LAJMI I FUNDIT:

APOLOGJIA

APOLOGJIA

Poezi nga: Ralph Waldo Emerson
Përktheu: Skënder Buçpapaj

Mos mendo për mua rreptë e vrazhdë,
Se shëtis vetëm lugut e zabelit;
Unë shkoj tek perëndia e pyllit
Fjalën e tij të marr për njerëzit.

Mos më quaj përtac pse unë
Përkul krahët e mi pranë përroit;
Çdo re që qarkullon në qiell
Shkruan në librin tim një shkronjë.


Mos u grind me mua, turmë bajate,
Për lulet e venitura që prura;
Çdo zymbyl në dorën time shkon
Në shtëpi me një mendim ngarkuar.

Nuk ishte kurrë një mister,
Por është qëndisur luleve,
Nuk qe kurrë histori e fshehtë,
Por zogjtë e tregojnë skutave.

Të korra plot nga ara jote
Sollën në shtëpi qetë e fortë;
Një prodhim të dytë japin dynymët,
Të cilin unë mbledh në këngë sot.