Çfarë po ndodh me sportin e femrave!?

Pothuaj gjatë tërë vitit, që po i vjen fundi, nuk e kemi lëshuar nga goja xhudistin tonë Majlinda Kelmendi dhe sikur të gjithë ngarendnin se kush do t’ia urojë fitoret e shumta.

Madje edhe njerëzit nga politika i kishin lënë punët e veta, vetëm e vetëm që të shfaqen para Majlindës dhe të paktën për një çast të jenë pjesë e rezultateve të saj.

Natyrisht se edhe në të kaluarën kemi pasur sportiste me të cilat jemi mburrur, duke përfshirë këtu basketbollistet e Universitetit, pastaj futbollistet dhe hendbollistet e Prishtinës, të cilat kanë lënë gjurmë ndër vite, jo vetëm në sportin kosovar, por edhe më gjerë.

Megjithatë, edhe ky vit, por edhe shumë të tjerë na bëjnë me dije se ne sikur jemi të prirë që të dalim në sipërfaqe vetëm kur kemi rezultate, vetëm kur duhet shijuar triumfin, në të kundërtën, humbim çdo gjurmë, sikur na lëshon toka! Ndryshe nuk mund të kuptohet neglizhenca ndaj sportit ekipor të femrave, i cili gjithnjë e më shumë po shuhet e askush nuk po brengoset për këtë.

Kur kjo ndodh me skuadrat që nuk qëndrojnë mirë në shumë segmente, atëherë edhe është e kuptueshme, por kur kjo u ndodh skuadrave që shpallen kampione për shumë vite, atëherë këtu diçka nuk është në rregull. Hendbollistet e Trepçës kanë luajtur rol të rëndësishëm në elitën e hendbollit tonë, por që edicionin e ri nuk e nisën fare.

Rrugës së ngjashme ishin duke shkuar edhe volejbollistet e Prishtinës, të cilat viteve të fundit i kanë mbledhur të gjitha trofetë, por në çastet e fundit morën disa premtime dhe i nisën garat, edhe pse telashet nuk po marrin fund. Rasti i fundit dhe më skandalozi është me basketbollistet e Sigal Prishtinës, kampionet e Kosovës për edicionin e kaluar, të cilët deri më dje nuk e kanë pasur asnjë takim, asnjë stërvitje, ndërkohë që kampionati tashmë ka filluar.

Një zyrtar i klubit duke mos qenë fare në dijeni se ka ardhur koha që garat të fillojnë, na tha: “Bordi do të takohet në javën e ardhshme dhe do ta shqyrtojmë çështjen e Sigal Prishtinës në konkurrencën e femrave”.

Është mbase e kuptueshme që Bordi të merret me basketbollistët e Sigal Prishtinës, të cilët po shkëlqejnë në garat vendore dhe në Ballkan Ligë, por në asnjë mënyrë nuk mund të arsyetohet anashkalimi i femrave, të cilat siç po rrjedhin gjërat vështirë të presin ditë më të mirë.

Ato më të “zonjat” gjetën skuadra tjera, por shumica ka mbetur në kryeqytet në pritje të zgjidhjes fatlume, ndonëse e kanë të qartë se mrekullia nuk do të ndodhë. Pa telashe nuk janë as skuadrat e futbollit në konkurrencën e femrave, rezultatet e të cilave deri para një jave nuk i jepte as faqja zyrtare e FFK-së.

Të mos flasim për vështirësitë e vashave të reja, të cilët jo që nuk paguhen, por në të shumtën e rasteve u mungon edhe ushqimi. Në hall të madh janë trajnerët e klubeve, të cilët deshën apo jo sikur janë të detyruar të merren edhe me punë që nuk u takojnë fare. Tani kur i kemi institucionet tona, kur i kemi klubet, federatat, departamentet dhe ministritë, askush asnjë fjalë nuk e thotë për dukurinë e shuarjes së klubeve.

A ka më keq për sportin, për rininë tonë të cilën e quajmë të shëndoshë dhe për të cilën themi me plot gojë se na ka lakmi e tërë Evropa? /Zëri/Telegrafi/