Pse i humbi zgjedhjet Donald Trump?

Donald Trump fitoi më shumë se 70 milionë vota, totali i dytë më i lartë në historinë amerikane.

Në shkallë kombëtare, ai ka më shumë se 47 për qind të votave të tij dhe duket se ka fituar 24 shtete, përfshirë Floridan dhe Texasin e tij të dashur.

Ai ka një kontroll të jashtëzakonshëm ndaj grupeve të mëdha të këtij vendi, një lidhje e brendshme që midis mijëra përkrahësve ka sjellë një përkushtim gati të ngjashëm me kultin, raporton bbc.

Lexo po ashtu Çka tjetër mund të bëjë Donald Trump para se të largohet nga Shtëpia e Bardhë?

Pas katër vitesh në Shtëpinë e Bardhë, mbështetësit studiuan shtypjen e hollësishme të presidencës dhe vlerësuan me entuziazëm termat dhe kushtet.

Çdo analizë e dobësisë politike të vitit 2020, gjithashtu duhet të vlerësohet edhe forca e tij politike. Sidoqoftë, ai u mposht, duke u bërë një nga vetëm katër presidentët në detyrë në epokën moderne që nuk u rizgjedh edhe për katër vjet të tjera. Gjithashtu, ai është bërë presidenti i parë që ka humbur votën e popullit në zgjedhjet e njëpasnjëshme, transmeton Telegrafi.

Republikani fitoi presidencën në vitin 2016 pjesërisht sepse shkaku se ishte një politikan i pazakonshëm pasi që shpesh thoshte atë që më parë ishte e padëgjueshme, e cila gjë i kushtoi në zgjedhjet e sivjetme.

Megjithëse një pjesë e madhe e bazës ka votuar për të si në rastin e “5th Avenue” së New Yorkut, ka prej tyre që u larguan nga sjellja e tij agresive.

Kjo veçanërisht u vërejt në vendbanimet periferike. Joe Biden përmirësoi performancën e Hillary Clintonit në 373 qarqe periferike, duke e ndihmuar atë të kthente shtetet e tilla si, Pensilvani, Michigan dhe Wisconsin, dhe duke i mundësuar të fitonte Georgian dhe Arizonan. Donald Trump ka një problem të veçantë me gratë që jetojnë në qytetet periferike.

Lexo po ashtu Çfarë sfidash ligjore po planifikon Donald Trump: A kanë fuqi gjykatat që ta përmbysin rezultatin zgjedhor?

Ne ishim dëshmitarë përsëri të zgjedhjeve presidenciale të vitit 2020 që kishim parë zgjedhjet afatmesme të vitit 2018 – republikanët më të arsimuar, disa prej të cilëve kishin votuar për Trumpin katër vjet më parë dhe ishin të përgatitur për t’i dhënë edhe një shans, menduan se presidenca e tij ishte tepër jopresidente. Megjithëse ata e kuptuan se do të ishte jokonvencional, shumë e gjetën mënyrën në të cilën i sfidoi kaq shumë zakone dhe norma të sjelljes jashtë funksionit dhe shpesh fyese.

Ata u shtynë nga agresiviteti i tij. Nxitjet e tij racore. Përdorimi i tij i gjuhës raciste në cicërimat duke keqtrajtuar njerëzit me ngjyrë. Dështimi i tij, në raste, për të dënuar në mënyrë adekuate epërsinë e të bardhëve. Acarimi i raporteve me aleatët tradicionalë të Amerikës dhe admirimi për njerëzit e fortë autoritarë, siç është Vladimir Putin.

Lexo po ashtu Donald Trump humbi zgjedhjet, por çka nëse ai nuk largohet nga pozita e presidentit?

Ai mburrej shpesh se është “një gjeni shumë i qëndrueshëm” dhe gjëra të ngjashme. Promovimi i teorive të konspiracionit. Përdorimi i gjuhës që ndonjëherë e bënte atë të tingëllojë më shumë si një shef krimi, siç ishte kur përshkroi për ish-avokatin e tij, Michael Cohen, i cili arriti një marrëveshje për pranimin e fajit me prokurorët federalë, si “një mi”.

Një problem politik për Trumpin ishte se dështoi të zgjerojë mbështetjen përtej bazës thelbësore. As ai nuk u përpoq shumë ta bënte këtë. Në vitin 2016, ai fitoi 30 shtete dhe shpesh qeverisi sikur të ishte president vetëm i Amerikës së kuqe konservatore. Presidenti më përçarës i 100 viteve të kaluara, ai bëri pak përpjekje për të dashur Amerikën e kaltër, 20 shtetet që votuan për Hillary Clintonin, transmeton Telegrafi.

Pas katër vitesh rraskapitëse, shumë votues thjesht donin një presidencë që mund të kishin në prapavijë – një pushtues i Shtëpisë së Bardhë që do të sillej në një mënyrë më konvencionale. Ata ishin lodhur nga thirrja infantile e emrit, nga gjuha e shëmtuar dhe nga konfrontimi i pandërprerë. Ata donin një kthim në një lloj normaliteti.

Lexo po ashtu A do ta respektojë Trumpi traditën e fjalimit të humbësit të zgjedhjeve presidenciale amerikane?

Por zgjedhjet e vitit 2020 nuk ishin një rivotim i zgjedhjeve të vitit 2016. Këtë herë ishte në detyrë, jo kryengritës. Ai kishte një rekord për të mbrojtur, përfshirë keqpërdorimin e një shpërthimi të coronavirusit, i cili deri në ditën e zgjedhjeve kishte vrarë më shumë se 230 mijë amerikanë. Në këtë epokë, ku politika shpesh drejtohet nga urrejtja e opozitës, ai nuk u ndesh me një figurë urrejtjeje si Hillary Clinton.

Joe Biden ishte i vështirë për t’u demonizuar, pjesërisht kjo është arsyeja pse demokratët ishin aq të etur ta kishin atë si të nominuarin për president. Ky 77-vjeçar bëri edhe punën që ishte punësuar për të bërë, e cila ishte të thoshte se synonte votuesit e klasës punëtore të bardhë.

Pyetja se pse Trump e humbi presidencën kthehet gjithashtu në një pyetje më interesante dhe të diskutueshme – kur e humbi presidencën?

A ishte menjëherë pas fitores së tij në vitin 2016, kur njerëzit që kishin votuar për Trumpin menjëherë kishin dyshime? Mbi të gjitha, shumë prej atyre votuesve nuk prisnin kurrë që ai më të fitonte.

A ishte në 24 orët e para të presidencës së tij, kur mbajti fjalimin inagurues “Carnage Amerikane” – i cili portretizonte vendin si “fantazma” afër fabrikave të mbyllura, punëtorë të lënë pas dhe pasuria “e grabitur” nga klasa e mesme – u zotua të vazhdojë të përdorë Twitterin. Nga perëndimi i ditës së parë të plotë në krye, ishte bërë e qartë se Donald Trump do të kërkonte të ndryshonte presidencën më shumë sesa presidenca e ndryshoi atë.

Lexo po ashtu Pse këto janë ndër zgjedhjet më të rëndësishme në histori të SHBA-së?

A ishte më kumulativ në skandale, sharje, ndërrime të stafit dhe kaos. Apo ishte si rezultat i coronavirusit, kriza më e madhe që e përfshiu presidencën e tij?

Para se virusi të mbërrinte në këto brigje, shenjat jetike politike të Trumpin ishin të forta. Ai i kishte mbijetuar gjyqit për “impeachment”. Vlerësimet e miratimit përputheshin me nivelin më të lartë që kishte qenë – 49 për qind. Ai mund të mburret me një ekonomi të fortë dhe avantazhin e detyrës: faktorët binjakë që zakonisht i sigurojnë edhe një mandat të dytë.

Shpesh zgjedhjet presidenciale kthehen në një pyetje të thjeshtë: a është vendi më mirë tani sesa ishte katër vjet më parë? Pas goditjes së COVID-19 dhe krizës ekonomike që pasoi, u bë pothuajse e pamundur të bëhej çështja.

Por është e gabuar të thuash se presidenca e Trumpit ishte e dënuar në mënyrë të pashmangshme nga coronavirusi. Presidentët shpesh dalin më të fortë nga problemet kombëtare. Krizat shpesh mund të sjellin madhështi. Kjo ishte e vërtetë për Franklin Delano Roosevelt, shpëtimi i Amerikës nga “Depresioni i Madh” e bëri atë politikisht të padëgjueshëm. Përgjigja fillestare e George W Bush ndaj sulmeve të 11 shtatorit gjithashtu rriti popullaritetin e tij dhe e ndihmoi atë të fitonte një mandat të dytë. Kështu që nuk ishte paracaktuar në asnjë mënyrë që virusi t’i jepte fund Donald Trumpit. Ishte trajtimi i krizës që kontribuoi në rënien e tij.

Akoma, përsëri ia vlen të kujtohet se Donald Trumpi mbeti i zbatueshëm politikisht deri në fund, pavarësisht se vendi përjeton krizën më të keqe të shëndetit publik në më shumë se 100 vjet, krizën më të madhe ekonomike që nga vitet 1930 dhe gjithashtu turbulencat më të përhapura racore që nga fundi i viteve të 60-ta të shekullit të kaluar.

Lexo po ashtu Gazeta skoceze, “Pronari i klubit të golfit South Ayrshire humbet zgjedhjet amerikane”: Trump më mirë njihej si golfist se sa si president amerikan

Pjesa më e madhe e Amerikës së kuqe dhe pjesa më e madhe e një lëvizje konservatore ku ai erdhi të dominonte, do të dëshirojë shumë për kthimin e tij. Ai do të vazhdojë të jetë figura dominuese në lëvizjen konservatore për vitet që vijnë. Trumpizmi mund të përfundojë të ketë të njëjtin efekt transformues në konservatorizmin amerikan si Reaganizmi.

Presidenti në largim do të mbetet një figurë thellësisht polarizuese dhe mund të kandidojë përsëri në 2024. Këto shtete të ndara nuk janë bërë papritmas të bashkuara, jo më shumë sepse kaq shumë amerikanë do të mbajnë emocione kaq të ndryshme për Trumpin, duke filluar nga përkushtimi në urrejtjen e neveritshme.

SHBA-ja me siguri nuk ka dëgjuar ose parë president më joortodoks në historinë e saj. /Telegrafi/