A mund të ketë frikë se nga mbipopullimi, njerëzit rrezikojnë të mos kenë çfarë të hanë?

Frika e madhe nga “shpërthimi i popullatës” është e pabazuar – planeti mund të sigurojë miliarda njerëz.

Ne jemi vërtet shumë. Ne jo vetëm që e vërejmë këtë kur hipim në autobus, ose trenin e mbushur me njerëz në mëngjes, kjo konfirmohet edhe nga statistikat, mbi 7.7 miliardë njerëz jetojnë në Planetin Tokë, dhe numri po rritet çdo ditë. Por a është ky problem?

Për mbi 200 vjet, tani rritja e popullsisë është përdorur në mënyrë të përsëritur për skenarë të tmerrshëm: Njerëzimi së shpejti nuk mund të ushqehet më, dhe katastrofat janë të pashmangshme. Por kjo është e gabuar. Përkundrazi, ne në të vërtetë kemi arsye për të qenë optimistë.

Një person çdo 140 metra

Duket se nuk mund të imagjinohet numri prej 7.7 miliardë. Nëse do të mbushej tërë sipërfaqja e tokës me të gjithë njerëzit, të gjithë do të merrnin një shesh me një gjatësi prej 140 metrash. Shumica e specieve shtazore që janë afërsisht me përmasat tona do të dëshpëroheshin nga një dendësi e tillë popullsie. Dhe me këto 140 me 140 metra, përfshihen të gjitha shkretëtirat, pyjet parësore dhe zonat tjera.

Hapësira e shfrytëzueshme që është statistikisht e disponueshme për ne është shumë më e vogël. Dhe ne jo vetëm që duhet të jetojmë dhe ushqehemi me të, por gjithashtu duhet të akomodojmë zona industriale, rrugë dhe termocentrale.

Gjëja mahnitëse në lidhje me të është se ne mund të sigurohemi lehtësisht dhe të jetojmë më mirë, më të qetë dhe më të shëndetshëm sot sesa në kohët e kaluara me një dendësi popullsie më të ulët. Ne kemi sukses nga njëra anë sepse kemi hartuar rregulla të ndërlikuara politike që mundësojnë një bashkëjetesë të arsyeshme paqësore, dhe nga ana tjetër përmes teknologjisë sonë që ka revolucionarizuar plotësisht furnizimin tonë ushqimor – nga teknologjia e ujitjes deri në zhvillimin e varieteteve bimore moderne, me performancë të lartë. Pra, ne mund të ushqejmë dukshëm më shumë njerëz sot sesa jetojmë aktualisht në tokë. Është një sukses triumfues që i detyrohemi shkencës.

Por a nuk do të na sjellë përfundimisht rritja e popullsisë në një pikë ku edhe bujqësia më moderne nuk mund të na ushqejë më? Kjo frikë është e vjetër dhe shfaqet përsëri dhe përsëri – ndonjëherë me motive të shëmtuara politike të poshtme.

Realiteti është i ndryshëm. Në studimet e tij, shkencëtari suedez Hans Rosling tregoi se ne në Evropë shpesh kemi një ide plotësisht të gabuar të jetës në pjesë të tjera të botës: në Bangladesh, për shembull, niveli i lindjeve ka rënë nga 7 në 2.1 fëmijë për grua në vetëm disa dekada – një zhvillim vështirë se u përmend në mediat evropiane. 

Shkalla e lindjeve ka rënë gjithashtu ndjeshëm në vendet e tjera të Azisë, në Evropë dhe Amerikë është edhe më e ulët, në Afrikë rritja e popullsisë ndryshon shumë nga një vend në tjetrin, por KB-të presin që të ulen ndjeshëm kudo. Ekziston një model i qartë në të gjithë botën: rritet prosperiteti, niveli i arsimit gjithashtu dhe niveli i lindjeve bie.

Numri i fëmijëve në të gjithë botën tashmë ka arritur kulmin. Kurrë nuk do të ketë aq fëmijë sa tani. Numri i përgjithshëm i njerëzve do të vazhdojë të rritet vetëm për një kohë, sepse jetëgjatësia rritet. Një maksimum prej rreth 10 miliardë njerëzve do të arrihet deri në fund të shekullit, dhe pas kësaj numri ndoshta do të ulet përsëri.

Pra, numrat janë shumë më pak dramatikë se sa mendojnë disa paralajmërues të katastrofave. Sigurisht, ne po luftojmë me probleme: Shumë njerëz nënkuptojnë gjithashtu shumë emetime të CO2 dhe shumë burime. Do të duhet të sigurojmë shpërndarje më të mirë dhe më shumë drejtësi – jo vetëm midis nesh njerëzit, por edhe midis nesh dhe specieve të tjera që në fund të fundit gjithashtu kanë një të drejtë për jetën. Por paniku i popullatës është i papërshtatshëm.

Në fund të fundit, shumë njerëz nënkuptojnë gjithashtu një larmi të kulturave, ideve dhe talenteve. Kjo është pikërisht ajo që na bën njerëzorë. Ne duhet të jemi të lumtur për këtë dhe duhet ta përdorim atë për të zgjidhur problemet tona të zakonshme. /Telegrafi/