Krateri i zbuluar misterioz në oqean “lidhet” me meteoritin që zhduki dinosaurët

Fundi i oqeanit të Tokës është dukshëm më pak i hulumtuar se sipërfaqja e Marsit, por kohët e fundit, studiuesit kryesorë u zhytën në blunë e thellë për të gjetur një zbulim tronditës. Përderisa studiuesit Uisdean Nicholson, Sean Gulick dhe Veronica Bray ishin gati të zbulonin se çfarë shtrihej në dyshemenë e oqeanit, ata zbuluan një krater misterioz që thuhet se është ‘i lidhur’ me meteoritin që e solli fundin e dinosaurëve.

Më pas u zbulua se krateri, i quajtur “Nadir” sipas vullkanit të afërt Nadir Seamount, është i së njëjtës periudhë me përplasjen Chicxulub që u shkaktua nga një asteroid i madh në fund të periudhës së Kretakut.

Asteroidi goditi tokën rreth 66 milionë vjet më parë, duke zhdukur dinosaurët dhe shumë specie të tjera. Zbulimi tronditës, i cili u raportua në Science Advances, ngre çështjen se nëse krateri në ndonjë mënyrë është i lidhur me Chicxulub, raporton Mirror, transmeton Telegrafi.

Nëse do të zbulohej se goditja kishte një lidhje me kraterin misterioz, do të kishte një vlerë të madhe të përgjithshme shkencore pasi do të ishte një nga disa përplasjet e asteroideve të dokumentuara në histori. Tipari nënujor në Pllajën e Guinesë u zbulua nga studiuesit duke përdorur “reflektimin sizmik” si pjesë e një përpjekjeje më të madhe për të rikrijuar ndarjen tektonike të Amerikës së Jugut nga Afrika gjatë epokës Kretake.

Metoda shkencore përshkruhet si një reflektim i valëve elastike në kufijtë midis formacioneve të ndryshme shkëmbore, veçanërisht si një teknikë për kërkime ose kërkime. Pas përfundimit të tij, gjeologët mund të përdorin informacionin për të rindërtuar strukturën e shkëmbinjve dhe sedimenteve.

U zbulua se shumë nga tiparet e kraterit janë në përputhje me origjinën e goditjes, duke përfshirë shkallën e kraterit, raportin e lartësisë me gjerësinë dhe lartësinë e buzës së kraterit. Sipas Space.com, prania e depozitave jashtë dyshemesë së kraterit gjithashtu duket si “ejecta”, e cila është një material që nxirret nga krateri menjëherë pas një përplasjeje.

Pasojat e një goditje në oqean në thellësi të tilla uji janë dramatike dhe do të rezultonin në një kolonë uji 792 metra të trashë. Krahas kësaj, asteroidi dhe një vëllim i konsiderueshëm sedimenti do të avulloheshin menjëherë – me një top të madh zjarri i cili duket qindra kilometra larg.

Goditja do të shkaktonte gjithashtu një tërmet me magnitudë 6.5 ose 7 ballë dhe ka të ngjarë të shkaktojë një cunami. Pavarësisht nga paralelet midis asteroidit jetë-shkatërrues dhe kraterit në Nadir, studiuesit vlerësojnë se një përplasje me një asteroid të madhësisë së Nadirit do të ndodhë çdo 700,000 vjet ose më shumë bazuar në të dhënat paraprake.

Megjithatë, studiuesit nuk ishin në gjendje të identifikonin qartë se krateri Nadir ishte shkaktuar nga një përplasje asteroidi. Shkencëtarët do të jenë në gjendje të identifikojnë shkakun vetëm kur të gjitha mostrat të jenë mbledhur nga krateri dhe ata të identifikojnë materialet që mund të gjenerohen vetëm nga presionet e jashtëzakonshme të goditjes.

Pas zbulimit fillestar, studiuesit paraqitën një kërkesë në Programin Ndërkombëtar të Zbulimit të Oqeanit për të eksploruar kraterin në mënyrë që të mësojnë më shumë.