Protesta nuk është sukses i opozitës, por dështimi i qeverisjes.

Sa herë që ka protesta ka edhe merita edhe kritika gjithashtu. Pa cekur dhunën e cila shpërtheu në protestën e 9 janarit, pjesëmarrja ishte masive. Jemi të vetëdijshëm se me gjithë këto dështime të vazhdueshme të koalicionit qeverisës LDK-PDK, mos përgjegjësia e dukshme publike dhe gjëra të tjera të ngjashme kanë sjellë pakënaqësinë e qytetarëve. Siç thotë edhe shprehja e vjetër: "Ka vajtuar atje ku nuk mban më"

Fjalori i opozitës në drejtim të problematikave të vështira dhe goxha komplekse për zgjidhje, kur kalojnë nga spektri i opozitar, përkthehen lehtësisht dhe gjejnë një zgjidhje të menjëhershme, si magjistari Merlin në legjendat angleze. Të duket sikur opozita ka zgjidhje për çdo gjë, e në fakt realiteti është krejt ndryshe. Në vend që të kemi një opozitë me këmbë në tokë dhe shumë racionale, kemi të tillë që mendojnë se problemet, sidomos rasti i bisedimeve me Serbinë që kanë udhëheqës ndërkombëtar, zgjidhen me një program “glamuroz” opozitar.

Më kujtohet kur Lëvizja Vetëvendosja gjatë fushatës elektorale për votimet e fundit thoshte se problemin e barrierave të Mitrovicës do ta zgjidhte për një periudhë katërvjeçare. Në fakt edhe këtu çelësi kryesorë janë ndërkombëtarët. Sepse po të kishin dashur, nuk do të kishte barrierë. Kur e mundën Serbinë, kaq të vështirë e paskan një barrierë? Kjo gjë është tepër e pakuptimtë. Pastaj, dimë gjithashtu se VV me qeverisjen e saj në Prishtinë nuk është se ka bërë ato që priteshin. Këtë nuk e them për të ulur punën e saj dhe për të gjykuar atë që kanë bërë deri tani. Por, për t’ua bërë me dije se problemet nuk zgjidhen aq lehtë ndaj të largohemi nga fjalori populist opozitar.

Opozita duhet të dalë me programe konkrete dhe afatgjate, që fatkeqësisht nuk është se e kemi parë. Opozita të jep përshtypjen e një gjeniu që zgjidhjet i ka në xhep. Dhe, me gjithë problemet e shumta që ka shteti i Kosovës, opozita rrallëherë ka luajtur rolin bashkëpunuesit. Për këtë është kritikuar dhe vazhdon të kritikohet nga ndërkombëtarët. Për këtë situatë të krijuar kritike flasin fare mirë ngjarjet e shkuara dhe ato që në mënyrë të vazhdueshme ndodhin ne arenën e politikbërjes shqiptare.

Shqipëria debatin e saj politik e përpjesëton në emra individualë dhe insiston se ata janë "dora e krimit" – sipas fjalorit populist të opozitës Shqipërisë. Gjithmonë, sipas tyre, e keqja ka vetëm një emër. Pra, debati thjeshtëzohet dhe nuk e kuptojnë, ose bëjnë sikur nuk duan ta kuptojnë se brenda problemeve ngërthehen kompleksitetet që ka politika e opozita është pjesë përbërëse e tyre. sepse, në një mënyrë apo në një tjetër ka trashëguar problematikat që ka sot populli dhe shteti.

Sa i përket Kosovës, pas ngërçit politik gjashtëmujor patjetër u desh ndërhyrja e ndërkombëtareve. Kjo fatkeqësisht vazhdon të gjenerojë probleme. Te gjitha këto së bashku japin material për të folur. Këtë detyrë ka opozita, por zakonisht ajo hiperbolizon gjërat.

Njerëzit në protestën në Prishtinë nuk i nxori politikbërja e opozitës dhe kauzat e saj, por problemet sociale dhe hallet qe i ka populli. Populli donte vetëm një shtysë të vogël dhe për këtë gjë duhet të lavdëruar opozita që gjeti motorin e nxitjes të qytetarit. Por, për mendimin tim kjo opozitë vështirë se do të jeta e aftë të menaxhojë nëse do ketë shansin të hipi në Qeveri. Por, besoj se shumë shpejt do ta kenë kur marrim parasysh dështimin total të kësaj mazhorance. Populli le të provojë edhe këtë opozitë në krye dhe ta vërtetojë se edhe këta nuk do t’i ndryshojnë gjërat ashtu siç pretendojnë.