Holanda thyen rekordin si shteti i parë pa asnjë qen endacak

Holanda vendosi që të trajtojë problemin e qenve endacakë. Përpjekjet e bashkuara të qeverisë dhe qytetarëve çuan në sukses të madh – tani vendi është i lirë nga qentë endacakë!

Qentë endacakë janë një problem i madh në shumë vende në të gjithë globin. Aktivistët e mbrojtës së të drejtave të kafshëve përqendrohen në shëndetin dhe mirëqenien e këtyre kafshëve, ndërsa qeveritë lokale janë të shqetësuar për efektet e tyre negative në mjedisin e qytetit dhe shëndetin e njeriut.

Prandaj, për të përmirësuar mjedisin, si dhe shëndetin publik, vendet duhet të gjejnë një strategji efektive për të zgjidhur problemin, duke formuluar dhe zbatuar një seri politikash dhe programesh që adresojnë statusin serioz të çështjes, shkaqet dhe ndikimet e tij.

Ka mbi 200 milionë qen endacakë në botë, siç vlerësohet nga Organizata Botërore e Shëndetit. Disa mendojnë se zgjidhja e këtij problemi është një detyrë e pamundur, por qentë endacakë të Holandës vërtetojnë se nuk është e vërtetë.

Holanda është bërë vendi i parë që eliminon me sukses qentë e pastrehë.

Të kesh qen ishte një simbol i statusit në shtëpitë holandeze në vitet 1800, e cila përfundimisht çoi që çdo familje që zotëronte të paktën një qen.

Sidoqoftë, epidemia e tërbimit në vitet 1900 bëri që shumë kafshë shtëpiake të braktisen nga pronarët e tyre, të lihen vetëm në rrugë për t’u kujdesur për veten e tyre.

Në liri, kafshët çiftëzoheshin dhe shumoheshin. Deri në shekullin XXI, Holanda u përmbyt me qen endacak. Më në fund, institucionet vendosën se ishte e nevojshme të ndërmerrnin veprime dhe të bëjnë diçka për të.

Përmes përpjekjeve dhe punës së ndërsjellë, ata krijuan një plan gjithëpërfshirës për të çliruar plotësisht Holandën nga qentë endacakë.

Hapi 1: Sterilizimi

Faktori që kontribuoi më shumë në shumëzimin e qenve endacakë ishte riprodhimi i tyre. Kjo çoi në zbatimin e një programi të rreptë sterilizimi për të gjithë endacakët në të gjithë vendin. Mbi 70 për qind e qenve femra u sterilizuan në vetëm disa muaj, kështu që numri i këlyshëve të lindur në rrugë u zvogëlua shumë.

Hapi 2: Legjislacioni

Kjo ishte e nevojshme për të siguruar sigurinë e qenve. Legjislacioni i zbatuar për mirëqenien e kafshëve u dha të gjitha kafshëve të drejtën për të jetuar një jetë cilësore, dhe kushdo që shkel këtë ligj mund të gjobitet deri në 16.000 dollarë ose të marrë deri në tre vjet burg. U krijua një forcë speciale e policisë së kafshëve për të zbatuar ligjet e reja dhe për të hetuar raportet e atyre që i thyen.

Hapi 3: Fushata

Hapi i fundit, natyrisht, ishte vendosja e qenve të pastrehë më parë në shtëpi të reja. Prandaj, ata filluan një fushatë që mbështeti adoptimin në vend. Ajo theksoi përfitimet e birësimit, u shpjegoi njerëzve se kur ata adoptojnë një qen, ata po e shpëtojnë atë nga një abuzim, neglizhencë dhe uri, dhe ata po i sigurojnë një shtëpi të dashur, diçka nga e cila më parë ishte privuar.

Suksesi i fushatës ishte padyshim për faktin se qeveria dhe njerëzit punuan së bashku për të zgjidhur problemin.

Afërsisht 90 për qind e popullsisë sot zotërojnë qen dhe u japin atyre dashurinë dhe kujdesin e nevojshëm dhe mbi një milion qen janë shpëtuar dhe zhvendosur nga rruga. /Telegrafi/