Botë Nga Bota Azia

Rrëfimi interesant i gruas indiane, e cila në moshën 104 vjeçe përmbushi ëndrrën për të mësuar të lexojë

Para 3 vitesh

Për gati një shekull, rutina e përditshme e Kuttiyamma-s kishte qenë pothuajse e njëjtë.

Duke u ngritur herët në shtëpinë e saj në fshatin Thiruvanchoor në Kerala, 104-vjeçarja do të fillonte punët e saj të ditës duke gatuar, pastruar dhe ushqyer lopët dhe pulat.

Por tani, çdo mëngjes, ka një arsye tjetër të re për t’u ngritur. Ajo mezi pret djaloshin që shpërndanë gazetat, për të marrë nga ai gazetën lokale, përcjell Telegrafi.

Për dy orë, ajo ndalon duke lexuar lajmet dhe duke e mbajtur veten të informuar për atë që po ndodh në botë.

Por vetëm në muajt e fundit ajo ka mundur të përmbushë këtë ëndërr të saj – pasi vetëm në prill, Kuttiyamma më në fund filloi të mësojë të lexojë.

“Kam qenë gjithmonë kurioze për atë që po ndodhte nëpër botë”, citohet të ketë thënë ajo.

“Në shumë raste jam penduar për pamundësinë time për të lexuar gazeta dhe u lutesha brezave të rinj në shtëpi që të më lexonin gazetat. Gjithmonë kam dashur të shkruaj emrin dhe adresën time”.

Sipas një shkrimi të The Guardian, përcjell Telegrafi, pas muajsh mësimesh në mbrëmje, ajo vendosi të merrte provimin fillor të shtetit muajin e kaluar, gruaja më e vjetër që e bën këtë.

Ajo arriti 89% në shkrim-lexim dhe 100% në matematikë. Ishte një rezultat që tërhoqi lëvdata nga ministri shtetëror i arsimit, i cili shkroi në Twitter: “Mosha nuk është pengesë për dijen. Me respekt dhe dashuri maksimale, i uroj Kuttiyamma dhe të gjithë nxënësve të tjerë të rinj më të mirat”.

Për shumicën e 104 viteve të saj, Kuttiyama kishte qenë kurioze për të lexuar dhe shpesh përpiqej të dallonte vetë alfabetin, por kur lindi, në një fshat në një familje fshatare të shtresës së ulët, nuk kishte arsim.

“Arsimimi për gratë anëtare të familjes ishte i paimagjinueshëm në atë kohë. Edhe djemtë i ndërprenë studimet në moshën nëntë vjeçe. Prindërit e mi ishin punëtorë bujqësorë dhe ishte detyra ime të gatuaja ushqime, të laja fustanet dhe të mbaja kasollen për 11 vëllezërit e motrat e mia”.

Dhe kështu ajo vazhdoi jetën e saj.

Në moshën 16-vjeçare ajo u martua me TK Konthi, i cili shiste ilaçe bimore në një dyqan të vogël dhe patën pesë fëmijë.

Kaluan dekada, të mbushura me gatim dhe punë shtëpie, dhe Kuttiyama thotë se ishte e kënaqur, por gjithmonë ndjente se diçka mungonte.

Vetëm me inkurajimin një vit më parë të fqinjës së saj Rehana John, një 34-vjeçare trajnere e shkrim-leximit, Kuttiyamma u bind të fillonte të mësonte të lexonte.

John kishte vënë re kuriozitetin e Kuttiyama-s për mësimin e nipërve të saj dhe i ofroi t’i jepte disa libra.

Më parë, studenti më i vjetër i John kishte qenë 85 vjeç.

Pas një inkurajimi “të butë”, ata filluan të takoheshin çdo mbrëmje, duke shqyrtuar së bashku librat e shkrim-leximit.

“Me përjashtim të shumë pak problemeve me shikimin dhe dëgjimin, ajo ishte një studente e përsosur dhe ndonjëherë e keqe që e bënte mësimin tim të ndihej kuptimplotë”, ka rrëfyer John. “Ajo i kishte gjithmonë gati librin e saj shkollor, fletoret dhe stilolapsat përpara se unë të arrija në shtëpinë e saj”.