Kuvajti, vendi ku temperaturat kanë arritur deri në 50 gradë Celsius

Në qytetin e Kuvajtit vetëm të varfrit po vuajnë nga vapa e madhe pasi që banorët e pasur po flladitën duke shfrytëzuar kondicionerin.

Temperaturat gjatë vitit të kaluar arritën në 52 gradë Celsius gjersa këtë javë ato arritën deri 50 gradë Celsius, raporton mirror.

Në këtë klimë përvëluese, ajri i rënduar që vërshon nëpër qytet bëhet i rrezikshëm dhe potencialisht vdekjeprurës.

Por me temperaturat mesatare ditore që arrijnë rreth 44 gradë Celsius nga qershori deri në gusht, nuk është çudi që vendasit i shmangen diellit përvëlues të verës, duke zgjedhur në vend të kësaj të qëndrojnë brenda aty ku ajri i kondicionuar i mban të freskët.

Me pothuajse asnjë hije në rrugët jashtë qytetit, është “pothuajse sikur jashtë nuk ekziston”, tha një arkitekt kuvajtian.

Por kuvajtianët, të cilët mund të shmangin nxehtësinë me pasurinë e tyre të naftës dhe pajisjet e shtrenjta, nuk janë të vetmit banorë të vendit të pestë më të pasur në botë.

Qyteti është një qendër ekonomike, ku emigrantët nga Azia Juglindore vijnë për të siguruar jetesën.

Ato mund të shihen duke rreshtuar rrugët, duke u fshehur nga rrezet e diellit nën çadra ose kova të djersitura ndërsa janë të mbushura në autobusët publikë, transmeton Telegrafi.

Gabriele Cecconi, i cili fotografoi efektet e mjedisit ekstrem të qytetit gjatë katër muajve, tha se 1.3 milion qytetarë kryesisht jetojnë një mënyrë jetese luksoze.

Këta banorë të pasur mbështeten nga një industri shërbimesh prej tre milionë punëtorësh të huaj, të cilët shpesh paguhen me një vlerë të vogël.

Dikur një qytet me fillime modeste i përbërë nga tregtarë perlash, peshkatarë dhe nomadë, zbulimi i fushave të naftës në vitet 1930 dhe lidhjet e ngushta pasuese me vendet perëndimore kanë krijuar një parajsë (megjithëse shumë të nxehtë).

Tani kuvajtianët “kanë para për të bërë gjithçka që duan”, thotë Cecconi për National Geographic.

Por nxehtësia ekstreme nuk është një problem vendas në Kuvajt.

Në Ahvaz të Iranit në një shtet tjetër të pasur me naftë, Khuzestan, merkuri është rritur në nivelin torturues 50 gradë Celsius me ndotjen e ajrit duke shtuar fatkeqësinë e mëtejshme për 1.5 milion banorët e qytetit.

Por kuvajtianët, të cilët mund të shmangin nxehtësinë me pasurinë e tyre të naftës dhe pajisjet e shtrenjta, nuk janë të vetmit banorë të vendit të pestë më të pasur në botë.

Qyteti është një qendër ekonomike, ku emigrantët nga Azia Juglindore vijnë për të siguruar jetesën.

Ato mund të shihen duke rreshtuar rrugët, duke u fshehur nga rrezet e diellit nën çadra ose kova të djersitura ndërsa janë të mbushura në autobusët publikë, transmeton Telegrafi.

Gabriele Cecconi, i cili fotografoi efektet e mjedisit ekstrem të qytetit gjatë katër muajve, tha se 1.3 milion qytetarë kryesisht jetojnë një mënyrë jetese luksoze.

Këta banorë të pasur mbështeten nga një industri shërbimesh prej tre milionë punëtorësh të huaj, të cilët shpesh paguhen me një vlerë të vogël.

Dikur një qytet me fillime modeste i përbërë nga tregtarë perlash, peshkatarë dhe nomadë, zbulimi i fushave të naftës në vitet 1930 dhe lidhjet e ngushta pasuese me vendet perëndimore kanë krijuar një parajsë (megjithëse shumë të nxehtë).

“Tani qytetarët kanë para për të bërë gjithçka që duan”, thotë Cecconi për National Geographic.

Por nxehtësia ekstreme nuk është një problem vendas në Kuvajt.

Në Ahvaz të Iranit në një shtet tjetër të pasur me naftë, Khuzestan, merkuri është rritur në nivelin torturues 50 gradë Celsius me ndotjen e ajrit duke shtuar fatkeqësinë e mëtejshme për 1.5 milion banorët e qytetit.

Organizata Botërore e Shëndetësisë i dha Ahvazit vendin e parë për cilësinë më të keqe të ajrit në të gjithë globin dhe tymrat nga fabrikat dhe smogu shtypës i stuhive të pluhurit e kthejnë ajrin dukshëm në “hi”.

Në fillim të këtij viti, Lindja e Mesme dhe Shtetet e Gjirit luftuan me stuhitë e rërës që mbuluan rajonin me një batanije kafe të kuqërremtë që madje arriti në pjesë të Spanjës dhe Francës dhe krijuan një efekt “shiu gjaku” në Londër.

Ndërsa nuk dihet saktësisht se si përzierja vdekjeprurëse e nxehtësisë dhe ndotjes ndikon te qytetarët e Ahvazit, pritet të ketë një ndikim shumë më të madh tek ata me të ardhura të mesme ose të ulëta.

Ndërkohë, në vende të tjera vetëm disa shkallë më të ulëta në shkallën e temperaturës, nxehtësia ekstreme ka një efekt të rëndë në popullatë.

Në qytetin më të madh të Pakistanit, Karaçi, një valë të nxehti muajin e kaluar shkaktoi afro 800 viktima, ndërsa temperatura e Delhit në mbi 45 gradë Celsius çoi në një valë pranimesh në spital në maj.

Por është e vështirë të dihet saktësisht se si ndikon nxehtësia në qytete si Delhi dhe Karaçi për shkak të metodave të dobëta të raportimit.

Ndryshe nga Britania e Madhe, vdekjet dhe sëmundjet nuk raportohen përmes një sistemi qendror si NHS.

Ekspertja e shëndetit urban, Arpana Verma tha për theguardian se “vdekshmëria është relativisht e lehtë për t’u marrë të dhëna, por kur filloni të analizoni rezultate të tjera shëndetësore, të tilla si goditja nga nxehtësia, që varen ose nga të dhënat adekuate spitalore ose të dhënat e mjekut të përgjithshëm, atëherë është edhe më shumë. jo të besueshme”. /Telegrafi/