Albini në politikë

Albin Kurti është simbol i përpjekjeve për lirinë e Kosovës. Por, jo për lirinë si koncept i luftës ushtarake kundër pushtuesit ose okupatorit, por si koncepti i të jetuarit me përgjegjësinë që shkon me të, si koncept i qeverisjes vendore dhe si koncepti i llogaridhënies para qytetarëve të qeverisur dhe para ligjit që rregullon atë qeverisje. Tek e fundit, po e shohim që qeverisja si përgjegjësi para qytetarit, nëpërmjet ligjit, po del luftë qytetare më e vështirë sesa ajo ushtarake para pushtuesit ose okupatorit. Dua të them, as politikanët si njerëz të qeverisjes, e as qytetarët si individë, nuk po mund të kuptojnë ose po refuzojnë të kuptojnë që secili veprim, jo vetëm politik por edhe ai e hedhjes së bërllokut nga katet e larta, shkon tok me përgjegjësinë dhe llogaridhënien.

Sipas meje, ishte protesta e datës 10 shkurt 2007 ajo që e solli pavarësinë e mbikëqyrur të Kosovës. Këtë pavarësi, këtë shtet të Kosovës e gëzojmë sot, i tillë çfarë është, për shkak të Lëvizjes Vetëvendosje. Dokumenti ose Pakoja fillestare e Ahtisaarit nuk e parashihte as pavarësinë e plotë e as pavarësinë e mbikëqyrur, pra kurrfarë pavarësie për Kosovën. Dokumenti i Ahtisaarit nuk parashihte as autonomi të zgjeruar politike e territoriale për shqiptarët e Kosovës as sipas politikanit serb Drashkoviq. Ky ishte propozimi i Ahtisaarit dhe i grupit të tij që pavarësinë eventuale e linte për më vonë. Ndoshta pas disa qindra vjetësh…

Por, situata në Kosovë dhe Dokumenti i Ahtisaarit ndërroi qenësisht pas protestës së datës 10 shkurt 2007. Atë ditë, në atë protestë, edhe bashkësia ndërkombëtare që po piqte Dokumente e Pako të tilla, edhe politikanët e Kosovës, e kuptuan që ose pavarësi për Kosovën ose konflikt e parehati përsëri. Dhe kështu, Dokumenti fillestar i Ahtisaarit ndërroi qenësisht. Aty u shtua edhe pavarësia e mbikëqyrur për Kosovën. Të tjerat pas kësaj, p.sh aprovimi i këtij dokumenti nga Kuvendi i Kosovës, mbetën çështje administrative. Dua të them, pa protestën e datës 10 shkurt 2007 Kosova nuk do të ishte as sot e pavarur, e tillë çfarë është. Sepse politikanët e Kosovës po bënin, ashtu siç vazhdojnë të bëjnë, kompromise për të ruajtur karrigen e tyre politike të ndërtuar nga të ardhurat milionëshe.

Në vijim të ngjarjeve, Lëvizja Vetëvendosje bëri gabim që nuk organizoi protesta ose edhe greva me cak mirëqenien sociale dhe ekonomike të Kosovës. Kështu, u la përshtypja që Lëvizja Vetëvendosje të jetë organ i zgjatur i PDK-së. Në mungesë të protestave, politikanët e Kosovës nuk kishte kush t’ua ndalte hovin korruptues, ndërsa Serbisë hovin politik në Kosovë. E bashkësia ndërkombëtare u rehatua edhe më mirë se në kohën e UNMIK-ut.

Për të rrumbullakuar këtë mozaik ngjarjesh, hyrja e Lëvizjes Vetëvendosje në zgjedhje paraqet rrezik real për shkundjen e sistemit aktual qeverisës në Kosovë. Kjo, kur dihet mirëfilli që shumica e politikanëve varen nga ky sistem. Sepse pa këtë sistem ata dhe ato nuk ka gjasë të mbijetojnë në arenën politike. Përkundrazi, ka gjasë reale që shumica nga ta dhe nga to të përfundojnë në burg. Dua të them, prania e Lëvizjes Vetëvendosje në skenën politike të Kosovës nuk është as miratim e as pranim i Dokumentit të Ahtisarit, por rrafsh e kundërta – ndryshimi i realitetit institucional e qeverisës në Kosovë që e ka bazën politike në Dokumentin e Ahtisaarit. Sepse këtë pavarësi që e kemi nuk e kemi nga Ahtisaari, por nga vullneti i qytetarëve të Kosovës të shprehur si më 10 shkurt 2008. Tek e fundit, nëse bashkësia ndërkombëtare e ka të njëmendët luftën kundër korrupsionit atëherë duhet të parasheh që Lëvizjen Vetëvendosje ta ketë aleatë, pa marr parasysh bindjet politike me të cilat shpesh nuk pajtohem as vet.

Ose, realiteti politik në Kosovë ndërrohet më së miri dhe më së lehti kur organizimet si Lëvizja Vetëvendosje organizojnë protesta të vazhdueshme (që nuk varen nga numri i protestuesve) duke marr në cak mirëqenien sociale dhe ekonomike të Kosovës, siç janë papunësia, rrogat e vogla, rritja e vazhdueshme e çmimeve, e rrymës dhe e faturave të tjera, korrupsioni dhe shumë e shumë të tjera që ndikojnë drejtpërdrejt në dëshpërimin e qytetarit të Kosovës në politikanët e vet dhe në familjet e tyre të pangopura nga lakmia. Dua të them, nëse Lëvizja Vetëvendosje dështon edhe në politikë ashtu siç dështoi në organizimin e protestave sociale atëherë qytetarit të Kosovës do t’i mbetet vetëm edhe një adresë ku do të kërkojë shpëtimin – në Beograd. Por, për këtë të presim edhe pak.