Fisi amazonas me “zemrat më të shëndetshme” mund të mbajë çelësin për ngadalësimin e plakjes

Tsimane është një fis me popullsi rreth 16.000 njerëz që jetojnë përgjatë brigjeve të lumit Maniqui në Amazonën e Bolivisë.

Fisi, i përbërë nga 80 fshatra të vegjël, i shpërndarë në të gjithë pyjet e shiut, është një nga grupet e fundit në botë që mbijeton vetëm përmes gjetjes së ushqimit, peshkimit dhe gjuetisë.

Ata peshkojnë duke përdorur hark dhe shigjeta dhe rrushi helmues, duke gjuajtur me maçe dhe duke gjahtuar me qen.

Pavarësisht mënyrës së tyre të ashpër të jetesës, meshkujt Tsimane kanë një testosteron të tretë më pak se burrat perëndimorë, por niveli i testosteronit të fermerëve blegtorë bolivian nuk bie me kalimin e moshës.

Nivelet e tyre të qëndrueshme të testosteronit do të thotë se fisi rrallë vuan nga mbipesha, sëmundjet e zemrës dhe sëmundje të tjera të lidhura me moshën më të vjetër.

Qumështi i gjirit i grave Tsimane është më i lartë në acide yndyrore omega-3, thelbësore për zhvillimin e trurit, sesa qumështi i prodhuar nga gratë perëndimore.

Familja mesatare Tsimane ka nëntë fëmijë, megjithëse rreth pesë për qind vdesin para datëlindjes së tyre të parë dhe 15 për qind vdesin para moshës pesë vjeç.

Më shumë se 70 për qind e dietës Tsimane përbëhet nga karbohidrate me shumë fibra duke përfshirë orizin, gjethet e gjelbra, maniokin, misrin, arrat dhe frutat.

Njerëzit e fiseve hanë vetëm 38 gramë yndyrë në ditë, 11 gramë yndyrë të ngopur dhe pa yndyra trans.

Tsiname janë tradicionalisht animistë dhe besojnë se krijesat e mbinatyrshme që jetojnë në pyll kontrollojnë fatin e tyre. Ata prodhojnë birrë manioki në vaska të mëdha, një pjesë thelbësore e ngjarjeve shoqërore të cilat bashkojnë familje dhe fshatra.

Ata flasin Tsimane si gjuhën e tyre kryesore – një gjuhë krejtësisht e dallueshme nga grupet e tjera indigjene. Por shumë flasin spanjisht gjithashtu për shkak të përpjekjeve të fundit për arsim dygjuhësor.

Numri i vogël i tyre që jeton rreth qytetit të San Borja zotëron motoçikleta dhe përdor celularë, por më tej në lumin Maniqui jeta e njerëzve të fiseve është shumë më tradicionale.

Ata janë të njohur për të pasur “zemrat më të shëndetshme të studiuara ndonjëherë”, por mund të mbajnë gjithashtu çelësin për ngadalësimin e plakjes.

Banorët indigjenë Tsimane të Amazonës së Bolivisë përjetojnë më pak atrofi të trurit ndërsa plaken sesa kolegët e tyre amerikanë dhe evropianë, kanë zbuluar studiuesit.

Kjo sugjeron që stilet e jetës së ulur dhe dietat e pasura me yndyra dhe sheqerna mund t’i bëjnë njerëzit në vendet e industrializuara më të prekshëm ndaj sëmundjes Alzheimer.

Pjesëtarët e këtij fisi janë jashtëzakonisht aktivë, tradicionalisht gjuajnë dhe kërkojnë ushqimin e tyre dhe konsumojnë një dietë me shumë fibra me perime, peshk dhe mish të ligët.

Universiteti i New Mexico, i cili zhvilloi një studim të vitit 2017, raportoi se Tsimane kishte shëndet më të mirë kardiovaskular se kurrë është matur në çdo popullatë tjetër.

Shkencëtarët zbuluan se pothuajse nëntë në dhjetë pjesëmarrës kishin arterie të pastra duke mos treguar rrezik të sëmundjes së zemrës.

Pothuajse dy të tretat e njerëzve të moshës mbi 75-vjeç ishin gati pa rreziqe dhe vetëm tetë për qind kishin një nivel mesatar deri në të lartë të rrezikut. Një 80-vjeçar kishte arterie të ngjashme me ato të amerikanëve në mes të të pesëdhjetave.

Tsimane gjithashtu ka presion të ulët të gjakut. Njerëzit kanë arterie jashtëzakonisht të shëndetshme falë mënyrës së tyre të jetesës aktive.

Profesor Hillard Kaplan, i cili drejtoi studimin, tha se stili i jetës së tyre sugjeron që një dietë e ulët në yndyra të ngopura dhe e lartë në karbohidrate të pasura me fibra, së bashku me gjah të egër dhe peshk, mos pirja e duhanit dhe të qenit aktiv gjatë gjithë ditës mund të ndihmojë parandalojnë forcimin në arteriet e zemrës.

“Puna jonë e mëparshme tregoi se Tsimane kanë zemrat më të shëndetshme të studiuara ndonjëherë”, tha profesori Michael Gurven.

“Tsimane na ka siguruar një eksperiment të mahnitshëm natyror mbi efektet potencialisht të dëmshme të stileve moderne të jetës në shëndetin tonë”, tha autori i studimit Andrei Irimia, një profesor asistent i gerontologjisë, neuroshkencës dhe inxhinierisë biomjekësore në USC Leonard Davis School of Gerontology.

“Këto zbulime sugjerojnë që atrofia e trurit mund të ngadalësohet ndjeshëm nga të njëjtët faktorë jetese të shoqëruar me rrezik shumë të ulët të sëmundjes së zemrës”, shtoi ai.

Shkencëtarët zbuluan se ndryshimi në vëllimet e trurit midis moshës së mesme dhe pleqërisë është 70 për qind më i vogël në Tsimane sesa në popullatat perëndimore. Kjo sugjeron që truri i Tsimane ka të ngjarë të përjetojë shumë më pak atrofi të trurit sesa perëndimorët ndërsa plaken.

Më shumë se 700 njerëz të moshës 40 deri 94-vjeç nga popullsia e fisit ishin të përfshirë në studim.

Studiuesit zbuluan se anëtarët e fisit kanë nivele të larta të inflamacionit, i cili lidhet zakonisht me atrofi të trurit në perëndimorët, por kjo nuk ka një efekt të theksuar në trurin Tsimane.

Rreziqet e ulëta kardiovaskulare të grupit mund të tejkalojnë rrezikun e tyre inflamator të drejtuar nga infeksioni, besojnë shkencëtarët, duke ngritur pyetje të reja në lidhje me shkaqet e çmendurisë.

Një shpjegim është se në perëndimorët, inflamacioni shoqërohet me mbipesha dhe shkaqe metabolike, ndërsa në Tsimane ai drejtohet nga infeksione të frymëmarrjes, gastrointestinale dhe parazitare.

Sëmundjet infektive janë shkaku më i shquar i vdekjes në mesin e këtij fisi.

“Stili ynë i jetesës së ulur dhe dieta e pasur me sheqerna dhe yndyra mund të përshpejtojë humbjen e indeve të trurit me moshën dhe të na bëjë më të prekshëm ndaj sëmundjeve të tilla si Alzheimer”, tha autori i studimit Hillard Kaplan, një profesor i ekonomisë shëndetësore dhe antropologjisë në Universitetin Chapman i cili ka studiuar Tsimane për gati dy dekada.

“Tsimane mund të shërbejë si bazë për plakjen e shëndetshme të trurit”. /kp/Telegrafi/