LAJMI I FUNDIT:

JA, NESËR, SA TË GDHIHET

JA, NESËR, SA TË GDHIHET

Poezi nga: Victor Hugo
Përktheu: Sotir Caci

Ja, nesër, sa të gdhihet, sapo të zbardhë fusha,
Do nisem, e dëgjon? E di që ti më pret,
Mes pyllit do t’i bie dhe malit me gëmusha,
Larg teje s’mund të rri se ndarja po më tret.


Do t’eci si në mjegull, në shpirt i përqëndruar,
E zhurmë nuk do ndiej, s’do shoh asgjë që jashtë,
I vetëm, i kërrusur, me duart kryqëzuar,
Do ndiej veç dëshpërim e dita bëhet natë.

Ndaj mbrëmjes nuk do shoh prarim që gjurmë le,
Dhe vellon mbi Herflër nuk e vërej që larg.
E, kur të mbrrij atje, mbi varrin tënd do ve
Buqetë gjethegjelbër, me lule thurur varg.

Në trend Kultura

Më shumë
Historia e fisit Shala

Historia e fisit Shala

Kulture
Petro Marko, gjuha dhe stili

Petro Marko, gjuha dhe stili

Analiza
Kur shqipja në përkthim çalon

Kur shqipja në përkthim çalon

Analiza
TI

TI

Poezi
Shitje “stratosferike” e librave politikë

Shitje “stratosferike” e librave politikë

Kulture
Mendja e robëruar

Mendja e robëruar

Fjala+
Kalo në kategori