Shkencëtari deklaron se NASA “mund të ketë vrarë” aksidentalisht jetën në Mars – çfarë do të thotë kjo?

Astrobiologu Dirk Schulze-Makuch, nga Universiteti Teknik i Berlinit të Gjermanisë, beson se njerëzit mund të kenë vrarë pa dashje jetën në Mars në vitet 1970.

Misioni Viking 1 i NASA-s në vitin 1976 pa dy anije kozmike të zbarkojnë në sipërfaqen e planetit të kuq dhe kreu një eksperiment që përfshin përzierjen e ujit dhe lëndëve ushqyese me mostrat e mbledhura në tokën e planetit të kuq.

Supozimi në atë kohë ishte se jeta në Mars do të sillet në të njëjtën mënyrë si në Tokë, duke u mbështetur në ujin e lëngshëm për të mbijetuar.

Siç raportohet, rezultatet e hershme u dhanë studiuesve një aluzion tërheqës për mundësinë e jetës – por pavarësisht debateve, ata kanë arritur kryesisht në përfundimin se leximet e tyre ishin të rreme.

Schulze-Makuch, megjithatë, e çon këtë debat të mprehtë një hap më tej, duke sugjeruar se Viking mund të ketë gjetur vërtet jetë në Mars – por aksidentalisht e vrau atë me eksperimentet e tij.

Kjo për shkak se ai argumenton se jeta në Mars mund të mbështetet në depozitat e kripës, njësoj si organizmat që jetojnë në vendet më të thata në Tokë, siç janë mikrobet që banojnë në shkretëtirën Atacama në Kili, shkruan yahoonews, përcjell Telegrafi.

“Jeta mund të marrë ujë përmes kripërave që tërheqin lagështinë nga atmosfera”, shkroi Schulze-Makuch në një koment për revistën Nature.

“Këto kripëra, pra, duhet të jenë një fokus i kërkimeve për jetën në Mars”, shtoi ai.

“Eksperimentet e kryera nga zbarkuesit Viking të NASA-s mund të kenë vrarë aksidentalisht jetën marsiane duke aplikuar shumë ujë”, përfundoi astrobiologu.

Hipoteza e tij hedh poshtë supozimin që shkencëtarët e NASA-s bënë në vitet 1970 se jeta ka nevojë për ujë të lëngshëm për të mbijetuar.

“Nëse këto konkluzione rreth organizmave që mbijetojnë në kushte marsiane janë të sakta, atëherë në vend që të ndjekim ujin, e cila ka qenë prej kohësh strategjia e NASA-s në kërkimin e jetës në Mars, ne duhet të ndjekim komponimet e hidratuara dhe higroskopike – kripërat – si një mënyrë për të gjetur jetën mikrobiale”, shkroi Schulze-Makuch.

Schulze-Makuch kujtoi një studim që zbuloi se shiu i rrëmbyeshëm vrau 70 deri në 80 për qind të baktereve indigjene në një rajon të shkretëtirës Atacama, sepse ato “nuk mund të përballonin aq shumë ujë kaq papritur”.

Në një mënyrë të ngjashme, Viking mund të ketë vrarë pa dashje çdo shenjë jete në Mars gjatë eksperimenteve.

Por tani për tani, e gjithë kjo mbetet teori. /Telegrafi/