Misioni “Enver Hoxha”

Kam lexuar disa libra të Blendi Fevziut, si “50+1” apo “Hiri i vullkanit”, që me thënë të drejtën më kanë pëlqyer shumë si dhe kam ndjekur editorialet e tij në gazeta, si ç’ka qenë e pamundur të mos ndjek emisionin politik shumë të ndjekur në televizion, me të ftuar të larmishëm dhe me debate të shumëllojshme.

Këtë vjeshtë ai zgjodhi të ishte më intensiv falë botimit të fundit mbi jetën e diktatorit famëkeq “Enver Hoxha”, një libër ky që solli dëshmi interesante të padëgjuara më parë çka tërhoqi vëmendjen edhe më të painteresuarve, brezit të ri, tek i shikoje të dilnin nga panairi me Enverin në dorë.

Të gjithë duhet ta pranojnë se libri ishte një sukses, madje një sukses që konkurron edhe autorët më të lexuar shqiptarë. Kjo si rezultat i të pathënave më parë që sjell ky libër, që për mendimin tim përbën vetëm 50 përqindëshin e punës pasi ishte figura mediatike autoritare e Blendi Fevziut ajo që i dha bumin kryesor librit. Po për mendimin tim i njëjti libër në dorën e dikujt tjetër nuk do kishte të njëjtin impakt.

Ndërkohë autori i librit është në pritje të debateve në lidhje me brendinë e librit, unë do thosha që një debat i tillë nuk ka për të ardhur, sepse debatin e bëjnë figurat, që rezulton se ai është këshilluar me këto figura potencial për debat real.

Nisur nga koha e shkurtër që është përgatitur apo puna e nxituar më lënë të kuptoj se nuk ishte qëllim në vetvete arritja e panairit pasi autori e ka panair përditë, madje do thosha të kundërtën se ishte panairi ai që kishte nevojë për këtë autor. Të vërtetën e di autori dhe vetëm ai po mua më duket sikur ky libër në këtë periudhë kishte dhe një mision tjetër, atë të eklipsimit të “Kurbanit”.

U pa qartë një mbireklamim, një vrull dhe një intensitet i jashtëzakonshëm për tregun shqiptarë, nuk ka individ të mos ketë thënë të paktën njëherë “Bo bo ç’është ky libër?”. Duke pranuar faktin se ishte biografia e parë për Enver Hoxhën e bazuar ne arkiva, unë vazhdoj më tej t’i qëndroj idesë se në thelb të këtij reklamacioni ishte lënia në hije dhe jashtë debati “Kurbanin”.

Dua të imagjinoj për disa momente “Kurbanin” pa “Enver Hoxhën” përballë, padyshim debati, shitja dhe impakti do ishte shume ndryshe, për shumë arsye, sidomos atë të repertorit historik. Pra në mungesë të një libri nga krahu i djathtë misionin e eklipsimit e mori “Enver Hoxha”, mision që nuk e di nëse arriti ta kryente.

Për ta mbyllur dua të ndalem te një karakteristikë e përbashkët e këtyre librave në raport me lexuesin, këto dy libra nuk janë blerë thjesht dhe vetëm për vitrinë, por janë libra që janë blerë për tu lexuar dhe analizuar, pse jo për të kuptuar një realitet politik.

Po jetojmë një periudhë ku çdo gjë ka një mision, të vërtetën e di autori.