjerët për krimet e drejtuara kundër viktimave shqiptare të Kosovës. Kam pasur një rol udhëheqës në zhvarrosjet e varreve masive që ndodhën në verën e vitit 1999, ku u gjetën trupat e mijëra viktimave shqiptare të Kosovës. Kam shkuar në skena të shumta krimesh në të gjithë Kosovën dhe orë të tëra kam kaluar duke folur me viktimat dhe me familjarët e atyre që kanë të zhdukur ose të vrarë. Kështu që, nga vetë përfshirja ime direkte, e kuptoj qartë se çfarë ndodhi në Kosovë në vitet që çuan në luftë në vitin 1999 dhe në vetë luftën.

Pavarësisht se cilat janë rrethanat që çuan në atë konflikt, megjithatë, nuk ka asgjë që justifikon targetimin e qëllimshëm të individëve të pafajshëm. Ajo që ndodhi pas konfliktit nuk kishte të bënte me mbrojtjen e Kosovës ose luftën për liri. Përkundrazi, ky ishte një sulm brutal ndaj një pjese të konsiderueshme të popullatës civile. Ajo u drejtua pothuajse të gjithë serbëve që dëshironin të qëndronin në Kosovë, shumë prej të cilëve ishin të moshuar ose të sëmurë; tek romët dhe pakicat e tjera etnike; dhe u drejtua atyre shqiptarëve të Kosovës që kundërshtuan një grup të vogël brenda UÇK-së që kishin një monopol të pushtetit. Në fund të fundit, kjo ishte vetëm për disa individë në udhëheqjen e UÇK-së që përdorin elementë të kësaj organizate për të kryer dhunë në mënyrë që të siguronin fuqi politike dhe pasuri personale për veten e tyre, jo për ndonjë kauzë më të madhe. Dhe, si individë ata duhet të mbajnë përgjegjësi për krimet e tyre.

Ajo që kam thënë në vitin 2014 vlen edhe sot. Për ata që janë të tunduar të reagojnë me zemërim kundër kësaj aktakuze dhe veçanërisht për ata në Kosovë që do të përpiqen të nxisin edhe publikun për të kundërshtuar atë, unë do t’iu thosha të vetëpërmbahen.

Këto janë akuza serioze dhe implikimet për ata që po akuzohen janë po aq të rënda, por është e rëndësishme që këto akuza të adresohen përmes një procesi gjyqësor dhe në kohën e duhur. Në këtë pikë, unë sinqerisht shpresoj se do të ketë një rezolutë të qartë që jep drejtësi për viktimat e këtyre krimeve – një hap kritik që do të lejojë Kosovën dhe Serbinë të ecin përpara dhe ta lënë pas këtë periudhë tragjike.