Letër mësimdhënësve

Naim Haxhosaj

Të dashur e shumë të respektuar mësimdhënës, arsimi është fytyra e mendjes thotë një thënie e vjetër persiane.

Ju që këto ditë i jeni futur grevës për ngritje të pagave, pse asnjëri nga ju nuk organizoheni për të protestuar, e të hyni edhe në grevë e çfarëdo forme tjetër të reagimit për cilësi të mësimdhënies e besa edhe mësimnxëniës!

A nuk ndjeheni keq për cilësinë e arsimit në Kosovë? A nuk ju vjen keq prej vet vetes e zanatit ose misionit të shenjtë që e keni – mësimdhëniës?!

Qysh ndjeheni ju kur shkollat e fakultetet tona nxjerrin kuadro të diplomuar e që kanë problem me shkrim lexim (s’po flas që kanë problem me mësimnxënie se ajo është larg në krahasim me shkrim lexim)!

A mund ta marr dikush nga ju mundin, rrezikun, e të futet në historinë e arsimit të këtij vendi, duke protestuar për t’i kundërshtuar “reformat” e rregullat e MASHT-it, dhe institucioneve tjera gjegjëse, në mënyrë që t’ia ktheni vlerën e dinjitetin këtij shteti, këtyre institucioneve apo siç ju shpesh i quani tempujve të dijes, e të fillojmë të nxjerrim kuadro që do të ishin konkurrues në rajon e më gjerë!?

A i kujtoni shumë e shumë gjenerata mësimdhënësish të cilat sakrifikuan edhe jetën e tyre që një ditë shkolla shqipe të shndrisë nga rrezet e dijes, e të çojmë të gjithë së bashku në vend dëshirën dhe amanetin e tyre!

Të dashur e fort të nderuar mësimdhënës të Kosovës, unë e kuptoj ndjenjën tuaj kur shihni ngritje pagash për qeveritarët, për policët, për doktorët e tjera dikastere të jetës në Kosovë, dhe është normale që brenda juve të vlojë edhe shpirti juaj e ta ndjeni veten si të lënë pas dore e të nëpërkëmbur, ama mos harroni se ju keni jo një profesion, por një mision!

Ju që jeni mësimdhënës të viteve të 1990, mos i harroni ato ditë kur jepnit mësim pa rroga nën grykat e kallashnikovëve të policëve të Serbisë, e të cilët shumë nga ju e përjetuat me shpirt e me trup dhunën e dajakun e asaj policie e atij pushteti! Madje as shkollat me najlon mos i harroni në për malet e Kosovës gjatë viteve 1998-99 duke e parë vdekjen çdo ditë tek afrohej!

Si ndjeheni ju kur Kosova po del në fund të pusit në testin e PISA-s, a ju prek edhe juve ky dështim kolektiv apo si zakonisht fajin e kanë ata?

Të dashur e të respektuar, mos u ndaloni në kërkesat tuaja qoftë për paga kushte apo edhe dinjitet, por mos harroni se keni përgjegjësi të madhe edhe ju së bashku me të gjithë neve për cilësinë e arsimit e të shkollimit në Kosovë – sidomos që nga paslufta!

Si mundëm të nxjerrim gjithë ato super kuadro në shkollat e fakultetet tona publike para luftës, ku sot shumë nga ta janë me tituj si profesor doktorë në vende të ndryshme të botës? A patëm nevojë ne që nga paslufta të hapim – duke filluar nga çerdhet e duke vazhduar me shkolla e plot universitete private në Kosovë, ku një diplomë kushton disa mijëra euro, dhe kush e kur të dojë është qoftë profesor, inxhinier apo edhe doktor e çka jo tjetër.

Pse ne nuk reagojmë e nuk reaguam ndaj kastave të ndryshme politike të cilat qe 20 vjet i degraduan shkollat publike në Kosovë deri në atë masë sa që të diplomuarit kanë probleme me shkrim lexim?

Pse nuk i kundërshtuam këta politikanë që i shkatërruan shkollat tona, kur ata hapën shkolla e fakultete private, duke u bërë milionerë nga të hollat tona!

Protestoni e bëni grevga gjithmonë, por edhe për ngritje të cilësisë, në mënyrë që Kosova të jetë në vendin e merituar si një shtet me një popull ndër më të vjetrit!

“As armiku më i madh nuk mund të sjell më shumë dëm sesa edukata, e cila gjithë jetën merret si foshnje”, ka thënë filozofi i madh grek Aristoteli!

A duhet të punojmë të gjithë së bashku si shoqëri e si kolektiv për ngritje të edukatës?

E di se shumë nga ju do të thoni se ne nuk kemi faj, fajin e ka qeveria dhe nxënësit që nuk po mësojnë, por unë nuk do të isha pajtuar me juve!

Derisa ne dimë të drejtojmë gishtin në ndonjë drejtim tjetër, pse nuk e kthejmë ndonjëherë kah vetja e t’i flasim pakë edhe vetes: a mundemi e çka mundemi të bëjmë më shumë? Mos harroni se tek Zoti njerëzit më të ngritur janë njerëzit e dijes të cilët e shpërndajnë atë! Andaj duke mirëkuptuar kërkesat tuaja, uroj dhe lutem që të fillojmë e të kërkojmë llogari që nga vet vetja për cilësi e ngritje, e deri tek kryeministri.

Ju falënderoj për mirëkuptimin tuaj. Shumë respekt për ju!