Jo, se na nevojitet

Pronari i një fabrike, i cili i kishte nxjerr në shitje disa prej makinave tw punës, në momentin kur një prej blerësve potencial e pyet për çmimin e njërës prej tyre, i përgjigjet: “jo nuk është në shitje ende më nevojitet”. Nga kjo përgjigje kuptojmë se ai shiste vetëm makinat të cilat nuk i duheshin më. Dhe hëpërhë më shkoi në mendje Qeveria jonë e cila me kaq nxitim dëshiron ta privatizojw (shes) PTK-në, a thua se “nuk i duhet më”? Pse duhet që kaq me nguti ta shesim një gjigant i cili i sjell buxhetit të Kosovës miliona euro brenda vitit? Pse duhet ta ketë radhën pikërisht tani kur kemi ndërmarrje tjera në të cilat vazhdimisht investohet nga buxheti i shtetit? Pse duhet tani kur ende nuk ka kaluar dhe nuk jemi këndell nga kriza ekonomike globale?

Kohë më parë qeveria e Kosovës kësaj kompanie i kishte marrë një pjesë të mirë materiale nga buxheti i saj duke ndaluar kështu investimin e tyre në të. Siç duket ideja është që vazhdimisht t’i ulet vlera kësaj kompanie në mënyrë që atyre që u është premtuar se do u jepet, t’ju dhurohet me një çmim më të lirë. Prandaj edhe kriza ekonomike në këtë rast vetëm se e ka ndihmuar këtë.

S’do mend se privatizimi i PTK-së në këtë kohë është një gabim i madh. Nëse do të pritej që të kaloj kriza ekonomike dhe të këndellemi nga kjo gjendje në të cilën jemi, do të ishte shumë më mirë. Së pari, do të shitej në çmimin real të cilin e ka kjo kompani, dhe së dyti, do të kishte më shumë kompani të interesuara për blerjen e saj. Mosprivatizimi i PTK-së nuk do t’i sillte dëme vendit pasi që ajo është ndërmarrje shumë profitabile. Në këtë rast themi se shumë më e arsyeshme do të ishte privatizimi i KEK-ut, korporatë kjo në të cilën vazhdimisht investohet dhe shumë pak për të mos thënë hiç duken efektet e saj.

Që privatizimi i PTK-së të duhet të ndodh është më se e ditur mirëpo jo tani. Nëse e shohim nga aspekti i marketingut mund të themi se kemi një produkt cilësor me të cilin ne mund të udhëheqim tregun dhe jo tregu ne. Prandaj çdo nguti do të i kushtonte shumë shtrenjtë ekonomisë së vendit. Siç thotë edhe Wiliam Ockhami apo siç njihet Williami i Ockhamit: “është marri me bë me më shumë çka mundet me u bë me më pak”, e në rastin tonë themi “është marri të shitet me më pak ajo çka mund të shitet me më shumë”.

(Autori vijon studimet master në menaxhment)