Opinione

Atdheu është vija e kuqe!

Ilustrim

106 vjet më parë, bandat shoviniste greke hynë në thellësi të territorit shqiptar si pushtues, plaçkitës dhe terroristë, duke vrarë e prerë burra dhe gra, pleq dhe fëmijë nga Panariti i Korçës, Skrapari dhe deri në Hormovë të Tepelenës – masakra të ngjashme me ato që kreu Napoleon Zerva në Çamëri 76 vjet me parë.

Sipas dëshmive të gjalla të patriotit, luftëtarit dhe prifti ortodoks Papa Kosta Tomori, dëshmitar i kohës se sulmeve te viteve 1913-1914, këto masakra të përbindshme u kryen nga ushtria dhe bandat shoviniste të Greqisë. Më 25 shkurt (10 mars 1914), nisur nga të dhënat që na jep prifti Kosta Papa Tomori dhe ushtari i ushtrisë shqiptare me pseudonimin Toronini, trupat e rregullta të ushtrisë së Greqisë dhe bandat paramilitare të ardhura nga Gjiriti, kryen gjenocidin barbar në Kuqar dhe Pacomit të trevës së Përmetit, ku u masakruan 97 fëmije e burra, nga të cilët 75 burra u masakruan me thika barbarisht në Kosinë të Përmetit. Ishte ky gjenocid, ndoshta dita e parë apo e fillimit të masakrave në masë mbi popullsinë shqiptare në Shqipërinë e Jugut, nga trupat e rregullta dhe bandat ushtatarke të Greqisë, pas masakrës që kish ndodhur në Paramithi, në Përroin e Selanit ku u masakruan 72 burra nga paria e Çamërisë.

“Shqiptarë! Juve djemtë tanë brez pas brezi kur të zini në gojë fjalën grek, mos harroni therjet, djegiet dhe çnderimet”, ishte porosia e priftit Kosta Papa Tomorri.

Dhe, çfarë ka ndodhur qysh nga ajo kohë? Jashtëqitësorët e kombit e të popullit, me biosocialo-pervesitetin e tyre, me aftësi dhe tendenca malinje, me një kompleks inferioriteti të shndërruar në fantazmë, kanë sjellë dëme të pallogaritshme, duke injoruar e asgjësuar porosinë e Kosta Papa Tomorrit, deri në klithje e vajtim.

Shikoni fotot më poshtë (janë vetëm 10 kilometra larg njëra-tjetrës) për të kuptuar tradhtinë ndaj atdheut. Një memorial dinjitoz në nderim të pushtuesit, duke ofruar edhe ceremoni shtetërore shqiptare(!) Dhe një memorial në tentativë ndërtimi në kujtim të viktimave të të njëjtit pushtues, por që konsiderohet “ndërtim pa leje” dhe nuk i jepet as leje. Por, ironia qëndron në faktin që po në të njëjtin territor, i cili i është lënë nën kujdes Tërmetit, gjelbëron kanabisi, por nuk mund të gjendet pak truall i lirë për të nderuar viktimat e pushtuesit.

Zëvendësshefja e Shtabit të përgjithshëm dërgohet nga qeveria shqiptare të nderojë pushtuesin, miratohet edhe nga Komandanti i Përgjithshëm, ndërkohë që ndalesa e saj duhej të ishte vendnderimi i 217 hormovitëve të masakruar nga bandat greke. Poshtërim më të madh nuk ka, sterilizim i plotë, eunukëzim e robërim, humbje e gjeneve kombëtare.

Nderojmë pushtuesin dhe mohojmë ata që luftuan pushtuesin për të mbrojtur atdheun. Shesim territor shqiptar për pak ditë më shumë pushtet dhe harrojmë se kemi përgjegjësi ndaj brezave që vijnë.

Kemi parë të bëjnë “patriotin” herë socialistët dhe herë demokratët, zbehin zullumet e partisë së tyre me justifikime integrimi apo interesi “madhor”, i cili është lavazh truri i pastër dhe deri në përdorim abuziv të simpatizantëve të tyre.

Për Partinë mohuam Zotin, për Partinë po mohojmë atdheun. Po e mohojmë për një karrige këmbëthyer, po e mohojmë për ca të shkoqura më shumë. Partitë shkojnë e vijnë, ndërsa atdheu dhe dinjiteti kombëtar janë pasuria më e madhe që mund të trashëgojmë ndër breza ndaj atdheu është vija e kuqe ndaj kombit dhe jo partia.