Opinione

Për dialog duhen dy!

Para 9 vitesh

Kuvendi apo parlamenti është vendi i fjalës, vendi ku kuvendohet. Disa qytetarë u shqetësuan se opozita zëvendësoi fjalën me aksionin. Unë e kuptoj këtë shqetësim, por dua të kujtoj se kuvendimi ka rregulla. Rregulli i parë është komunikimi. Kjo qeveri me kokëfortësi e shtyu për një kohë të gjatë komunikimin në Kuvend të dy marrëveshjeve të kundërshtuara – bashkësisë së komunave serbe dhe marrëveshjes për kufirin me Malin e Zi, përkundër shumë argumenteve të pasqyruara nga opozita.

Kuvendimi kërkon që tjetri të dëgjohet e të merren në konsideratë shqetësimet e tij.
Kjo qeveri, që kontrollon shumicën në Kuvend, nuk ka shfaqur vullnet për të reaguar ndaj shqetësimeve të shprehura nga opozita. Argumentimi nga ana e opozitës se përse marrëveshjet përbëjnë rrezik nacional, zgjati ditë, javë e muaj, përpara se arroganca e pushtetit të na heqë mundësinë për tu shprehur përmes fjalëve. E detyra më e lartë e një deputetit, të zgjedhur nga populli, është të mbrojë interesin nacional.
U desh që më në fund të shpalosen hartat nga ekspertët, në emisionin Rubikon, që marrëveshjen ta kundërshtojnë edhe deputetë të shumicës.

Situata sot është pasojë e vendimit për ta krijuar qeverinë me dy partitë më të mëdha në vend. Ky vendim ia pamundësoi Kosovës të vazhdojë rrugën demokratike. Sot, pozita vendos vetë, miraton vetë, zbaton vetë, pa kurrfarë konsiderate ndaj mendimit ndryshe. Në rrethana të këtilla, nuk ka dialog. Kuvendimi, apo parlamentarizmi është asgjësuar nga shumica.
Këtë ne e kuptuam si opozitë.

Reagimi i deputetëve tanë është kundërshtuar nga disa, kurse është mbështetur nga të tjerë. Eshtë e qartë se taktikat do duhen ndryshuar. Është e qartë se Kuvendit duhet t’ i kthehet kuvendimi. Mirëpo mesazhi është dhenë qartë – kjo nuk është rrugë me një kalim. Për dialog duhen dy palë. Qeveria nuk mund të vazhdojë kësisoj, pa u konsultuar e duke anashkaluar opozitën për çështje me interes kapital për vendin.

Po, kuvendit duhet t’i kthehet kuvendimi. Mirëpo qeveria duhet të ndalet nga (keq)përdorimi i policisë dhe drejtësisë për të mbrojtur interesat e veta. Donika Kadaj Bujupi është shembulli se si është keqpërdorur policia dhe drejtësia. Ajo është politikane, është deputete. Donika nuk ka nevojë për kuotën gjinore për të hyrë në Parlament sepse ka boll mbështetje në elektorat. Donika përfaqëson elektoratin që e ka zgjedhur, ajo është një nga deputetët e opozitës që shprehën kundërshtimin e tyre me aksion, e jo vetëm me fjalë. Mirëpo ajo është e vetmja që sot gjendet në burg. Së fundmi Donika është nënë. A mundet dikush nga kjo qeveri t’ua shpjegojë fëmijëve të saj se pse nëna e tyre është e vetmja deputete në burg? Me këtë logjikë pushteti ishte dashur ti burgosë të gjithë deputetët e opozitës pa dallim pasi që të gjithë rend i janë bashkërenditur qëndrimeve të saj.

Donika Kadaj Bujupi duhet të lirohet menjëherë! Asaj i duhet dhënë më së paku mundësia të mbrohet në liri. Sjellja ndaj Donika Kadaj Bujupit do jetë sinjal i kësaj qeverie se a e ka ndryshuar apo jo qasjen ndaj institucioneve që garantojnë demokracinë në vend, njëri prej të cilëve institucione është Kuvendi.