Ja unë, ja ti…!

Mund të tingëllojë si fragment i marrë nga “Poemi Kosovar” i Mirtush Kurtelit, por në fakt është krejt diçka tjetër.

Është mirë të jesh i pari, ose pse të mos jesh i pari, janë dy moto që për dy “kryetarët” pretendues të Bashkimit të Sindikatave të Pavarura të Kosovës, janë shumë me rëndësi. Ministria e Punës dhe Mirëqenies Sociale nuk e njeh asnjërin si kryetar legjitim, derisa këta dy të fundit, të rrethuar nga klanet përkrahëse brenda BSPK-së pretendojnë se kanë dalë nga Kongrese të rregullta e legjitime, të mbajtura së fundi.

Edhe pse në përqindje të madhe procesi i privatizimit në Kosovë është vlerësuar nga ekspertë vendor si proces i dështuar dhe jo fitimprurës për ekonominë kosovare, ai ende po vazhdon, duke lënë kështu pas veti një numër punëtorësh pa ndonjë status të definuar. Në këtë mënyrë ky proces po kontribuon në rritjen e numrit të papunëve edhe ashtu i madh në Kosovë.

Si organizatë e pavarur “sue generis” e përcaktuar në statutin e saj, BSPK-ja ka për qëllim mbrojtjen dhe realizimin e interesave dhe lirive sindikale të anëtarëve të tyre, respektivisht mbrojtjen e të drejtave dhe interesave të punëtorëve nga lëmit e ndryshme.
Ndodhia e fundit brenda kësaj organizate nuk na bënë të kuptojmë se elitës udhëheqëse brenda i bënë shumë për anëtarët e sindikatës apo interesave të tyre. Shihet qartë fakti se kush të jetë bajraktar brenda kësaj organizate vë në plan të dytë qëllimin e organizatës, për çka edhe është e thirrur.

Sot punëtorët në Kosovë nuk kanë nevojë për një organizatë të tillë e cila për prioritet ka kolltukun, interesin personal e jo interesin e punëtorit, interesin e përgjithshëm. Aktualisht në këtë vend ku punëtorëve në përgjithësi u shkelen të drejtat, në veçanti atyre të cilët privatizimi i ka lënë pa punë, kanë nevojë dhe e meritojnë një përfaqësim më të mirë se që e kanë tani.

Derisa këtë dy zotërinj, me dosje në dorë, enden poshtë e lartë, në media, në debate, në qeveri për ta dëshmuar legjitimitetin e tyre, punëtorët presin zgjedhjen e problemit të tyre të prodhuar nga procesi i privatizimit tash sa kohë. Por më kot.

Një element tjetër i cili e bënë jo të denjë këtë elitë aktuale udhëheqëse të BSPK-së është servilizmi që kanë treguar në raste të caktuara karshi institucioneve qeveritare. Kjo për faktin se gjatë procesit të privatizimit, udhëheqja aktuale ka qenë e rezervuar në raste të caktuara që t’i përkrahë punëtorët në protesta për realizimin dhe mbrojtjen e të drejtave të tyre, dhe atë për gjoja destabilizim të vendit ose se vendi tani gjendet në këtë fazë apo në atë fazë dhe se protestat e punëtorëve mund ta dëmtonin këtë proces apo atë proces. Si mund të dëmtoj ndonjë proces dalja në protestë, e drejtë kjo e garantuar me ligje vendore e konventa ndërkombëtare, kjo është e pakuptueshme.

Në fund, uroj që të gjithë përfaqësuesit e sindikatave që funksionojnë nën ombrellën e BSPK-së të mblidhen dhe të diskutojnë për zgjidhjen e këtij problemi dhe zgjedhjen e një kryetari që vërtetë e meriton t’i prijë këtij unioni, duke mundësuar kështu organizim më të mirë sindikal në mbrojtjen e interesave dhe të drejtave të punëtorëve.