Pavarësia, Pali dhe Marigona…

Në mes të simbolikës paralele nga kujtimi i krijimit të shtetit Izraelit të shkrimtarit Amos Oz që të përjetojmë shtetin duhet të bindemi me konstatimin për pavarësinë dhe simbolikën e çokollatës me lajthia, Pali dhe Marigona janë dy shembuj të ndryshëm të një rruge në shtetin e ri…

Pavarësia…

Nën euforinë legjitime festive të 17 shkurtit kisha shkruar për efektin e pavarësisë. Një rrëfim në paralele që shkrimtari i njohur izraelit Amos Oz e kishte shkruar në duart e babait të tij si kujtim nga ajo ditë e vitit 1947 kur u krijua shteti i Izraelit. Tanimë edhe unë e kisha më në fund ‘’Izraelin tim’’… Në fund të rrëfimit kisha vënë një simbolikë se pavarësia nuk është çokollatë me lajthia. Babai i thotë Amos Ozit ‘’I sheh këta njerëz, e sheh këtë ditë, e sheh këtë festë kurrë nuk do ta harrosh’’. Tanimë kur koha jonë po ecë me shtet të mbikëqyrur e mbajmë mend atë ditë të ftohtë shkurti kur nën euforinë e festës e kuptuam definitivisht se pavarësia është lajm i gëzuar sakrifice dhe gjaku nuk është çokollatë me lajthia. Nën kulmin e pavarësisë sonë gjallojnë veriu i Mitrovicës, protokollet e dyshimta,problemet ekonomike,korrupsioni endemik…Nuk është assesi pavarësia e ‘’Izraelit tonë’’ çokollatë me lajthia, sa vështirë është të ecësh nëpër rërën e stagnimit por edhe të shpresës të një shteti të pavarur…

Pali…

Për kryetarin e Gjakovës ekziston një tregim i bazuar që nuk e lidhë me një pjesë të simbolikës së shtetit të ri kur njerëzit nga asgjëja krijuan pasuri marramendëse. I hyrë në politikë me një pasuri relativisht të madhe nga puna e familjes në Zvicër dhe Kroaci kryetari i Gjakovës e dinte se pavarësia nuk është ‘’çokollatë me lajthia’’ dhe e ndryshoj qytetin. Investimet publike në Gjakovë në një periudhë të shkurtër kohore janë shumë të mëdha. Në çdo lagje të qytetit ka ndryshime pozitive që lidhen drejtpërdrejtë me mandatin e kryetarit Lekaj. ‘’I sheh këta njerëz në këtë ditë, ditë më të lumtur në jetën e tyre nuk ka për të pasur por duhet punë e madhe për ta realizuar Izraelin e tyre, ëndrrën e tyre’’ thotë shkrimtari izraelit Amos Oz… Në këtë paralele Pal Lekaj është një rrëfim i pranuar pozitiv në ndryshimin e një qyteti nga rëra e stagnimit në një rrugë të mbarë. Është një rrëfim dëshmues se pavarësia nuk është çokollatë me lajthia, dhe nuk është sukses i vogël këtë të na tregoj dikush në Kosovën tonë të dashur.

Marigona…

Kultura dhe arti janë ambasadorë të një shteti të ri. Dihet ‘’puna kolosale’’ në Kosovën e pasluftës pasi shteti na bëri me sy për kulturën dhe artin. Çfarë do të bënte Marigona Dragusha sikur tërë synimet dhe idealet e saj të bazoheshin në këtë ‘’punë kolosale ‘’ për kulturën dhe artin që bënë shteti ynë. Përveç kësaj sa lloje misesh lejohen të zgjidhen në shtetin tonë që nga vajza e axhës e deri tek vajzat e politikës. Larg këtyre skemave pasi e kishte kuptuar se pavarësia nuk është çokollatë me lajthia Marigona Dragusha arriti sukses. Me gëzimin e një fëmije në duart e prindit që e përshkruan shkrimtari izraelit Amos OZ në intervistën për ‘’Zërin e Amerikës’’ Marigona shpresonte se kjo përzgjedhje në ‘’Miss Universe’’ do t’i ndihmonte njohjeve të reja të Kosovës.

Me shume të drejtë sepse diplomacia, politika dhe afirmimi i një shteti bëhen edhe me shiritin në trupin e Marigonës ku shkruan Kosova. Ndoshta dikush në mënyrë naive do të pyeste ku i ka letrat Marigona se na ka njohur ndonjë shtet i ri. Nga notimi nëpër teatrin e absurdit nuk do të ishte befasi mbase edhe një pyetje e tillë. Por Marigona është prezantuese e shtetit të Kosovës pasi pavarësia nuk është ‘’çokollatë me lajthia’’ dhe për të duhet të punohet çdo ditë, që të jetohet çdo ditë pa reduktime…