“Zoti ekziston dhe emri i saj është Petrunija”

Njëzet e gjashtë vjet pas Luanit të Artë në Venecia për filmin “Para shiut” të Milço Mançevskit, Maqedonia është ndër favoritët e mundshëm për të fituar një tjetër vlerësim në një festival të madh kinemaje…

Kandidat është “Zoti ekziston dhe emri i saj është Petrunija)” i Teona Strugar Mitevskës, i konsideruar si një ndër filmat më të mirë të edicionit të 69-të të Berlinales. Ndër “rivalët” më të mëdhenj, kritika vlerëson filmin italian “La paranza dei bambini” (nga regjisori Claudio Giovannesit), atë francez “Grâce à Dieu” (nga regjisori François Ozon) dhe filmin mongolo-kinez “Öndög” (nga regjisori Wang Quan’an).

Petrunija, e diplomuar në histori, nuk arrin të gjejë punë në qytetin e Shtipit, ndaj futet në telashe pasi ka bërë atë që një grua nuk duhet të bëjë: sfidon meshkujt! Protagonistja fiton të drejtën e një interviste pune me pronarin e një fabrike tekstili në zonë. Pasi ai e konsideron si të papërshtatshme qoftë për punën manuale, ashtu edhe në pozicionin e sekretares, e ngacmon duke e ofenduar në vazhdimësi. Gjatë kthimit për në shtëpi, ajo has një ceremoni ortodokse, në vijim të së cilës prifti hedh në lumë një kryq dhe pret që burrat të shkojnë për ta rimarrë. Duke parë se asnjë nuk po arrin të shkojë në pikën ku kryqi ka rënë, Petrunija hidhet pa hezitim për ta marrë objektin e shenjtë.

E kontestuar nga meshkujt e zhgënjyer, meqë nuk e dorëzon kryqin, ajo tregon edhe aftësinë për t’iu përgjigjur akuzave, duke guxuar të flasë për faktet ligjore e religjioze që i japin mundësinë të mbrohet. Ndërkohë, ngjarja e filmuar bëhet virale në internet dhe tërheq vëmendjen e një gazetari televiziv, teksa në vend shpërthejnë protestat kundër saj.

Filmi është një denoncim i ashpër dhe i qartë i maskilizmit shpesh të fshehur pas traditave, duke nënvizuar ndryshimet mes dogmave dhe zakoneve. /Nga: Nicola Falcinella/Përktheu: Anila Dedaj/