Dikur destinacion i politikanëve, diplomatëve dhe spiunëve – historia e hotelit që u bë simbol i Luftës Civile Libaneze (Video)

Për mbi 40 vjet, mbetjet skeletore të Holiday Inn kanë qëndruar në Bejrutin qendror, një kujtim i vazhdueshëm i Luftës Civile Libaneze shkatërruese e cila zgjati që nga 1975 deri në vitin 1990.

Hoteli 26-katësh u hap në vitin 1974, kur qyteti ishte ende një destinacion turistik joshës i Lindjes së Mesme.

Qarku i hotelit ishte “sheshi i lojërave për të famshëm, politikanë, diplomatë dhe spiunë”, sipas gjeografes politike Sara Fregonese.

Megjithatë, të gjitha këto ndryshuan në vitin 1975, kur shpërtheu lufta, shkruan Aljazeera, përcjell Telegrafi.

Nga njëra anë, partitë libaneze të krahut të djathtë u mbështetën nga Shtetet e Bashkuara, me qëllim që të dëbonin grupet e armatosura palestineze nga Libani.

Nga ana tjetër, partitë e krahut të majtë u bashkuan me Organizatën për Çlirimin e Palestinës (PLO) Yasser Arafat dhe u mbështetën nga Bashkimi Sovjetik – që panë të krishterët e djathtë si një shtrirje të ndikimit izraelit dhe amerikan në Liban.

Në vitet 1975 dhe ’76, grupet rivale luftuan njëri-tjetrin për kontrollin e qytetit, duke përfshirë hotelin Holiday Inn.

Hoteli u bë një pozitë e njohur për snajperë gjatë një nën-konflikt dy-vjeçar të njohur si “Beteja e Hoteleve”.

Dhuna u shkaktua nga ajo që quhej ‘Incidenti i autobusit’ më 13 prill 1975, kur luftëtarët nga Partia Krishtere Phalange hapën zjarr në një autobus që mbante palestinezët ndërsa po udhëtonte përmes bastionit të “Phalangistëve” të Ain al-Rummaneh.

Ajo ndezi luftën në rrugë dhe bombardimet, rrëmbimet dhe masakrat sektare vazhduan përgjatë ndarjes fetare.

Gara për të zënë dhe kontrolluar pozicionet strategjike në Bejrut kishte filluar.

Këto grupe luftuan “mbi lartësitë strategjike” të hotelit, shpjegon Kenneth Morrison, profesor i historisë moderne evropiane në Universitetin De Montfort në Mbretërinë e Bashkuar.

“Ai që kontrollon lartësitë strategjike në thelb mund të diktojë kushtet”.

Megjithëse gazetarët vendas dhe të huaj që mbulonin luftën nuk qëndronin në hotel, afërsia me vijën e frontit e bëri atë “pjesë e një beteje urbane … [Ajo] u bë një nga manifestimet e para të rëndësishme fizike të konfliktit”.

Vendndodhja strategjike e hotelit gjithashtu çimentoi ndarjen sektare të qytetit midis Lindjes së Krishterë dhe Perëndimit Mysliman, sipas profesor Fregonese.

“Beteja e Holiday Inn përfundoi ndarjen e Bejrutit përmes vijës së gjelbër… dhe kjo ndarje mbeti për dy dekadat e ardhshme”.

Ish-gazetari i BBC dhe ITV, Jonathan Dimbleby thotë: “Nëse kontrolloni Holiday Inn, ju kontrolloni rajonin përreth. Kjo është arsyeja pse ajo ishte një betejë e tillë e përgjakshme”.

Ai ishte një nga gazetarët e parë të huaj që hyri në Holiday Inn dhe dokumentoi pasojat e luftimeve atje, përcjell Telegrafi.

“Llamba që vareshin poshtë murit, telat, karrige të thyera, një piano që mbijetoi pak a shumë, llambadari krejtësisht i prishur,…”.

Ndërsa artisti britanik Tom Young, i cili ka bërë hulumtime në historinë e ndërtesave të braktisura, e përshkruan Holiday Inn si “ndërtesa më e fuqishme”.

“Është kaq e famshme dhe një ikonë. Është si një varr gjigant që mbetet në qendër të qytetit”, thotë Young, pikturat e të cilit ringjallin kujtimet e së kaluarës së famshme të Libanit.

Projektuar nga Andre Wogenscky, një student i arkitektit francez modernist Le Corbusier, së bashku me Maurice Hindie libaneze, Holiday Inn u ndërtua midis vitit 1971 dhe 1974 dhe u hap për publikun vetëm disa muaj para fillimit të luftës. /Telegrafi/