LAJMI I FUNDIT:

Fusnota dhe 25 Korriku 2011

Pas marrëveshjes së fundit në Bruksel ndërmjet Prishtinës dhe Beogradit, ka pasur dhe ka reagime të shumta nga të gjitha anët, si nga qytetarët ashtu edhe nga partitë politike dhe shoqëria civile.

Të gjitha këto reagime kanë qenë kundër kësaj marrëveshje, ndërsa në anën tjetër kemi reagime pozitive apo pro kësaj marrëveshje, këto reagime vijnë kryesisht nga ndërkombëtarët. Ne, këtë situatë të krijuar mund ta krahasojmë me Vendimin e Qeveris së Kosovës të 25 Korrikut. Ne të gjithë jemi dëshmitar të asaj kohe e cila ka ndodhur vetëm para 7 muajsh, e kujtojmë mirë të gjithë sepse ka qenë aksioni më i pëlqyer apo më i dashur i Policisë se Kosovës deri më tani nga ana jonë, mendoj ne qytetarëve të Kosovës. Të gjithë pa përjashtim, si partitë politike, shoqëria civile, qytetarët një zëri e patën mbështetur këtë Vendim të Qeveris, ndërsa reagime te shumta patën ardhur kundër këtij aksioni të Policisë pothuajse nga të gjitha qendrat e mëdha botërore, bile më kujtohet edhe deklarata e Ambasadorit Dell, i cili tha se nuk është konsultuar paraprakisht dhe nuk është në koordinim me SHBA-të dhe BE-në.

Një pyetje të thjesht duhet të shtrohet në këtë situate. Ç’farë na solli ai Vendim dhe a shkoi ashtu si ishte planifikuar? Përgjigjja mendoj është shumë e qartë se nuk ka sjellë shumë të mira, përjashtuar muajin e reciprocitetit, dhe as nuk ka shkuar ashtu siç ishte planifikuar, arsyet të cilat i dimë të gjithë, se nuk ka vullnet politik të jashtëm për t’ia kthyer veriun Kosovës, mendoj D’fakto, se D’ jure është me Kosovën, sepse vullnet të brendshëm besoj që ka për këtë gjë, por s’po mjafton qe vetëm vullneti i brendshëm ta “rehatoj” veriun.


Ne Populli i Kosovës në përgjithësi , të mendojmë pa emocion “gjakftohtë” të gjithë të kaluarën tonë historike, dhe të kujtojmë se të gjitha projektet madhore të Shqiptarëve, sidomos në shekullin e fundit, që kanë qen me mbështetje ndërkombëtare, janë realizuar, siç janë Pavarësia e Kosovës, Integrimi i Shqipërisë ne NATO etj. Ne kemi pasur edhe shumë projekte dhe dëshira si Komb Shqiptar – si Bashkimin Kombëtar, çlirimin e Shqiptarëve në Maqedoni, në Luginën e Preshevës, etj, etj. Por nuk janë realizuar deri më tani, shpresoj në të ardhmen.

Mbështetja ndërkombëtare për “Fusnotën” dhe kundërshtimi vendor ndoshta mund të tregoj rezultatet e mira për Kosovën, duke analizuar situata përmenda, ku gjithmonë te fortit i ecën fjala dhe duke besuar dhe kuptuar Botën ku po jetojmë, që nga krijimi i tokës në të ka sunduar i forti, vetëm në forma të ndryshme, varësisht prej kohëve. “Fusnota” besoj shumë nuk do të ketë realizim D’fakto, kjo është bërë sa për t’ia plotësuar dëshirat Serbisë dhe për ta mbajtur ne pushtet Tadiqin.

Ne Populli dhe tw jemi tw kijdesshwm, të mos guxojmë të luaj dikush me ndjenjat tona Kombëtare, dhe të mos ndërmarrim diçka si demonstrata apo diçka të tillë, sepse të jeni të bindur që kjo “Fusnotë” edhe pse pa dëshirën tonë, nuk do të sjell diçka në dem të Kosovës. E bëra këtë thirrje sepse kam dëgjuar këto dite nga qytetarët, normalisht nga frika e tyre se tash “jo do t’i sjellin 2000 forca serbe ne Kosovë, jo do të ndërrohen pasaportat do bëhen pa Republikë” e shumë e shumë shqetësime të ngjashme. Nuk do jetë ashtu, pa frik, sepse kjo “Fusnotë” do të ketë vetëm efekt të brendshëm në Serbi. Shih atje do të organizohen demonstrata kundër kësaj, të mos biem edhe ne në një shkallë me ata, që edhe ne të demonstrojmë, besoj që mjafton që këtë “Fusnote” ta kritikojmë te gjithë dhe ta përdorim si kompromis të dhimbshëm sa herë që bisedohet për Kosovën me ndërkombëtaret.

Kjo është këshillë sidomos për politikanët tanë, që duke përdorur këtë kompromis, të bëjnë shumë kërkesa drejt ndërkombëtarëve, si p.sh. largimin e të gjitha barrikadave dhe kthimi i veriut në tërësi nën juridiksionin e Republikës së Kosovës, të kërkohet ndalimi i financimit të strukturave paralele nga ana e Serbisë, të gjinden të gjithë të zhdukurit e Luftës, e shumë e shumë kërkesa që na lidhin me Serbinë. Këto mund të bëhen sepse Serbia ka një rrugë të gjatë pas marrjes së statusit si vend kandidat për BE, nuk përfundon gjithçka këtu!.

(Autori është jurist dhe ndjek studimet postdiplomike drejtimi Civilo-Juridik në UP)