Vladimir Putini nuk po qesh më

Nga: Tim Collins, ish-oficer i Ushtrisë Britanike i cili shërbeu me Forcat Speciale Ajrore (SAS) gjatë pushtimit të Irakut, kur fjalimi i tij para betejës – para trupave të tij – doli në ballinat e gazetave anembanë botës / The Daily Telegraph
Përkthimi: Telegrafi.com

Ishte paralajmëruar edhe para se presidenti Trump të merrte detyrën: “Do ta përfundoj këtë luftë në Ukrainë”. Dhe, ai përcaktoi strategjinë e negociatave, diçka që shumica e negociatorëve të shkathët nuk e bëjnë – përveç nëse kanë të gjitha kartat në dorë. Njoftimi se ukrainasit do të bien dakord për një armëpushim 30-ditor, në këmbim të rifillimit të furnizimeve me armë dhe ndarjes së informatave të inteligjencës, e ka vënë tani topin në fushën e Rusisë. Kërcënimi i nënkuptuar për ta është: “Pranoni një armëpushim ose ShBA-ja do t’i armatosë ukrainasit deri në dhëmbë, dhe ju do të humbni”. Dyshoj që Vladimir Putini është duke qeshur ashiqare, si dikur.

Besoj se presidenti Trump ia ka vënë syrin Çmimit Nobel për Paqen, si një trashëgimi e tij. Ai duhet ta arrijë këtë brenda këtij mandati dhe me marrëveshjet e paqes në tavolinë, si në Ukrainë ashtu edhe në Gazë – oferta që nuk mund të refuzohen – duket se paqja do të arrihet. Nuk do të jetë një paqe e përsosur, në asnjë mënyrë, por vrasjet dhe vdekjet do të ndalen.

Duke sjellë këto marrëveshje paqeje, presidenti Trump ka thyer edhe një herë normat, duke përfshirë princin e Kurorës saudite, Mohammed Bin Salman, i cili deri vonë ishte i izoluar për shkak të përfshirjes së tij të dyshuar në vrasjen e gazetarit Jamal Khashoggi, por që tani është kthyer në një figurë kyçe të negociatave dhe në një hero në skenën botërore.

Ndërkohë, Mbretëria e Bashkuar dhe aleatët evropianë janë mbledhur të shqetësuar, duke u pyetur se si do të navigojnë në një botë pa sigurinë e një ombrelle mbrojtëse amerikane. Presidenti Trump, mjeshtri i marrëveshjeve, do të ngrinte supet dhe do të thoshte: “Ka ardhur koha që të blini ombrellën tuaj. Prioritetet tona të mbrojtjes tani janë në Paqësor”. Dhe, nuk e ka gabim, edhe pse për ne në këtë anë të Atlantikut, është një thirrje e pakëndshme zgjimi.

Por, në fund të fundit, kujt i pëlqen të zgjohet? /Telegrafi/