Terminali i braktisur i aeroportit të New Orleans, aty ku megjithatë gjithçka akoma funksionon

“Gjëja e parë që vëreni në lidhje me New Orleans janë varrezat – një nga gjërat më të mira që ka ky vend”, shkroi Bob Dylan në librin e tij të botuar në vitin 2004, ” Chronicles: Volume One”.

Këngëtari legjendar amerikan nuk po mendonte për terminalin e braktisur të aeroportit në New Orleans, Louis Armstrong International (MSY), por fjalët e tij me me siguri janë të përshtatshme për ditët e sotme.

Ndërsa nuk ka vdekur akoma, MSY e vjetër aktualisht është mbërthyer në purgatorin e qetë. CNN Travel shkoi për të eksploruar.

Terminal i ri 1.3 miliard dollarë

Në nëntor të vitit 2019, pak muaj para se pandemia e coronavirusit të përfshinte botën, New Orleans inauguroi terminalin fantastik të aeroportit prej 1.3 miliard dollarësh.

Duke folur në mënyrë arkitektonike, terminali ultra modern i dizajnuar nga Cesar Pelli është një portë ndërkombëtare që mund të duket më shumë në Bahrain sesa Bayou, transmeton Telegrafi.

Në 20 muajt e funksionimit, MSY i ri ka marrë lavdërime nga pasagjerët dhe ekspertët, ku USA Today e ka cilësuar si “një nga tre aeroportet më të mira të Amerikës në vitin 2020”.

Në anën jugore të fushës ajrore, “The City That Care Forgot” i ka të gjitha, por është lënë në harresë si terminal i vjetër.

Ishte vendi i zhurmshëm i turistëve të panumërt që po kryenin udhëtimet e tyre, përqafime emocionesh të ribashkimeve dhe lamtumirave të pasagjerëve që vraponin pa frymë për të bërë fluturimin e tyre.

Periudha më e errët dhe e shkëlqyeshme e ndërtesës ishte si strehimi i banorëve gjatë Uraganit Katrina.

Në ditën e tij të fundit të operacioneve më 5 nëntor të vitit 2019, gati 15 mijë njerëz u dyndën nëpër dyert e saj.

Pasagjerët e fundit që shfrytëzuan terminalin ishin ata të kompanisë ajrore, Southwest Airlines, i cili udhëtonte për në Tampa, Florida.

Me afrimin e orës së inaugurimit të terminalit të ri, ekipet e punës ngarkuan pjesën e fundit të sinjalistikës së linjës ajrore, terminalet kompjuterikë, pajisjet e koncesionit dhe pajisjet e sigurisë TSA në një armatë furgonësh lëvizës – të destinuar për në shtëpinë e tyre të re.

Nga mesnata, shkaku i përfundimit të ekzistencës së tij, perdja kishte zbritur në Terminalin Jugor në Airline Drive, i cili papritmas u bë një qytet fantazmë.

Rënia e terminalit

Kevin Dolliole, një vendas i ri Orleanas dhe drejtori i aviacionit në aeroport, ka nostalgji kur përshkruan sesi është kur largohesh nga salla e re e aeroportit të shekullit XXI.

“Fluturimi im i parë ishte jashtë këtij objekti kur isha shtatë vjeç”, thotë ai.

“Dhe duke punuar këtu gjatë viteve, duke pasur të gjitha kujtimet në këtë objekt ishte me të vërtetë e çuditshme dhe pothuajse e trishtueshme ta shihja në një gjendje si kjo”, shtoi ai.

Një vit e gjysmë që kur u mbyll, ai bëri një vizitë tek një mik i vjetër, të cilin për herë të fundit e kishte parë ditën e fundit të funksionimit të terminalit.

Në vend të kësaj, New Orleans, një qytet që nderon të kaluarën e tij, ka pastruar dhe ruajtur përkohësisht derën e vjetër të qytetit – një qëndrim ekzekutimi, përpara se të ishte e pashmangshme.

Aty ku dikur kishin qëndruar pajisjet e kontrollit të pikave të kontrollit të TSA-së, personeli dhe linjat e pasagjerëve të pashembullt, tani ishte hapësirë e pastër dhe e zbrazët. Rrugët e aeroplanëve, megjithëse ishin ende të paprekura, ishin porte për asgjë. Bari dhe restoranti, Abita dhe Lucky Dogs, pastruan tavolinat për herë të fundit.

Skulptura “Satchmo”, portreti nëntë metra i lartë Louis Armstrong, e cila kryesoi strukturën e parabolës së mirë, duke mirëpritur masat e njerëzimit, ishte akoma atje. Por shprehja e tij plot gjallëri përgënjeshtronte ambientin që askënd nuk e mikprite, transmeton Telegrafi.

Përveç një shtrese pluhuri, ajo që mbeti pas u ruajt pothuajse në mënyrë të përsosur. Çuditërisht kishte njoftime të adresave publike të linjave ajrore të konservuara që herë pas here jehonin “Curbside përdoret vetëm për ngarkim dhe shkarkim”.

Jeta e përtejme e aeroportit

Pjesa më e madhe e terminalit prej 1.2 milion metra katrorë do të shkatërrohet përfundimisht me sallën origjinale të largimeve të epokës së viteve 1950 gjersa Concourse A dhe B do të demolohen më 18-24 të muajit të ardhshëm. Kjo nuk është aq e lehtë sa duket.

Pjesa më e madhe e ndërtesës vazhdon të mirëmbahet dhe të furnizohet me energji sepse zyrat administrative të aeroportit, qendra e operacioneve emergjente, zyrat e zbatimit të ligjit dhe dyqanet e mirëmbajtjes dhe zdrukthëtarisë mbeten këtu; dhe do për disa kohë. Lëvizja e tyre nëpër kampus u vonuan shkaku i pandemisë.

Terminali i gjerë ka gjetur një jetë të dytë të përkohshme duke iu referuar prodhimeve filmike që siguron të ardhura. Shfaqjet e xhiruara këtu përfshijnë “NCIS: New Orleans” dhe shfaqjen e lojës me realitet aventureske “Gara e Mrekullueshme”.

Drejtori i aeroportit thotë duke qeshur se ai “u përpoq të bindte producentin të vendoste të dhëna në zyrën time, por ata nuk përfunduan për të”.

Në maj të vitit 2021 u shndërrua gjithashtu në një park të përkohshëm patinazhi, kur ekipet e patinave nga të gjitha shtetet jugore u mblodhën për një bllokim patinash si pjesë e Red Bull Terminal Takeover.

Në fakt, një pjesë e terminalit do të ruhet dhe rivendoset, duke përfshirë strukturën ikonike të kupolës parabolë të vitit 1959. Strukturat e parkimit dhe objektet e veturave me qira do të qëndrojnë përgjithmonë në vend.

Për ata që janë të interesuar të zotërojnë një sportel të vjetër të biletave, një karusel për kërkimin e bagazhit, karrige portash; ka të ngjarë të ketë një ankand publik.

Po, historia ka provuar se në të vërtetë ka blerës entuziastë për këto largime konkursi. Thjesht kontrolloni eBay.

Me një sipërfaqe të vogël të mbyllur në sipërfaqe prej 1,700 hektarë, rizhvillimi i gjurmës së terminalit aktual është thelbësor për të ardhmen ekonomike të aeroportit dhe rajonit. Aeroporti është në mes të një masterplani 20-vjeçar që kërkon të rishpërndajë atë pasuri të patundshme në hapësirë për hangarë, ngarkesa, një qendër logjistike për kompani si Amazon dhe UPS, dhe madje edhe hekurudhë të lehtë.

Ndërsa mbikëqyr lamtumirën e gjatë dhe të ngadaltë të MSY të vjetër, Dolliole e di se ka ardhur koha, përkundër dashurisë së tij për të.

“Lloji i ri i terminalit ju bën të harroni atë të vjetrën. Sapo shita një makinë që kisha në pronësi dhe e dashur për 13 vjet. Pothuajse kam qarë kur u largova prej saj. Por herën e parë që drejtova zëvendësimin e saj, harrova gjithçka për atë makinë të vjetër”, shtoi ai. /Telegrafi/