Rruga për në BE kalon nga Kosova

Fundi i këtij viti shënoi një kthesë të rëndësishme për shtetin e Kosovës duke u vlerësuar të arriturat dhe kooperimin konsistent të politikave integruese drejt Unionint Europian. Prespektivën Europiane Kosova dhe qytetarët e saj për dallim nga shteti tjetër i Ballkanit, Serbia e cila pësojë “regres politik” në politikat integruese dhe qytetarët serbë derisa po digjnin flamurin e Bashkimit Europian duke rrefuzuar përpjekjet e presidentit Tadiq për aderim në BE, është pasqyra e vërtetë se cili nga këta dy popuj janë europian të vërtetë dhe meritojnë të jenë pjesë e komunitetit të BE–së.

Rrjedhimisht ka qenë e pritur një reagim i Këshillit të BE –së e sidomos pas insistimit të Gjermanisë, e që domosdo ishte i drejtëpërdrjetë ndaj Serbisë që të mos merr statusin e kandidatit dhe deri në mars të vitit 2012, Këshilli i BE-së i jep detyrë Këshillit të Ministrave që të monitorojë imtësisht përkushtimin dhe angazhimin e Serbisë për më shumë seriozitet në obligimet, përkatësisht zabtimin e marrëveshjeve me Kosovën e që në fakt pas presioneve të fundit nga zyrtarë të lartë të BE –së edhe përkundër situatës jo stabile politike në veri të Kosovës detyruan palët që të arrijnë marrëveshje për “pikëkalimet” e që në teren u duk sikur prodhojë menjëherë efekt pozitiv, por sikur padëgjueshmëria e serbëve lokan të veriut akoma po reflekton efekte kontradiktore politike të papritura. Megjithate Serbisë i është bërë mirë e ditur se rruga për në BE kalon vetëm nga Kosova e cila poashtu morri dritën e gjelbërt për dialogun e liberalizimit të vizave dhe, edhe zyrtarisht për të hyrë në marrëdhënie kontraktuale me Bashkimin Europian.

Përpjekjet e Serbisë për ta ndryshuar imazhin si një vend me plotë ambicje drejt BE –së dhe në pritje të arritjës së statusit të kandidatit duket të jetë politika e vetme e tyre që në prag të zgjedhjeve të ardhshme në Serbi t’iu ipet statusi i kandidatit, të intensifikohen këto përpjekje dhe përsëri të kemi partinë e presidentit Tadiq në një pushtet të ardhshëm.

Ndërlikimi i situatës në veri me paaftësinë e Beogradit për t’i bindur Serbët që të heqin dorë nga sjellja e tyre primitive, ka gjasë të degradoj rendë edhe në të ardhmën këtë proces. Serbët e manipulur, madje akoma të indoktrinuar me idetë se Kosova është Serbi dhe në pamundësi të pranimit të këtij realiteti, vërullshëm shpretheu veriu.

Serbia në BE vetëm kur ta njohë Kosovën duket të jetë përgjigjja më e duhur për Serbinë. Ajo si e tillë tani më e ka të qartë se pa përmirësisimin apo pajtimin historic me Shqiptarët e Kosovës nuk ka asnjë garancë që të futet në mesin e popujve të lirë. Nga kjo situatë nuk duhej të ndihemi as ne shumë të relaksuar dhe të harrojmë detyrat tona, megjithate jemi në epërsi politike dhe integruese përballë një vendi populli i së cilit nuk e do BE–në, por Rusinë.

Kushtëzimi që po i bëhet Serbisë me Kosovën nuk është qëllimi te zënja e miut dhe loja me te, por që realisht Serbia dhe i gjithë Ballkani perëndimor deomos duhet të krijoj mentalitetin europian dhe të menjanojë logjikën e vjetër të gllabrimit dhe ekskluzivisht pansllavizmi të shuhet një herë e përgjithmonë. Bota demokratike, ajo e sotshme duhet të ndërtoj raporte vërtetë të tilla me popujt dhe vendet duke iu treguar edhe Serbisë se nuk ka lëmoshë për në BE, por punë dhe ndryshime rrënjësore e konkrete, ndryshe mund të paraqiten probleme serioze në rrugën e saj drejt BE-së.

Kosova dhe politikëbërja e mençur me politika të pastërta euroatlantike, të balancuara skajshmërisht me faktorin ndërkombëtarë si një fat i jashtëzakonshëm po jep fryte në aspiratat tona euroatlantike Synimi ynë europian pothuajse tejkalon çdo parashikim matës, ngase Po botës demokratike dhe lirisë i kemi thënë dakada më pare. Përsëri kemi fat që rruga jonë për në Europë nuk kalon nga Serbia, por nga Brukseli, e ky i fundit i ka kuptuar drejt se secili vend nga duhet të niset. Është shumë me rëndësi pikënisja, përkatësisht rruga e përshkimit, siq është e rëndësishme edhe koha e arritjës. Ndonëse Kosova dhe sidomos Serbia e kanë të qartë rrugën e tyre dhe sidomos detyrimet e pa negocuara që tani më Serbia e ka shumë të qartë nëse me të vërtetë dëshiron prespektivën europiane, e që ndryshe alternative tjetër nuk do të ketë as vet ekzistenca e saj. Përfundimisht një gjë arrihet tëkuptohet se tani më është bërë e ditur politika zyrtare e BE–së dhe SHBA–së, madje në mënyrë të drejtëpërdrejtë se rruga e vetme Serbisë për në BE kalon përfundimisht nga Kosova.

(Autori ka diplomuar për Marrëdhënie Ndërkombëtare dhe Diplomaci, aktualisht është duke përfunduar studimet pasdiplomike të magjistraturës në UEJL-së, në Shkencat Politike)