Botë Nga Bota

NYT: Kur shkenca injorohet, shfaqet coronavirusi

Para 5 vitesh

Tani, le të lutemi për shkencë. Le të lutemi për arsye dhe përvojë, për parimin e parandalimit. Lutuni për Institutin Kombëtar të Shëndetit dhe Qendrat për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve. Lutuni për OBSH-në.

Ne lutemi gjithashtu jo vetëm për shkencën, por edhe për shkencëtarët, si dhe kolegët e tyre në zbatimin e shkencës: punonjësit e palodhur të shëndetit, reporterët që raportojnë rreziqe nga vendet e ngjarjes, shërbyesit publik të pakënaqur dhe të sinqertë, paralajmërimet e të cilëve nuk u morën parasysh. I urojmë atyre fat në luftërat që shtrohen përpara. Armët e tyre, armët e shkencës, janë gjithçka që kemi lënë … ato mund të jenë armët e vetme të vërteta që speciet tona kanë koordinuar për të luftuar shkatërrimin pushtues, shkruan New York Times, transmeton Telegrafi.

Mund të tingëllojë paradoksale të nënkuptohet për miratimin hyjnor të punës shkencore, por kjo është një kohë e rëndë për shkencën dhe shkencëtarët, dhe ata kanë nevojë për të gjithë ndihmën e mundshme. Ndërsa coronavirusi përhapet, miliona njerëz janë të ekspozuar. Mosarritja për të kontrolluar shpërthimin ose për të kuptuar shtrirjen dhe kërcënimin është për shkak të mungesës së njohjes së shkencës themelore dhe një investimi të pamjaftueshëm në të.

Sigurisht, kjo nuk është asgjë e re; Dekada të neglizhencës globale të mjedisit pikturojnë një pamje të zymtë të kapacitetit të reagimit në kohët moderne ndaj ogureve shkencor.

Sidoqoftë, ky coronavirus i ri ilustron problemin në një mënyrë më serioze. Nëse nuk na vret, së paku duhet të na heqë nga iluzioni se ne mund të vazhdojmë të injorojmë shkencën dhe shkencëtarët që na paralajmërojnë për rreziqet që kërcënojnë mënyrën tonë të jetës së gjatë. Tekstet fetare thonë se shoqëritë përballen me shkatërrim kur harrojnë Zotin. Coronavirusi, si ajo katastrofë tjetër që lidhet me klimën, na tregon se me çfarë përballemi kur vendosim të verbërohemi para shkencës.

Kjo është ajo që ndodh kur mjekët në frontin e betejës, të cilët po na paralajmërojnë për një katastrofë të menjëhershme, injorohen dhe heshtin, siç vepruan autoritetet në Kinë në ditët e para të shpërthimit: një katastrofë e mundshme epidemiologjike dhe ekonomike në të gjithë botën.

Shkenca është përballur gjithnjë me kërcënime. Qëllimi i tij është të nxjerrë në dritë të vërtetën, dhe gjithmonë ka pasur nga ata që kërkojnë të varrosin faktet e rrezikshme që zbulojnë shkencëtarët . Sidoqoftë, tani rreziku është më i madh. Aftësia jonë për të luftuar kërcënimet më serioze që rrethojnë njerëzimin do të varet nga mënyra se si qeveritë dhe qytetarët i kuptojnë dhe interpretojnë gjetjet dhe paralajmërimet e shkencës.

Ajo që kemi parë deri më tani si një përgjigje globale ndaj virusit është alarmante. Mungesa e vëmendjes sonë ndaj shkencës nganjëherë i atribuohet supozimit të “pafytyrësisë shkencore”, por e vërteta është më e ndërlikuar se kaq.

Pamundësia jonë kolektive për të komunikuar në lidhje me shkencën ka mashtruar ashpër politikën tonë. Ndërsa shkenca është përzier në një shkallë kaq të thellë me dogmat partizane, nocioni i njerëzve për njohuritë shkencore mbizotërohet nga një refleks fisnor. Aktualisht, shumë njerëz duket se përcaktojnë besimin e tyre te shkencëtarët bazuar në pozicionet politike që ata shpallin, gjë që është e çuditshme.

Rezultati është një shoqëri e turpshme injorante në lidhje me botën përreth nesh. Nënkryetari mendon se pirja e duhanit nuk është shkak i vdekjes, se prezervativët janë një mbrojtje “shumë e dobët” kundër sëmundjeve dhe se mënyra më e mirë për të ndaluar një shpërthim HIV është përmes lutjes. Presidenti thotë se ngrohja globale është një shqetësim dhe përpjekjet për ruajtje po e bëjnë jetën tepër të papërshtatshme.

Prandaj bëhet thirre për ndërhyrje ‘hyjnore’. Shkenca dhe shkencëtarët po përballen me kundërshtime të mëdha. Përveç një sëmundjeje që përhapet në heshtje dhe një planet që digjet, ata duhet të përballen me të pasurin, të devotshmit, autoritarizmin dhe Mike Pence.