GRUA SEKSUALE

Poezi nga: Charles Bukowski
Përktheu: Roland Gjoza

“ti nuk e di,” tha ajo, “se ishe në
bar dhe nuk pe asgjë
unë kërceva me këtë djaloshin
kërcyem e kërcyem të përqafuar
fare ngjitur,
por unë nuk mund të shkoj në shtëpi me të
se ai e di që jam me
ty.”

”një mijë falenderime,” i
thashë.

ajo gjithmonë mendon për seks.
e ka ngarkuar atë dhe e mban shtrënguar
si diçka në një qeskë
letre.
është pjellë e energjisë
kurrë nuk heq dorë
prej çdo mashkulli të mundshëm
gjithmonë nga e para ia fillon
në mëngjes kafe
sallam dhe vezë
pastaj
vonë nga pasditja sanduiç
në darkë mish skare

“unë imitoj stilin e
Merilin Monrosë,” më thotë.

“ajo gjithmonë nxiton
nga një lokal diskoje
në tjetrin
për danc
me një babuin.” më tha njëherë një mik
“jam i çuditur me ty
që po qëndron kaq gjatë me të”
ajo vë baste në pistat e vrapimit
pastaj kthehet te unë dhe më thotë,
“tre burra m’u lutën të pi me ta.”

pastaj në parking se nga humb
në mizërinë e makinave dhe ja ku shfaqet përsëri
duke ecur me një burrë të huaj.
“hej, ai vinte nga drejtimi i tij
dhe unë prej këtu
na u duk e këndshme dhe tani po ecim sëbashku”.
kurrsesi nuk doja t’ia prishja
kënaqësinë.

ajo thotë se unë jam
shumë xheloz.

një ditë mbaroi
dhe historia e saj
pati probleme të mëdha
me organin seksual
dhe ylli perëndoi.

i ngjau një ore me alarm
që bie
në Kanionet e Mëdha.
që përplaset e çahet
si një raketake
që bëhet copë e thërrime
në fund
me kumb
e humb.

ndjehem më mirë
tani.
shkoj në diskot më të çmendura
mbaj një fanellë të zezë
dhe kapelen ul pak
mbi syrin e
djathtë.