Populli, shfrytëzues apo i shfrytëzuar?

– “Kush ia përgatit varrin tjetrit ,vet bie në të” –

Shumë herë, madje në secilat zgjedhje të organizuara paslufte në Kosovë , politikanët e kanë shfrytëzuar popullin në mënyrë mizore, madje siç thoshte N. Hrushcov : “duke u premtuar atyre t`u ndërtojnë ura edhe aty ku nuk ka lumenj”. Populli u ngop tashmë nga ky patos politik, dhe shihet qartë, fatmirësisht se; asgjë politike më nuk merret afër zemre , siç ndodhi në pasluftën e menjëhershme “prishje miqësish për preferenca politike”. Pikërisht politikanët dhe politika e prishur ishin ato që ndikonin në prishjen e raporteve njerëzore të popullit në Kosovë , por cili ishte interesi ? E qartë- mbushja e xhepave të atyre që mashtronin ,dhe ngulfatja e të mashtruarve. Pra , krejt kontradiktore me atë se si duhej të ndodhte .

Si ndodhi kandidimi për Kuvendet Komunale, 2009?
Duke parë se njerëzit janë bërë akull nga politika, kjo e fundit, apo më mirë të themi ata që e bëjnë politikën, sollën kandidatura me përgatitje profesionale më të ulëta të mundshme – për ta fryrë listën dhe për të përdorur politikë mashtruese prapë ndaj masës, pra, për t`i përzier edhe ata në këtë marifetllëk. Por, sa po ndikojnë këta njerëz te të afërmit, miq e shokë për t`i dhënë votën “atij” përkatësisht partisë ku gjinden të kandiduar. E, pikërisht këtu po e shoh përmirësimin, apo si të doni quajeni, dhënia e fjalës për votën,dhe kalimi i fjalës së bashkëbiseduesit nga njëri vesh tek tjetri. Kjo është e kundërt me traditat tona të hershme, pra mosmbajtja e fjalës së dhënë, por është e vetmja mënyrë që shërben hë për hë, për të mos u prishur me njerëzit,sepse me të vërtetë janë bërë shumë dhe është e pa mundur të kalosh një kilometër pa u takuar me dikë që të kërkon votën, e padurueshme apo jo?

Dhënia e notës kaluese, për të shkuar më tej (apo për t`i vetmashtruar ) “mblidh votën e fqinjit” sa do që janë ato , për t`i shkuar partisë , dhe përfundon misioni i tyre , pra ky është qëllimi, siç shihet.

Nga e gjithë kjo që thamë deri më tani ,po e nxjerrim një epilog duke konstatuar nga perspektiva e një qytetari të thjeshtë se populli në këto zgjedhje është përmirësuar në masë të madhe në raport me të mëhershmet. Dhe tani në lojë janë futur ata që po kërkojnë votën e jo ato që do të votojnë, dhe jo vetëm kaq sepse është lehtë të futesh në lojë, por jo edhe të dalësh, andaj jam skeptik edhe për lojën paszgjedhore .

Fare në fund po e përmbyll me një thënie të Bekonit.“Ka shumë mënyra që njeriu të pasurohet, dhe këto janë kryesisht të këqija”. Por, çfarë mënyre është kjo???…

(Autori është kandidat për titullin master në Degën e Letërsisë Shqipe në UP)