Anyla Kryeziu është duke u bërë një hit i madh për Titanët

Anyla Kryeziu, lojtarja e volejbollit të klubit “Hopewell”, gjatë një ndeshje të fundit të “Titanëve” po kërcen lartë për të qëlluar në mënyrë vrastare. Kryeziu është një kosovare. Para se familja e saj të transferohet në Shtetet e Bashkuara, në shtatorin e kaluar, ajo kishte luajtur për ekipin kombëtar (të Kosovës) të moshave nën-21 vjeç.

Nga Jay Edwards

Kur në një ditë nëntori të kësaj fund vjeshte, trajnerja e klubit të volejbollit “Hopewell”, Rhonda Auman, po shkonte në punën e saj të përditshme e ndalon miku i saj David Allison, mësues i edukimit fizik dhe asistent i trajnerit të bejsbollistëve të “Titanëve” dhe kërkon nga ajo të shkojë menjëherë në palestrën e ushtrimeve.

Para se Auman të arrinte në palestrën “Hopewell”, ajo dëgjoi krismën e të qëlluarës së topit të volejbollit nga dorë e dikujt që aq fort e përplasi topin për dysheme sa ushtoi jehonë e madhe. Ajo mendoi se ndonjëri nga djemtë e kishte dërmuar topin, si rendomë.

Në vend të asaj që Auman po mendonte, ajo pa për herë të parë junioren e klubit “Hopewell”, Anyla Kryeziu. Kryeziu jo vetëm që dominonte në konkurrencën e saj, por kishte shumë nga djemtë që vraponin për të mbuluar fushën e lojës, kur ajo qëllonte topin si të ishin thumba të mprehta.

“Unë nuk munda të besoj atë që po e shihja. U mahnita nga forca dhe bukuria dhe, në çast mendova, Unë kam nevojë të flas me të, sepse më duhet të kemi këtë vajzë të tillë në ekipin tonë ” tha Auman . “Ju nuk e merrni një dhuratë si (Kryeziu) shpesh. Ajo ishte ‘pako’ e tërë – ajo mund të kalonte, ajo mund të shërbente dhe ajo mund të godiste topin. Unë e dija tani se kishim të bëjmë me diçka vërtet të veçantë”.

Kryeziu – siç e shqipton ajo emrin e saj An-U-la Cray-zeel – u zhvendos në Charlotte nga Kosova shtatorin e kaluar, bashkë me gjithë familjen e saj, duke përfshirë Milotin, babanë e saj, nënën e saj, Vjollca, vëllanë e saj Ermal, dhe motrën e saj Era, për të ndjekur mundësitë më të mëdha dhe më të mira.

Kryeziu – e njohur për shokët e saj si “AK” ose vetëm “K” – kujton takimin e saj të parë me Auman si të ishte dje. “Unë, – thotë Kryeziu, kurrë nuk do ta harroj pamjen e saj, fytyrën e saj, gojën e saj të hapur dhe të buzëqeshur duke më thënë në çast “Ti do të luash. Eja dhe luaj për ne”.

Ndërsa, Kryeziu, në atë në kohë, vitin e kaluar, nuk kishte mundësi për të luajtur për “Titanët”, ajo filloi të punojë me ekipin pranverën e kaluar duke e shpërfaqur talentet e njëjta që kishte më parë. AK gjithashtu kishte aftësi të mëdha drejtuese dhe kimia e saj shpirtërore bëri që të afrohet menjëherë me shokët e saj të ri.

“Anyla shpaloset në çdo lojë, dhe ajo pret që të gjithë të tjerët të veprojnë në të njëjtën mënyrë”, thotë Auman. “Jashtë fushës ajo është shumë e qetë dhe nuk thotë gati asnjë fjalë të tepërt. Por, në fushë, ajo transformohet në një person tjetër. Ajo, në fushë të lojës është si një trajner, gjithmonë inkurajues, duke ndihmuar bashkëlojtarët saj. Është ekspresive dhe nuk ndalet në përpjekjet e saj”.

Kryeziu në të vërtetë së pari u zhvendos në Charlotte në vitin 1999 kur ajo ishte trevjeçare; familja e saj erdhi këtu kryesisht për të ikur larg nga luftimet mes shqiptarëve të vendit të saj dhe serbëve.

Por, familja Kryeziu u kthye në vendin e tyre amë për shkollën e mesme të Anylës dhe, gjatë viteve të hershme të shkollës së mesme ajo, në klasën e shtatë, filloi të luajë volejboll.

AK shpejt e kapi lojën dhe fitoi një vend në Ekipi kombëtar të volejbollit të Kosovë nën e moshën 21 vjeçe. Verën e kaluar, kur ishte 15-vjeçe udhëtoi për të garuar me vendet si Bullgaria, Hungaria, Rusia dhe Serbia.

“Unë me të vërtetë kam mësuar shumë duke luajtur me të gjithë ata lojtarë të mëdhenj dhe në shumë vende të ndryshme” thotë Kryeziu “Unë mendoj se ato ndeshje e ndihmuan shumë lojën time. Më ndihmuan që të jam në gjendje të luaj pa u ndalur”.
Kryeziu, u kthye dhe, duke i mbushur me 2 tetor 17 vjet, u bë pjesë e përkryer dhe e pandarë e ekipit të volejbollit “HOPEWELL” të, duke shquar si gjuajtëse aq e nevojshme për kërkesat e Auman.

Deri tani, në këtë sezon, AK udhëheq ekipin e saj në gjuajtje (162) dhe aces (450) dhe është i treti në ekip në blloqe dhe strofkë. Në 5-foot-11, ajo nuk mund të dominojë vetëm nga jashtë, por gjithashtu mund të ndihmojë në të dy veprime, në sulm duke qëndruar gjatë tërë kohës në mes. Kryeziu lidhët veçanërisht mirë me junioren e “Titanëve”, përgatitësen Ada Thompson e cila rregullisht ia përgatit gjuajtjet vrastare të Kryeziut.

“Ada dhe Anyla janë tashmë si një pako marrëveshje” thotë Auman. “Ada e di se ajo vetëm duhet ta merr topin pranë AK, dhe ajo do të bëjë një gjuajtjen e madhe”. Kryeziu dhe Thompson janë ato që bëjnë që “Titanët” të luajnë mirë – ata janë përgjithësisht 11-5 dhe 7-2 MECKA 4A, në sekondë Hough i dytë në renditjen e konferencave (ligave). Ndërsa “Titanët” kanë qenë përfshirë dy herë nga Hough, AK është shpreson se Hopewell mund të trokasë për të kandiduar në Huskies.

“Ne jemi të ngazëllyer me të vërtetë në lidhje me mënyrën se si kemi luajtur mirë, por ne duam që loja jonë të jetë edhe më e mirë”, Thotë Kryeziu. “Ne duam të arrijmë të kandidohemi dhe për këtë qëllimi ynë është që ta mundim Hough". Kryeziu gjithashtu shpreson që përgjatë kësaj rrugë ajo mund të lë përshtypje të mirë tek disa trajnerë kolegjesh. Ajo dëshiron për të fituar një bursë dhe mundësi për të luajtur volejboll në nivelin e ardhshëm, si Era, motra e saj, e cila është duke luajtur në St Andrews në Laurinburg.

“Unë, me të vërtetë dua të luaj volejboll në kolegj, dhe jam duke bërë çdo gjë që të mund të arrij këtë cak” thotë Kryeziu, i cili mbart një notë mesatare 4.0 pikësh.

“Qëllimi i saj është të luajë volejboll në kolegj, dhe unë mendoj se trajnerët duhet vetëm ta njohin se kush është ajo” tha Auman. “Ajo padyshim ka talent për të luajtur diku, ne jemi vetëm në kërkim për vendin e duhur”.

Ndërsa Kryeziu është larg nga shtëpia, dhe thotë se i mungon Kosova, çdo ditë e më tepër ajo ndihet rehat në fushën e volejbollit.

“Kjo fushë është shtëpia ime” thotë Kryeziu. “Ky ekip është familja ime tani. Ne erdhëm këtu për mundësi më të mira, dhe kjo është ajo që unë shpresoj për të bërë”.

(Jay Edwards është shkrimtar i pavarur për Lake Norman News)