Pamela Anderson flet si një grua që ka mbijetuar abuzimin seksual

Pamela Denise Anderson është aktore dhe modele kanadeze-amerikane.

Ajo është më e njohur për paraqitjet në revistën Playboy dhe për aktrimin në serialet televizive – “Home Improvement”, “Baywatch” dhe “V.I.P”.

Bukuroshja gjithashtu njihet edhe si aktiviste e madhe për të drejtat e njeriut ndërsa ka ngritur zërin nëp mbrojtje të grave të përdhunuara seksualisht.

View this post on Instagram

If, after all I said, you still believe Julian is a rapist, did you ever ask yourself whether the mere fact of a ripped condom can really amount to “rape”? A ripped condom which has revealed no trace of DNA? A ripped condom happening in the midst of repeated sexual encounters between consenting adults? A condom which Julian is accused of having ripped intentionally, but without the only other person in the room even noticing the deed? Just in case you didn’t know: that’s all he is being accused of. Pause and think. And then draw your own conclusions. #julianassange

A post shared by The Pamela Anderson Foundation (@pamelaanderson) on May 20, 2019 at 10:54pm PDT

Ajo gjatë ditës së sotme ka rrëfyer një prej rasteve, viktimë e së cilës ka qenë edhe vetë dhe ka krahasuar me rastin e Julian Assange, themeluesit të WikiLeaks.

Njoftimi i Pamelës në Instagram

Sot, dua të flas si një grua.
Një grua që ka mbijetuar përdhunim dhe abuzimin seksual. Një grua që e di se sa njerëz mizorë mund të jenë dhe sa thellë mbeten plagët në shpirtin e një gruaje. Deri më sot, mbaj mend dhimbjen tronditëse. Deri më sot unë mund ta ndiej agoninë. Deri në ditët e sotme, fytyrat e tyre vazhdojnë të ma ndalojnë gjumin – një fat që e ndajë me gratë e panumërta në mbarë botën. Jo, kurrë nuk do ta mbroja një përdhunues, nuk mund të ketë asnjë justifikim për këtë krim, as për shkelësit që nuk gëzojnë pandëshkueshmëri.

Ne i detyrohemi vetes, motrave dhe vajzave tona për të folur dhe për të luftuar vetëkënaqësinë. Por në vendosmërinë tonë për të bërë gjënë e duhur, le të mos harrojmë kurrë rrezikun e gabimit dhe fuqinë e akuzave të rreme. Për faktorët e njëjtë që pretendojnë për përdhunim kaq të vështirë për t’u dëshmuar në një gjykatë, i bëjnë ato edhe më të vështirë për t’i hedhur poshtë në gjykimin e opinionit publik. Prandaj, pohimet e rrejshme të keqpërdorimeve seksuale kanë qenë gjithmonë mjet i zgjedhjes për çdo fushatë të mohimit, shantazhit ose shpifjeve. Pasi dikush është akuzuar si “përdhunues”, qoftë i dënuar, akuzuar apo thjesht pretenduar, reputacioni i tij nuk është dënuar vetëm me vdekje, por është ekzekutuar tashmë në publik.

Dhe për këtë unë flas sot. Unë flas në mbështetje të një miku. Një mik të cilin e dua shumë, por shëndeti i të cilit po shkatërrohet, shpresat e të cilëve po pakësohen dhe koha e të cilave po mbaron. Një mik i cili ka guxuar të flasë të vërtetën në pushtet, i cili ka shkëlqyer në veprat e tyre kriminale dhe që tani po paguan çmimin. Një mik zëri i të cilit është mbytur, duart e të cilit janë prangosur dhe emri i të cilit është shpifur. Emri i tij është Julian Assange.

Le të kujtojmë se Julian nuk është dënuar asnjëherë për një vepër seksuale, se kurrë nuk është akuzuar zyrtarisht për një, dhe se asnjëherë nuk ka pasur ndonjë provë mbështetëse kundër tij. Në fakt, kur akuzat për përdhunim dolën për herë të parë në vitin 2010, Julian bashkëpunoi vullnetarisht me policinë, iu përgjigj pyetjeve të tyre dhe qëndroi në Suedi deri sa lejohej të largohej.

Pra, të mos jemi naivë. Julian Assange nuk është duke u ndjekur për përdhunim. Kjo nuk ka të bëjë me atë se kush është Julian, është se kush jemi dhe se si kemi të bëjmë me mospajtime dhe sfida themelore ndaj fshehtësisë me të cilën tradicionalisht janë kryer politikat, bizneset dhe çështjet e tjera me interes publik. /Telegrafi/

View this post on Instagram

The Making of a “Rapist ”, by Pamela Anderson Today, I want to speak out as a woman. A woman who has survived rape and sexual abuse. A woman who knows how cruel men can be, and how deep the wounds in a woman’s soul. To this day, I remember the excruciating pain. To this day, I can feel the agony. To this day, their faces keep haunting my sleep – a fate shared by countless women worldwide. No, I would never defend a rapist, there can never be an excuse for this crime, nor for offenders enjoying impunity. We owe it to ourselves, our sisters and girls to speak out and fight complacency. But in our resolve to do the right thing, let us never forget the danger of error, and the power of false accusations. For the same factors that make allegations of rape so difficult to prove in a court of law, make them even more difficult to disprove in the court of public opinion. Therefore, false allegations of sexual misconduct have always been the tool of choice for any campaign of mobbing, blackmail or slander. Once someone has been stamped a “rapist”, whether convicted, charged or merely alleged, his reputation has not only been sentenced to death, but has already been executed in public. And this is the reason I speak out today. I speak out in support of a friend. A friend whom I love dearly, but whose health is crumbling, whose hopes are fading and whose time is running out. A friend who has dared to speak truth to power, who has shone a light on their criminal deeds and who is now paying the price. A friend whose voice has been strangled, whose hands have been shackled and whose name has been slandered. His name is Julian Assange. Let us remember that Julian has never been convicted for a sexual offense, that he has never even been formally charged with one, and that there never has been any supporting evidence against him. In fact, when the rape allegations first emerged in 2010, Julian voluntarily cooperated with the police, responded to their questions and stayed in Sweden until permitted to leave.

A post shared by The Pamela Anderson Foundation (@pamelaanderson) on May 20, 2019 at 3:09pm PDT