Loja Gruevski – Papandreu…!

Këmbëngulja e Kryeministrit të “Maqedonisë”, zotit Gruevski, për mosndryshimin e emrit të “Maqedonisë”, si një parakusht për integrimin e “Maqedonisë” në NATO dhe edhe në Bashkimin Evropian (BE), nga njëra anë, dhe nga ana tjetër, edhe këmbëngulja e Kryeministrit të Greqisë, zotit Papandreu, për ndryshimin e emrit të “Maqedonisë”, është një lojë perfide, e koordinuar për mrekulli, midis Gruevskit dhe Papanderut, sepse që të dy, Gruevski dhe Papandreu, dhe edhe më konkretisht, si Greqia ashtu edhe “Maqedonia”, aktualisht po përballen nga krizat e thella ekonomike dhe sociale, dhe për t’i manipuluar qytetarët e tyre, si Gruevski ashtu edhe Papndereu, po i përdorin për mrekulli kartat e “nacionalizmave” të tyre ndaj shqiptarëve.

Sikur serbofili Gruevski të kishte qenë vërtetë ndonjë nacionalist (demokrat) i thekur i popullit sllavo-maqedonas, siç edhe po shfaqet te populli i tij dhe edhe te bashkësia ndërkombëtare (BE-së dhe SHBA-ve), atëherë ndaj shqiptarëve, të cilët “Maqedonisë” nuk ia kanë kontestuar as emrin, siç ka bërë dhe po bën Greqia, as identitetin e saj gjuhësor dhe kombëtar, siç ka bërë dhe po bën Bullgaria dhe as edhe kishën e saj, siç ka bërë dhe po bën Serbia, do të duhej që me shqiptarët të sillej edhe më ndryshe dhe popullin shqiptar nën “Maqedoni”, që përbën shumicën dërrmuese (mbi 40%) të popullsisë së përgjithshme të “Maqedonisë”, përballë popullsisë sllavo-maqedonase, edhe ta trajtonte si popull shtetformues të “Maqedonisë”, dhe nuk do të duhej që atë ta trajtonte, siç edhe po e trajton, si një popull të kategorisë së dytë dhe të tretë të “Maqedonisë”.

Gjithashtu, edhe rusofili Papandreu, sikur të ishte ndonjë nacionalist (demokrat) i thekur, i cili gjithashtu, ndaj popullit të tij dhe edhe ndaj bashkësisë ndërkombëtare (BE-së dhe SHBA-ve), anëtare e të cilave edhe është, reklamohet si një super demokrat, atëherë do të duhej që edhe ky rusofil, me emrin Papanderu, të korrigjonte gabimet dhe fajet e të parëve të tij dhe të lejonte rikthimin e të gjithë shqiptarëve të Çamërisë (çamëve) në trojet e tyre në Greqi.

Aleanca sllavo-greke, në boshtin dhe edhe në trekëndëshin e saj: Athinë-Beograd-Moskë, prej shumë kohësh, që nga shkëputja e “Maqedonisë” nga ish RSFJ, përkundër përpjekjeve të pareshtura (prej gati dy dekadash), jo vetëm të SHBA-ve dhe të aleatëve të saj, por edhe të shqiptarëve nën “Maqedoni” dhe edhe të të gjithë shqiptarëve si komb, për ta orientuar dhe integruar “Maqedoninë” drejt perëndimit dhe familjes së madhe Euro-Atlantike, duket se kanë qenë përpjekje të kota, një “rrahje uji në tavan”, sepse sllavo-grekët, dhe edhe sllavo-maqedonasit si pjesë e tyre, nuk po arrijnë dot, as në Shekullin XXI, që të shkëputen nga mendësia e tyre mesjetare, ndër të cilat është edhe feja (ortodokse) e tyre e përbashkët, gjë kjo që edhe njëherë ridëshmon faktin se, sllavo-grekët nuk munden që të vjetrën (fenë e tyre të përbashkët) ta flakin nga supet e tyre, si një mbingarkesë e tepruar, dhe atë (mbingarkesën e tyre) ta zëvendësojnë me fenë e re, me demokracinë Euro-Atlantike.

Prandaj, edhe gjykoj që, tani e në të ardhmen, shqiptarët, dhe jo vetëm shqiptarët e Shqipërisë Lindore nën “Maqedoni”, por edhe të gjithë shqiptarët, kudo që ata ndodhen, në trojet shqiptare të Shqipërisë Etnike apo në mërgatën (diasporën) shqiptare në Botë, si dhe mbi të gjitha edhe SHBA-të dhe aleatet e saj, do të duhet që të rishikojnë kursin e tyre politik të deritanishëm, jo vetëm ndaj “Maqedonisë”, por edhe ndaj Greqisë dhe …

(Autori është kryetar i Frontit Demokratik të Bashkimit Kombëtar)