Koncepti i shtetit ligjor, mit apo realitet?!

Po të nisemi nga fakti se çfarë shkruan The New York Times për Kosovën, këtë vend të vogël diku në Ballkan, vërtet është për të na ardhur keq se çfarë opinion ka bota karshi neve. Fatkeqësisht, shumica e atyre që thuhen, janë të pranishme në jetët tona. E, si të mburremi ne, kur atë përshkrim e ka lexuar e gjithë bota?! Përshtypja e parë për ne, në sy të botës është mjaft e hidhur, ndoshta edhe me pasoja.

Ajo që ishte më interesantja dhe më tërheqëse në ato pika, ishte çështja e drejtësisë, saktësisht kur thotë se lënda në gjykata zgjat më shumë se sa jeta e njeriut. Situatë vërtet trishtuese! E si të flitet për shtet ligjor këtu? Deri kur do të vazhdojë kjo katrahurë?! Sa do të zgjasë ky kaos ligjor?! A po i vjen fundi këtij sistemi pa sistem?!

Vështirë! Vështirë derisa politika ndërhyn në drejtësi, vështirë derisa grupet e ndryshme të interesit infiltrojnë gjyqtarët e prokurorët dhe komplet sistemin gjyqësor.

EULEX-i në anën tjetër, kinse po i ndihmon sundimit të ligjit dhe kinse po punon që drejtësia të vijë në vend, por siç po e shohim, e ka filluar mbrapsht, apo thënë më mirë e ka filluar nga fundi. Merret me akuzimin e ish pjesëtarëve të luftës tonë të lavdishme, gjë që është e fundit që duhet ta bëjë, sepse ka shumë tepër punë në aspektet tjera. Duhet ndihmuar gjykatat vendore, për t’i shqyrtuar lëndët, të cilat vetëm vjetrohen nëpër sirtare e arkiva, e të cilat sjellin shumë kontradikta tek qytetari.

Qytetari e ka humbur besimin në drejtësi, gjykata, procedura gjyqësore e të ngjashme. E kjo, si pasojë e neglizhencës që u bëhet lëndëve e akuzave, formalitetet që gjenden në to dhe mënyrën e zgjidhjes së tyre. Qytetari as që do t’ia dijë për EULEX-in. Madje e quan si mision të dështuar, qysh në fillim të ndërhyrjes së tij. Kjo gjendje na çon drejt krijimit të një miti sa i përket sistemit dhe shtetit ligjor në Kosovë. Një mit i cili vështirë të kthehet në realitet, nëse nuk ndryshojnë gjërat dhe proceset, qysh nga “themelet”, për të filluar me gjithçka të re e për së mbari.

Ky pra është realiteti, të cilin askush nuk do ta dëshironte. Por, nëse një ndryshim rrënjësor do të nis sa më shpejtë që është e mundur, atëherë ai “mit” na shndërrohet në një realitet, të cilin ne si popull i vuajtur, gjithmonë e kemi ëndërruar!