Brenda “Flightradar24”, faqes së internetit që gjurmon çdo aeroplan në qiell

Në një ditë mesatare, më shumë se 200,000 fluturake ngrihen dhe ulen në të gjithë botën.

Kjo përfshin aeroplanët komercialë, ata të mallrave, privatë, helikopterët, ambulancat ajrore, aeroplanët qeveritarë dhe ushtarakë, dronë, dhe jo vetëm.

Shumica e tyre janë të pajisur me një pajisje që komunikon pozicionin e fluturakes dhe të dhënat e tjera të fluturimit me kontrollin e trafikut ajror, dhe ai sinjal mund të kapet me marrës të bazuar në një teknologji të quajtur ADS-B.

Dhe kjo është ajo që bëjnë faqet e internetit të gjurmimit të fluturimeve me pak fjalë, duke u ofruar përdoruesve një pasqyrë në kohë reale të gjithçkaje që është në qiell (minus disa përjashtime), shkruajnë mediat e huaja, përcjell Telegrafi.

Ndërkohë kjo tani po shkon përtej entuziastëve të aviacionit.

Kur një aeroplan i Forcave Ajrore të SHBA-së që mbante kryetaren e Dhomës së Përfaqësuesve, Nancy Pelosi, u ul në Tajvan në fillim të gushtit, mbi 700,000 njerëz e panë ngjarjen ashtu siç ndodhi, përmes shërbimit të gjurmimit të fluturimit Flightradar24.

Aeroplani, një version ushtarak i Boeing 737 i quajtur C-40, u nis nga Kuala Lumpur në Malajzi përpara se të nisej në një rrugë qarkore për në Tajvan, në mënyrë që të shmangte “kontaktet” me ushtrinë kineze, duke shtuar orë të tëra fluturimi.

Kjo e pamundësoi që të bëhej menjëherë të qartë se cili do të ishte destinacioni përfundimtar, duke ndezur biseda në internet ndërsa aeroplani u kthye ngadalë në veri drejt ishullit.

Si rezultat, ishte fluturimi më i ndjekur i të gjitha kohërave në Flightradar24, me 2.92 milionë njerëz që ndiqnin të paktën një pjesë të udhëtimit shtatë-orësh.

Lexo po ashtu Flightradar: Fluturimi i Nancy Pelosit për në Tajvan ishte fluturimi më i ndjekur ndonjëherë

Faqja e internetit, pjesë e një grupi shërbimesh popullore të gjurmimit të fluturimeve së bashku me FlightAware dhe Plane Finder, u themelua në Suedi në vitin 2006 “krejt rastësisht”, thotë drejtori i komunikimit i FlightRadar24, Ian Petchenik, përcjell Telegrafi.

Ajo fillimisht fitoi njohje globale në vitin 2010, kur shpërthimi i një vullkani islandez detyroi aterrimin e mijëra fluturimeve dhe tërhoqi katër milionë vizitorë.

“Kjo ishte sigurisht hyrja jonë e parë në ngjarjet ndërkombëtare dhe se si shfaqja e trafikut ajror për publikun në kohë reale mund të ndikojë në mënyrën se si njerëzit po mendonin për lajmet botërore”, thotë Petchenik.

Interesi në rritje

Para fluturimit të Pelosit, rekordi për fluturimin më të ndjekur në Flightradar24 i përkiste udhëtimit të kthimit të liderit të opozitës ruse Alexei Navalny në Rusi, ku ai do të burgosej.

Fluturimi i janarit 2021 u ndoq nga 550,000 njerëz, duke mposhtur një rekord të mëparshëm të vendosur në prill 2020, kur pothuajse 200,000 përdorues panë një Boeing 777 të vizatonte simbolet e gjysmëhënës dhe yjeve të flamurit kombëtar turk në qiellin mbi Ankara, për të festuar 100 vjetorin e sovranitetit të Turqisë.

Më parë, në shtator të vitit 2017, mijëra njerëz kishin parë një Boeing 737 të guximshëm Delta të fluturonte drejt e në uraganin Irma për t’u ulur në Puerto Riko dhe të ngrihej 40 minuta më vonë për në Aeroportin Ndërkombëtar John F. Kennedy duke u pozicionuar me kujdes në boshllëqet midis “valëve” të uraganit.

Lexo po ashtu Mbreti Charles III arrin në Londër - fluturimi u përcoll nga rreth 150 mijë njerëz në FlightRadar24

Megjithatë, jashtë ngjarjeve të mëdha, numri i njerëzve që ndjekin fluturimet është vazhdimisht në rritje.

“Ne shohim shumë njerëz që përdorin faqen për të ndjekur fluturimin e një të dashuri, për të gjurmuar fluturimin e tyre ose për të gjetur fluturimin me të cilin do të udhëtojnë më vonë atë ditë, për t’u siguruar që aeroplani do të vijë”, tregon Petchenik.

“Një rast tjetër përdorimi janë njerëzit që janë shumë të interesuar për aviacionin, ose me të vërtetë pëlqejnë të ndjekin disa lloje aeroplanësh. Pastaj ka njerëz që kanë investuar sepse ata zotërojnë një aeroplan dhe e kanë dhënë me qira, ose sepse kanë një flotë aeroplanësh dhe duan t’i kontrollojnë. Së fundi, ka njerëz që janë profesionalisht të interesuar për të pasur shumë të dhëna fluturimi. Kjo ka të bëjë me linjat ajrore, aeroportet, prodhuesit e aeroplanëve që përdorin grupe të mëdha të dhënash për të fituar njohuri në industri”.

Si mblidhen të dhënat

Për të mbledhur të dhënat, Flightradar ka ndërtuar rrjetin e vet të marrësve ADS-B, për të cilin tani thonë se është më i madhi në botë me rreth 34,000 njësi, duke mbuluar edhe zona të largëta si Antarktida.

Rreth një e katërta e marrësve janë ndërtuar nga vetë Flightradar24, por shumica janë mbledhur nga entuziastë që ofrojnë të dhënat mbi baza vullnetare.

Për shkak se ndërtimi i një marrësi është relativisht i lirë – komponentët kushtojnë gjithsej rreth 100 dollarë – shumë janë regjistruar që kur Flightradar24 filloi të hapte rrjetin e tij për publikun në vitin 2009.

Një grup i dendur marrësish është thelbësor për të gjurmuar fluturimet globalisht, por ka një problem të dukshëm me oqeanet, ku rrjeti bëhet “i rrallë”.

“Por kohët e fundit ne i jemi kthyer marrësve ADS-B të bazuara në satelit, për të qenë në gjendje të gjurmojmë më mirë aeroplanët mbi oqean. Megjithatë, burimi më mbizotërues i të dhënave është ende rrjeti ynë tokësor”, thotë Petchenik.

Sipas shkrimit në fjalë, të kesh një sasi të tillë të detajuar dhe të lokalizuar të të dhënave mund të jetë e dobishme për të marrë një pasqyrë të hershme të emergjencave dhe aksidenteve.

“Ne ruajmë gjithçka që vjen në serverët tanë dhe nëse është e nevojshme mund të kthehemi në një marrës specifik dhe të nxjerrim të dhënat e papërpunuara. Kjo është zakonisht bëhet vetëm nëse ka ndodhur një aksident ose nëse kemi një kërkesë nga një ofrues i shërbimit të navigimit ajror ose një degë e hetimit të aksidenteve”, thotë Petchenik.

Herë pas here, të dhënat mund të zbulojnë shkakun e një përplasjeje përpara një hetimi zyrtar.

Lexo po ashtu Gjurmuesi i fluturimeve tregon ‘gjendjen në qiellin’ mbi Ukrainë dhe Rusinë perëndimore

Megjithatë, jo të gjitha të dhënat janë të disponueshme për aeroplan – pasi kjo varet nga lloji i marrësve të përfshirë.

Veç kësaj, pronarët ose operatorët e aeroplanëve mund të vendosin gjithashtu që të parandalojnë shfaqjen publike të të dhënave të tyre, më së shpeshti për aeroplanët ushtarakë, qeveritarë ose privatë.

Për shembull, ata mund të regjistrohen në një program të tillë si LADD, për “Limiting Aircraft Data Display”, i cili mbahet nga Administrata Federale e Aviacionit: “Ne i përmbahemi kësaj liste”, tregon Petchenik.

“Kjo i lejon operatorët që të dhënat e tyre të shfaqen ndryshe, në mënyrë anonime ose, në disa raste, të mos shfaqen fare. Nga numri i përgjithshëm i aeroplanëve që ne gjurmojmë në baza ditore, rreth 3% kanë një lloj rregullimi të shfaqjes së të dhënave”. /Telegrafi/