Rrëfimi për “fushat e vrasjes” së Koresë së Veriut – aty ku njerëzit janë pushkatuar vetëm se kanë vjedhur një lopë, apo edhe kanë parë televizor (Foto)

Ishte një skenë që Sang Chun Hook kurrë nuk e harroi.

Si një nëntëvjeçar që ishte, djali i ri u bë kureshtar pasi kishte parë një grup njerëzish të mbledhur pranë një fabrike në vendlindjen e tij në Korenë e Veriut, pranë kufirit me Kinën.

Ai e bëri rrugën e tij për të parë gjashtë ushtarët duke drejtuar pushkët e tyre në drejtim të një burri të tmerruar, i cili dukej sikur mezi mund të ecte.

Secili gjuajti tri të shtëna, të cilat goditën objektivin e tyre dhe pastaj e gjitha mbaroi.

Djali më vonë e kuptoi se pse njeriu ishte qëlluar për vdekje para shokëve dhe familjes së tij – ai ishte akuzuar për vjedhjen e telave të bakrit nga linjat e energjisë shtetërore.

Dhe sipas mediave të huaja, përcjell Telegrafi, Sang, tani 33 vjeç, i cili u largua nga Koreja e Veriut më 1998 dhe tani jeton në Seul, kujtoi: “Isha kureshtar. Por unë u trondita”.

Ai është larg nga Koreja e Veriut ku ka dëshmuar vdekjen e një fshati në duart e shtetit të tyre, shpesh për arsyet më banale, sipas një raporti të ri.

Katër në pesë persona që kanë ikur nga vendi sekret i Kim Jong-un, të intervistuar për një raport të ri të të drejtave të njeriut, thanë se kishin përjetuar ekzekutimin publik gjatë jetës së tyre. Më shumë se gjysma e tyre thanë se ishin detyruar ta shihnin një.

Dhe shumica kanë pohuar se autoritetet detyrojnë anëtarët e familjes të atyre të dënuarve dhe banorëve lokalë, duke përfshirë fëmijët, për të parë burrat dhe gratë e dënuara të qëllohen për vdekje.

Duke përdorur dëshmitë e më shumë se 600 të larguarve të Koresë së Veriut, Grupi Punues i Drejtësisë Tranzicionale në Seul ka dhënë listën e qindra vendeve ku dëshmitarët pretendojnë se kanë ndodhur ekzekutimet publike dhe vrasjet shtetërore jashtëgjyqësore.

Sarah Son, një nga autorët e raportit, tha se praktika e vazhdueshme e ekzekutimeve publike është një mjet kyç përmes së cilës Koreja e Veriut mban kontroll mbi popullin e saj.

Raporti gjeti se krimi më i zakonshëm për të cilin u ekzekutuan njerëzit ishte krimi i pronës, të tilla si vjedhja e bakrit nga linjat e energjisë ose vjedhja e bagëtive, sidomos lopët – madje edhe pse kanë shikuar televizionin e Koresë së Jugut.

Sipas ligjeve kriminale të Koresë së Veriut, thuhet tutje, përcjell Telegrafi, “raste jashtëzakonisht të rënda të vjedhjes së pronës shtetërore” dënohen me vdekje.

Shumica dërrmuese e ekzekutimeve ishin nga skuadra e pushkatimit, me një numër të vogël të njoftimeve, të cilat duket se janë ndërprerë që nga viti 2005, sipas raportit.

Pothuajse të gjitha vrasjet shtetërore të dokumentuara në raport ishin ekzekutime publike nga skuadra e zjarrit.

Ekzekutimet publike pothuajse gjithmonë ishin paraprirë nga gjykime të shkurtra në vend ku u njoftuan akuzat dhe dënimet janë lëshuar pa mbrojtje ligjore për të akuzuarin, thuhet në raport.

Vendet më të zakonshme të ekzekutimeve publike ishin afër lumenjve, fushat dhe hapësira të tjera të hapura. Por tregjet dhe hapësirat shkollore ishin përdorur gjithashtu.

Disa të larguar gjithashtu raportuan se para disa ekzekutimeve, rojet përdorën detektorë metalikë për të gjetur dhe konfiskuar pajisjet regjistruese nga dëshmitarët për të parandaluar ata nga regjistrimi i ngjarjeve, një shenjë se qeveria mund të jetë e ndjeshme se si vrasjet shihen nga bota e jashtme. /Telegrafi/