Çdo të Hënë me çikat e Prishtinës

Gjatë turneut në Shqipëri me komedinë "Çdo të hënë", Burbuqe Berisha shpreh qëndrimet e saj ndaj teatrit. Regjisorja po mbyll projektin për një serial televiziv, sivëlla me "Seksi dhe qyteti" dhe pohon se jeta me probleme dhe trauma në Kosovë nuk mund të pengojë dialogun me botën femërore.

“Relaks” nëpërmjet teatrit. Ky është mjeti dhe qëllimi që njeriu të zbutet, të çlodhet, të lehtësohet, të çlirohet, të argëtohet. Është pikëpamja e Burbuqe Berishës e cila një stinë e jeton në teatër dhe tjetrën në kinema.

Regjisorja nga Prishtina me komedinë “Çdo të hënë” ka mbyllur dje turin teatror në Shqipëri, në teatrin “Petro Marko” të Vlorës. Në të vërtetë, është e dyta vepër që brenda pak ditësh prezanton në Shqipëri prodhimin teatral që bëjnë sot kompanitë private në Kosovë. Një fushë që tek ne lulëzoi dhe u përzhit në katër vjet. Një ndër këto kompani është “Oda” e cila, edhe pse përballë një publiku modest në numër në skenat e Shqipërisë, do të mbahet mend si kompania e parë kosovare që pati një turne në tre qytete e atdheut amë falë Festivalit “Vera e Adriatikut”.

Në fillim me “Lufta Iliro-romako” e shkruar nga themeluesit i “Odës” Lirak Çelaj, solli në Teatrin Kombëtar në Tiranë një trajtim grotesk të patriotizmave dhe nacionalizmave moderne shqiptaro-kosovare, dhe në vazhdim me komedinë “Çdo të hënë” të Sara Bogattit, botën e përditshme të çikave në slang-un prishtinas.

Për Burbuqe Berishën çështja në këtë vepër dramaturgjike është tek këndvështrimi i tekstit. Ajo është nga ato regjisore që dramaturgjinë si në kinematografi edhe në teatër e “ngjëron” gjithnjë në pak ironi. Kutjojmë “Kosova 9/11” filmi i shkurtër për kuptimin që i jep një popull i vogël sulmit terrorist ndaj Amerikës, i vlerësuar filmi më i mirë në Festivalin Ndërkombëtar në Tiranë (TIFF).

Dialekti dhe ironia janë sipas regjisores dy elementë që e bëjnë këtë vepër teatrale provokative dhe relaksuese. “Jeta jonë është shumë e ngarkuar me probleme, por teatrin unë e shoh si mjet relaksimi, kurse problemet jam e prirë t’i shoh nga këndi ironik”.

Nuk është diskutim i ri, prandaj dhe nuk kërkon vëmendje angazhuese komedia e Bogattit. Megjithatë, ndërsa pritet që femra të vërë pak rregull në kaosin e botës sentimentale ndërmjet sekseve të kundërt, vjen një fund “jo i lumtur”: travestia e sekseve si “pasojë” e rrethanave dhe dështimit për pak lumturi njerëzore.

“Çdo të shtunë” ka shërbyer për Berishën si nxehje dhe si prolog për një bashkëbisedim më të gjatë me botën femërore. Ajo ka në duar projektin për një serial televiziv që sipas saj premton një sivëlla lokal të serialit popullor amerikan “Seksi dhe qyteti”.

Mos do ishte shpallje hapur e një farë vaniteti të elitës skenike në Kosovë kur vendi përballet me probleme dhe trauma? Sipas Berishës, nuk është asnjëherë herët për të hyrë në dialog me botën femërore në Kosovë. Edhe në qoftë kështu, më mirë t’u prihet problemeve se sa të jesh vonë.