“Shtëpia” në Shesh

Nën rrezet e diellit të dimrit që po binin mbi tendën me “pak shpresë”, dy grevistë të Fabrikës së Tubave të Ferizajt nuk po e linin vetëm “strehën” në të cilën tash e më shumë se 600 ditë po qëndrojnë. Pasi ishte vikend, pjesa tjetër e grevistëve kishin shkuar për vizitë te familjet e tyre.

Ata hynë në grevë më 27 maj të vitit 2014 ngase Qeveria e Kosovës dhe AKP-ja nuk ekzekutuan vendimin e të gjitha shkallëve të gjykatave kosovare për kompensimin financiar të këtyre punëtorëve në vlerë mbi 25 milionë euro, për shkak të largimit të paligjshëm nga puna në vitet ‘90.

Përveç vështirësive shëndetësore dhe të ftohtit e të ngrohtit nëpër të cilët kaluan e po kalojnë, këtyre punëtorëve u kushtoi mjaft shtrenjtë edhe financiarisht qëndrimi para “dyerve” të ekzekutivit.

Njazi Asllani, nënkryetar i Sindikatës së Punëtorëve të Fabrikës së Tubave thotë për KALLXO.com se shpenzimet në fillim të grevës ishin mjaft të mëdha.

“Në fillim kemi qenë 45 punëtorë, shpenzimet ditore në fillim arrijshin afër 200 euro, të cilat i siguronim me financimin me vetëkontribut të anëtarëve të sindikatës, dikush ka pasë pensione, dikush ka pasë edhe firmë të cilët kanë dhënë deri në 100 euro, dikush 10 euro, dikush 5 euro, ai që ka punuar e që ka pasë mundësi materiale,” shpjegon Asllani.

Ai tregon se nga 45 grevistë sa ishin në fillim, tash në grevë po qëndrojnë vetëm gjashtë ish-punëtorë, ndërkaq dy të tjerë janë në mjekim shtëpiak.

Jep edhe arsyet pse grevistët tjerë u larguan.

“Numri tjetër i punëtorëve nuk kanë mundur ta përballojnë, disa janë tërhjekë, disa edhe janë punësuar, disa kanë shkuar edhe jashtë Kosovës, por disa të tjerë kanë pasë sëmundje kronike. Më 25 korrik, 20 persona e kanë ndërprerë grevën, pasi qeveria tha se nuk do të mund të bëhet pagesa. Këta që kanë mbetur janë shumë të fuqishëm edhe thonë se nuk do të dorëzohen deri në fund. Këto janë deklarimet dhe synimet e tyre pa i obliguar askush,”rrëfen ai.

Frika nga ndërtesa e qeverisë

Asllani, nënkryetari i sindikatës dhe ish-punëtori i fabrikës, flet edhe për “fqinjën e parë”-ndërtesën e qeverisë. Tregon se njëherë e ka mallkuar.

“Sa herë e shohim ndërtesën e qeverisë frikësohemi se po bjen mbi tendë e po na zë. Lartësia e madhe, na jemi poshtë. Kemi hy shpesh me kërku kontakt nuk na kanë pranuar, ‘e kam nem njëherë, kam thënë prej Zotit ju ardhtë’,” deklaron  Asllani për KALLXO.com.

Ndërsa, tendën tashmë shtëpi të tyre në fillim të grevës e kishin pasur gratis, ndërkaq tash Asllani thotë se e kanë blerë.

“Tendën e kena ble me mjetet të vetëfinancimit, sepse në fillim e kemi pasë tendën gratis prej një djali të ish-punëtorit, i cili është në listën që duhet me marrë pagesë. Ai një moment tha nuk mundem më tepër me dhënë në shërbim,” tregon Asllani.

Sipas Asllanit, në kohën sa ishte ai drejtor i prodhimit në këtë fabrikë, ata kanë arritur që të realizojnë kontratë 26 milionëshe për firmën turke”Tekfer”, prandaj ai konsideron se me kolegët grevistë njihet kaherë gjë që i janë bërë sikur anëtarë të familjes.

Më vdiq vëllai pa e parë!

Por përkundër kësaj ai thotë se familja e tij ndjen mungesën e prezencës së tij si kryefamiljar shtëpie.

“Familja ka dhimbje pse unë ndodhem këtu, në anën tjetër edhe mungesë timen, sepse unë jam kryefamiljar, por pa lënë diçka keq nuk mund të bësh një të mirë. Jam detyruar me i sakrifiku obligimet familjare, pak a shumë ka shprehje të mllefit pse jam këtu  edhe me anëtarë të familjes, por duhet me i përballu,” shpjegon Asllani fytyra e të cilit tregon zhgënjimin që kanë ish-punëtorët grevistë.

Ata kanë gati dy vjet që po qëndrojnë jashtë shtëpive të tyre, gjendje kjo e cila ka bërë që të humbin edhe ngjarje të rëndësishme në familje.

“Derisa kam qenë në grevë kam pas një rast në mars të vitit të kaluar më ka vdekë një vëlla  dhe nuk kam qëndru më tepër sesa që është kryer e pamja, por në momentin  e vdekjes nuk kam mundë  me qenë afër vëllait,” thotë Asllani.

Ai bën me dije se asnjë punëtor i fabrikës nuk ka vdekur që nga nisja e kësaj greve, por gjatë grevës së parë të këtyre punëtorëve tregon se ka vdekur njëri prej tyre.

Asllani nuk ka shënime të sakta se sa punëtorë të Fabrikës së Tubave kanë vdekur që nga koha kur u larguan paligjshëm nga puna dhe po kërkojnë kompensimin financiar.

Ai megjithatë jep një shifër prej 300 punëtorëve të fabrikës që thotë se kanë vdekur.

Tregon edhe rastin e një punëtori që prishi shtëpinë e vjetër me shpresën për ta ndërtuar të renë me paratë e kompensimit, një gjë që ende nuk ka mundur ta bëjë.

“Një punëtor e ka prishur shtëpinë me mendimin që  pasi t’i marrin paratë të ndërtojnë shtëpinë e re, dhe tash pasi nuk u realizua pagesa ai ka dalë të jetojë me qira,” shpjegon Asllani fatin e kolegut të tij.