“Nëse gjyshja do të vendoste ndryshe, unë nuk do të mund ta tregoja këtë histori”: U rrit nga babai me sindromën Down, i riu rrëfen për jetën e tij

Kur jeni fëmijë, dashuria dhe mbështetja që merrni nga prindërit tuaj bëhen një nga gjërat më të rëndësishme në jetën tuaj.

Por a mund ta imagjinoni se si do të ishte sikur secili nga prindërit tuaj të kishte sindromën Down?

Sader Issa, një 21-vjeçar nga Siria, ndan atë që ndjen derisa kujton jetën e tij në rrethana të tilla dhe thotë se ai nuk do të ndryshojë asgjë me babanë e tij, sepse ishte ai që e ndihmoi të bëhej njeriu që është sot.

Rrëfimin e tij dhe të babait të tij e sjell Bright Side, ku thuhet se shembulli nga kjo familje tregon se kur një person është i gatshëm të luftojë, ai mund të arrijë atë që dëshiron, përcjell Telegrafi.

Dhe historia që do të tregojmë është një shembull i qartë se nuk ka rëndësi se çfarë thonë njerëzit ose sa e ndërlikuar mund të duket një situatë e tillë, sepse dashuria është e vetmja gjë që ka rëndësi.

Emri i tij është Sader Issa dhe ai është një njeri që është krenar për rrënjët e tij.

Fëmijëria e tij ishte plot dashuri dhe butësi, sepse babai i tij gjithmonë përpiqej ta bënte jetën e tij si e çdo fëmije tjetër.

Edhe pse për disa njerëz, kjo mund të jetë një sfidë dhe diçka shumë e ndërlikuar për t’u përballur, babai i Sader u përpoq ta rritë djalin e tij në mënyrën më të mirë të mundshme.

Megjithëse mund të supozohet se marrëdhënia midis tij dhe prindërve të tij është e ndryshme nga të tjerët, Sader thotë se nuk është kështu.

Marrëdhënia që ata kanë ndërtuar për kaq shumë vite ka qenë aq e zakonshme si e çdo njeriu tjetër.

Me kalimin e kohës, ata kanë qenë në gjendje të shijojnë dashurinë, thjeshtësinë, përulësinë dhe kanë arritur të kalojnë edhe vështirësitë, kur nuk janë pajtuar.

Me këtë, ata janë përpjekur t’u tregojnë të tjerëve se gjithçka është e mundur dhe se ata mund të ndryshojnë perceptimin e tyre për gjërat.

Një baba punëtor dhe i respektuar

Jad Issa, babai i Saderit, punon në një mulli afër shtëpisë së tij. Djali i tij shpesh e ndihmon atë dhe e shoqëron atë në punën e tij.

Ai drejton një jetë normale dhe njerëzit e respektojnë atë dhe e trajtojnë atë si kushdo tjetër, pasi gjithçka që ai di është se si t’u dhurojë atyre dashuri të pastër pa pritur asgjë në këmbim.

“Jam krenar për babanë tim. Gjatë gjithë jetës sime ai ka qenë mbështetja më e madhe për mua kur më duhej”, thotë Sader.

Krenaria e një babai

Më e bukura nga të gjitha është kur babai i tij e prezanton me krenari me njerëzit e tjerë dhe u tregon atyre se, përkundër gjendjes së tij, ai e ka arritur qëllimin e tij: të rrisë një njeri të mirë, i cili përpiqet të marrë atë që dëshiron.

Aktualisht, Sader është një student i vitit të tretë në stomatologji, kështu që, kur takojnë njerëz të rinj, ky baba i mrekullueshëm me krenari u thotë atyre: “djali im është mjek”.

“Është e mundur të shihet kur sytë e tij janë të mbushur me gëzim dhe kënaqësi kur thotë: po, unë kam sindromën Down, por e rrita këtë njeri dhe bëra gjithçka në fuqinë time për ta bërë atë të bëhej mjek dhe të ndihmojë të tjerët”, thotë i ati.

Si konkluzion, shkruan Bright Side, ndoshta, kur një grua është shtatzënë dhe zbulon se fëmija i saj do të ketë sindromën Down, ajo mund të mendojë se jeta e saj është shkatërruar dhe ajo mund ta perceptojë atë si gjëja më e keqe që mund t’i ndodhte asaj.

Si në çdo situatë të jetës, shfaqen mundësitë dhe, në këtë rast, ekzistojnë vetëm dy: prisni dhe merrni përgjegjësi, ose braktisni idenë për të pasur një fëmijë me atë gjendje.

“Nëse gjyshja ime kishte qenë e bindur se nuk duhej të kishte babanë tim, unë nuk mund të isha këtu duke ju treguar këtë histori të jashtëzakonshme”, tha Sader, i cili po përpiqet të bëjë një film për familjen e tij. /Telegrafi/